Səni sevmək üçün gəldim dünyaya. Şeirlər. Vahid Çəmənli
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Səni sevmək üçün gəldim dünyaya. Şeirlər - Vahid Çəmənli страница 3
![Səni sevmək üçün gəldim dünyaya. Şeirlər - Vahid Çəmənli Səni sevmək üçün gəldim dünyaya. Şeirlər - Vahid Çəmənli](/cover_pre613818.jpg)
Badam sovqatımı saxla payıza,
Ay badam ağacı, badam ağacı
Ağdamım
Əhvalın necədi ay tənham, təkim?
Yolçusuz yollarım,
Dağılan səkim.
Sənin həsrətini nə qədər çəkim?
Yağının əlində əsir Ağdamım.
O solan, saralan üzün sevinmir,
Gözü yolda qalan gözün sevinmir…
Dağına qar yağır, düzün sevinmir,
Yoxluğun dilimi kəsir, Ağdamım.
Çətin bu yurd bizi bir daha ana,
Vahid, ürək gərək dərdə dayana.
Şahbulaq üzünü çevirib yana,
Məndən Çəmənlim də küsür, Ağdamım.
Bayraq
Vətən göylərində yanan ümidum,
Hünər meydanında sirdaşım Bayraq.
Öz eşqim, öz canım…
Canımda odum,
Atam, anam Bayraq, qardaşım Bayraq.
Rəngin üç olsa da, qan rəngindəsən,
Qaçqın, köçkün də sən, didərgin də sən…
Zəfər döyüşündə ürəimdəsən,
Sənsən cəsarətim, savaşım Bayraq.
Vahidəm, hər zaman dilimdə sənsən,
Yurdumda, yuvamda, elimdə sənsən.
Nə qədər mən sağam, əlimdə sənsən,
Öləndə, ol mənim başdaşım, Bayraq!
Sənİ sevmək üçün gəldİm dünyaya
Səni sevmək üçün gəldim dünyaya,
Şirinli, şoranlı dadını sevdim.
Meylimi salmadım Günəşə, Aya,
Sinəndən püskürən odunu sevdim.
Gəzdim dağlarında, gəzdim düzündə,
Min bir hikmət tapdım elin sözündə…
Ulduzlu gecəndə, al gündüzündə,
Həzin layla deyən qadını sevdim.
Vahidəm, köksümə sığsa da cahan,
Sənsiz dar gələrdi yer, göy, asiman…
Sənə anam dedim, Can Azərbaycan,
Canıma can qatan adını sevdim.
Ömür kİtabımı vərəqləyirəm
Ömür kitabımı vərəqləyirəm,
Hələ ən dəyərli əsərim durur.
Sanıram, hissimi zəncirləyiblər,
Başımda nə qədər dərd-sərim durur.
Gəzirəm, o solan gülü gəzirəm,
Dərdimi anlayan Dəli ğəzirəm.
Qaçqın, köçkün düşən eli gəzirəm,
Önümdə məndən də betərim durur.
Günahı nə idi Ulu millətin?
Hər yerindən duran çeynəyir ətin.
Vahid, kimlər çəkir kimin qeyrətin?
Ortada sahibsiz bir Pərim durur.
Adını özünə gerİ verİrəm
Adını özünə geri verirəm,
Bir zaman izinsiz qəsb eləmişdim.
Çöldə çiçəyini, bağda gülünü,
Öpüb, sevə-sevə vəsf eləmişdim.
Mən elə bilirdim sənin zərrənəm,
Gərək, əhatəndə dönəm, hərlənəm.
Mən hardan biləydim ögey törənəm,
Hardan doğmalığı kəşf eləmişdim?
Atdın tufanlara məni bir vədə,
Sahibsiz yurdumu taladı gədə…
Adımı, soyumu qoydun kölgədə,
Amma yola verib, əfv eləmişdim.
Ay Vahid, tükətmə quru nəfəsi,
Kimlərin sağ ikən batacaq səsi?..
Adam hesab edib çox filankəsi,
Allahım, nə qədər səhv eləmişdim?
Yağı əlİndədİ Vətən torpağı
Kaş bir də təzədən qoynuna dönəm,
Dolanam yurdumda ağa, bəy kimi.
Ömrümün nəğməli anına dönəm,
Çağlayam tar kimi,
Yanam ney kimi.
Çıxmır xəyalımdan çeşməli dağı,
Çiçəkli çəməni,
Meyvəli bağı…
Süzüb piyaləyə gözümün yağın,
Çəkirəm başıma şirin mey kimi.
Vahidəm,…
İllərin könül dustağı,
Qəm deşir sinəmi bu xəzan çağı.
Yağı əlindədi Vətən torpağı,
Dayanıb baxıram hələ key kimi.
Ay Vətən oğlu
Başın nələr çəkdi, ay Vətən oğlu?
Gah şahlar, gah bəylər döydülər səni.