kinderen uit de schoot der ruimte en de barensnood der tijd in staat worden gesteld in veel kortere tijd de volle bevrediging van godsverering te vinden.
27:7.5 (304.3) Alle kunstvormen van alle wezens in het ganse universum die de bekwaamheid tot zelf-expressie en overdracht van het gevoel van waardering kunnen intensiveren en verhogen, worden tot hun hoogste capaciteit benut in de verering van de Paradijs-Godheden. Godsverering is de hoogste vreugde in het Paradijs-bestaan; het is het verkwikkende spel van het Paradijs. Wat spel betekent voor uw afgematte brein op aarde, zal godsverering doen voor uw volmaakt geworden ziel op het Paradijs. De wijze van aanbidden op het Paradijs gaat het begrip van de sterveling geheel te boven, doch de geest ervan kunt ge zelfs hier beneden op Urantia beginnen te waarderen, want de geesten der Goden wonen nu al bij u in, zweven boven u, en inspireren u tot ware godsverering.
27:7.6 (304.4) Er zijn vaste tijden en plaatsen voor godsverering op het Paradijs, doch deze zijn niet toereikend voor het immer sterker overvloeien van de geestelijke emoties van de groeiende intelligentie en de steeds bredere goddelijkheidsherkenning van de briljante wezens die langs de weg der ervaring tot het eeuwige Eiland zijn opgeklommen. Sedert de tijd van Grandfanda hebben de supernafijnen de geest van godsverering op het Paradijs nooit geheel kunnen accommoderen. Altijd is er een grotere behoefte tot godsverering dan de voorzieningen die ervoor berekend zijn. Dit komt door het feit dat persoonlijkheden die van nature volmaakt zijn, nooit ten volle de geweldige reacties kunnen inschatten van de geestelijke emoties van wezens die vanuit de diepten der geestelijke duisternis op de lagere werelden in tijd en ruimte langzaam en moeizaam hun weg omhoog hebben gebaand naar de glorie van het Paradijs. Wanneer zulke engelen en stervelingen uit de tijd de tegenwoordigheid van de Machten van het Paradijs bereiken, vindt er een uiting plaats van de opgezamelde emoties der eeuwen, een schouwspel dat de engelen van het Paradijs tot verbazing brengt en de allerhoogste vreugde van goddelijke bevrediging teweegbrengt in de Godheden op het Paradijs.
27:7.7 (304.5) Soms wordt geheel het Paradijs overspoeld door een alles dominerende getij van geestelijke, eerbiedige expressie. Dikwijls kunnen de leiders der godsverering deze verschijnselen pas beheersen wanneer de drievoudige golving van het licht van het Godheidsverblijf verschijnt, als teken dat het goddelijke hart van de Goden geheel en volledig bevredigd is door de oprechte aanbidding van hen die op het Paradijs resideren, de volmaakte burgers der heerlijkheid en de opklimmende schepselen uit de tijd. Welk een triomf van techniek! Welk een vervulling van het eeuwige plan en voornemen van de Goden, dat de intelligente liefde van zijn geschapen kind de oneindige liefde van de Schepper-Vader geheel bevredigt!
27:7.8 (305.1) Na het bereiken van de allerhoogste bevrediging van de volheid van godsverering, zijt ge bevoegd om toegelaten te worden tot het Korps der Volkomenheid. De opklimmingsloopbaan is haast beëindigd, en het zevende jubelfeest zal binnenkort gevierd worden. Het eerste jubelfeest markeerde de overeenkomst van de sterveling met de Gedachtenrichter, toen het voornemen om tot overleving te komen werd bezegeld; het tweede was het ontwaken in het morontia-leven, het derde was de fusie met de Gedachtenrichter, het vierde het ontwaken in Havona, het vijfde was de viering van het vinden van de Universele Vader, en het zesde jubelfeest vond plaats bij het Paradijs-ontwaken uit de laatste overgangssluimer van de tijd. Het zevende jubelfeest markeert de intrede in het korps van sterfelijke volkomenen en het begin van de dienst in de eeuwigheid. Het bereiken van het zevende stadium van geest-realisatie door een volkomene zal waarschijnlijk het teken zijn voor het vieren van het eerste der jubelfeesten van de eeuwigheid.
