Próby. Księga trzecia. Montaigne Michel

57

k'temu (daw.) – do tego. [przypis edytorski]

58

Hippomach powiadał, iż poznaje dobrych zapaśników (…) – Plutarch, Dion, 1 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]

59

nam (…) habemus – Cicero, Paradoxa stoicorum, V, 2. [przypis tłumacza]

60

Quicumque (…) aquis – Ovidius, Tristia I, 1, 83. [przypis tłumacza]

61

neque (…) obnoxiae – Tacitus, Annales, XIII, 45. [przypis tłumacza]

62

magna (…) fortuna – Seneca, De consolatione. Ad Polybium, 26. [przypis tłumacza]

63

Uberibus (…) modo – Iuvenalis, Satirae, VI, 272. [przypis tłumacza]

64

to, czego się żałuje (…) – przykłady zaczerpnięte z Cycerona: Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, III, 34. [przypis tłumacza]

65

Obstupuit (…) tollit – Ovidius, Metamorphoses, X, 666. [przypis tłumacza]

66

abducendus (…) currandus est – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] VI, 35. [przypis tłumacza]

67

Uczniowie Hegezjasza (…) uśmiercają się głodem – Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, III, 34 oraz Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, VIII, 9. [przypis tłumacza]

68

Subriusz Flawiusz, skazany z rozkazu Nerona na śmierć (…) – Tacyt, Roczniki, XV, 67. [przypis tłumacza]

69

Wiele dobrego wyświadczył L. Silanusowi (…) – Tacyt, Roczniki, XVI, 7. [przypis tłumacza]

70

Spero (…) imos – Vergilius, Aeneida IV, 382, 387. [przypis tłumacza]

71

Ksenofon, przystrojony w wieniec, składał właśnie ofiarę (…) – Valerius Maximus, Factorum et dictorum memorabilium, V, 10. [przypis tłumacza]

72

Epikur pociesza się na schyłku myślą o wiecznym trwaniu (…) – Cyceron, O granicach dobra i zła, II, 30 oraz Diogenes Laertios, Epikur [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, X, 17n. [przypis tłumacza]

73

omnes (…) tolerabiles – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes] II, 24. [przypis tłumacza]

74

Epaminondas przyjął śmierć (…) – Korneliusz Nepos, Epaminodas, 9 [w:] Żywoty wybitnych mężów; Cyceron, Rozmowy tuskulańskie, II, 24. [przypis tłumacza]

75

haec sunt (…) dolorum – Cicero, Tusculanae quaestiones [wyd. też pod tytułem: Tusculanae disputationes], II, 24. [przypis tłumacza]

76

Najcelniejszy człowiek najcelniejszej szkoły filozoficznej (…) Zenon, powiada (…) – Seneka, Listy moralne do Lucyliusza, LXXXII i LXXXIII. [przypis tłumacza]

77

traiczny (daw.) – tragiczny. [przypis edytorski]

78

Cum morosa (…) vena – Aulus Persius Flaccus, Satirae, VI, 73. [przypis tłumacza]

79

Coniicito (…) quaegue – Lucretius, De rerum natura IV, 1062. [przypis tłumacza]

80

Si non prima (…) cures – Lucretius, De rerum natura IV, 1067. [przypis tłumacza]

81

Aby odwrócić kierunek powszechnej uwagi, Alcybiades (…) – Plutarch, Alkibiades, 4 [w:] Żywoty sławnych mężów. [przypis tłumacza]

82

Folliculos (…) Linquunt – Lucretius, De rerum natura V, 801. [przypis tłumacza]

83

Hic (…) lacessit – Lucretius, De rerum natura II, 42. [przypis tłumacza]

84

cesarz, który kazał skazańcom podwiązywać członek, aby ich uśmiercać niemożnością oddania uryny (…) – cesarz Tyberiusz, por. Swetoniusz, Tyberiusz, 62 [w:] Żywoty cezarów. [przypis tłumacza]

85

opowiadają o Polemonie (…) – Diogenes Laertios, Polemon z Aten [w:] Żywoty i poglądy słynnych filozofów, IV, 17. [przypis tłumacza]

86

Mówca, powiada retoryka (…) – Kwintylian, Kształcenie mówcy, VI, 2. [przypis tłumacza]

87

Kambizes (…) we śnie, że brat jego ma zostać królem Persji (…) – Herodot, Dzieje, III, 30. [przypis tłumacza]

88

Arystodemus, król Messeńczyków zabił się dla urojenia, które wziął za złą wróżbę (…) – Plutarch, O zabobonności, 9. [przypis tłumacza]

89

król Midas toż samo, przerażony i obłądzony jakowymś snem – Plutarch, O zabobonności, 9. [przypis tłumacza]

90

Recta (…) Prometheo – Propertius, Elegiae, III, 5, 7. [przypis tłumacza]

91

Owo (daw.) – tak; i tak; tak więc (użyte na początku zdania). [przypis edytorski]

92

Mens (…) malis – Ovidius, Tristia, IV, 1, 4. [przypis tłumacza]

93

cale (daw.) – całkiem, zupełnie. [przypis edytorski]

94

gwoli (daw.) – dla, w celu. [przypis edytorski]

95

Animus (…) versat – Petronius, Satirae 128. [przypis tłumacza]

96

Hoc est (…) frui – Martialis, Epigrammata, X, 23, 7. [przypis tłumacza]

97

wierę (daw.) – zaiste. [przypis edytorski]

98

A natura (…) auctori – Seneca, Epistulae morales ad Lucilium, 99. [przypis tłumacza]

99

Non ponebat (…) salutem – Enniusz u Cycerona: Cicero, De officiis, I, 24. [przypis tłumacza]

100

Sibi (…) tesseras – Cicero, Cato Maior de Senectute, 16. [przypis tłumacza]

Скачать книгу