hy ’n bottel wyn uitprobeer het wat ’n handelaar daar gelos het, gaan sit hy by die kombuistafel. Ek kon die wyn van ver af ruik. Terwyl Moeder besig is om die tafel af te dek, gaan staan hy op onvaste bene in haar pad.
“Jakob, ek dink jy moet liewerster daardie bottel wegsit,” sê sy kalm.
Toe haal hy sy karwats agter die deur af en kom weer voor Moeder staan.
Sy staan waar sy staan en kyk hom in die oë.
Langs my hoor ek Hugo se asem jaag soos een wat ver gehardloop het.
“Vader, laat ek die karwats maar weer ophang,” sê hy en loop vat dit saggies uit Vader se hand. “Môre vroeg wil Vader dalk iewerster heen ry, en dan is die karwats op sy plek.”
Vader gaan sit sonder ’n woord by die tafel en skink vir hom nog wyn uit die bottel.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
