persoon om julle te leer nie.” Ek weet ek moet stilbly, maar die woorde borrel by my mond uit. “Ek haat dit. Ek haat dit om skool te hou. Dis nie regverdig teenoor julle nie.”
Ek kyk om. Na die prente teen die mure. Van digters en skrywers, lank reeds saliger. Nog ’n paar portrette van hedendaagse mense wie se werk so wonderlik is dat jy dit graag met ander wil deel. En ek weet – ek is ’n leë put. Dit help nie die emmer word laat sak om iets uit my te skep nie. Al wat daar by my te kry is, is slyk.
Een ding besef ek toe ek begin uitstap. Ek hoef nie bekommerd te wees dat die spulletjie die klas gaan afbreek die oomblik dat ek weg is nie. Almal van hulle, van Bongani tot Jeremy van der Merwe, is nou spierwit geskrik. Selfs Wouter de Lange het sy inkriminerende getuienis gebêre en kyk na my asof hy nie weet hoe om my verder te verneder nie. ’n Onderwyseres wat so lekker uithaak en die slagveld totaal verslaan verlaat, is genoeg om enige matriek te laat ontspoor. Tot algehele traumatiese stilte en verdwasing te laat ontspoor.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