27:7.9 (305.2) En zo eindigt het verhaal over de Paradijs-supernafijnen, de hoogste orde van alle dienende geesten, de wezens die, als klasse in het universum, u immer vergezellen vanaf de wereld waar ge zijt ontstaan, totdat de leiders van godsverering tenslotte afscheid van u nemen wanneer ge de Triniteitseed der eeuwigheid aflegt en wordt opgenomen in het Sterfelijke Korps der Volkomenheid.
27:7.10 (305.3) De eindeloze dienst van de Paradijs-Triniteit staat op het punt te beginnen; en nu staat de volkomene oog in oog met de uitdaging van God de Ultieme.
27:7.11 (305.4) [Aangeboden door een Volmaker der Wijsheid van Uversa.]
Het Urantia Boek
<< Verhandeling 27 | Titels | Inhoudsopgave | Verhandeling 29 >>
Verhandeling 28
Dienende Geesten van de Superuniversa
28:0.1 (306.1) ZOALS de supernafijnen de engelenscharen van het centrale universum zijn en de serafijnen die van de plaatselijke universa, zo zijn de seconafijnen de dienende geesten van de superuniversa. In hun graad van goddelijkheid en capaciteit tot allerhoogste macht lijken deze kinderen van de Reflectieve geesten echter veel meer op de supernafijnen dan op de serafijnen. Zij dienen niet zonder helpers in de superscheppingen, en de verrichtingen die tot de verantwoording behoren van hun niet-geopenbaarde medewerkers zijn even talrijk als boeiend.
28:0.2 (306.2) De dienende geesten van de superuniversa, voorzover in deze verhandelingen vermeld, omvatten de volgende drie orden:
28:0.3 (306.3) 1. de Seconafijnen;
28:0.4 (306.4) 2. de Tertiafijnen;
28:0.5 (306.5) 3. de Omniafijnen.
28:0.6 (306.6) Aangezien de laatste twee orden niet zo rechtstreeks betrokken zijn bij het opklimmingsplan voor de voortgang van stervelingen, zullen zij in het kort besproken worden voordat wij de seconafijnen meer uitgebreid beschouwen. Formeel gezien zijn de tertiafijnen noch de omniafijnen dienende geesten van de superuniversa, ofschoon beiden als geest-dienaren in deze gebieden werkzaam zijn.
1. De Tertiafijnen
28:1.1 (306.7) Deze hoge engelen staan geregistreerd in het hoofdkwartier van ieder superuniversum en niettegenstaande het feit dat zij dienen in de plaatselijke scheppingen, zijn zij formeel inwoners van deze hoofdwerelden der superuniversa, omdat zij niet afkomstig zijn uit de plaatselijke universa. Tertiafijnen zijn kinderen van de Oneindige Geest en worden op het Paradijs gepersonaliseerd in groepen van duizend. Deze verheven wezens van goddelijke oorspronkelijkheid en nagenoeg allerhoogste veelzijdigheid, zijn het geschenk van de Oneindige Geest aan de Schepper-Zonen van God.
28:1.2 (306.8) Wanneer een Michael-Zoon wordt gedetacheerd vanuit het ouderlijk Paradijs-regime en wordt voorbereid om uit te gaan ten einde aan zijn universum-avontuur in de ruimte te beginnen, brengt de Oneindige Geest een groep van duizend van deze geesten voort, om hem tot metgezellen te dienen. En deze majesteitelijke tertiafijnen vergezellen de Schepper-Zoon wanneer hij het avontuur van het organiseren van een universum aanvangt.
28:1.3 (306.9) Gedurende de vroege tijden van het bouwen van een universum vormen deze duizend tertiafijnen de enige persoonlijke staf van een Schepper-Zoon. In deze bewogen tijd dat de Zoon zijn universum assembleert en andere astronomische bewerkingen verricht, doen zij een macht aan ervaring op als zijn assistenten. Zij staan de Schepper-Zoon terzijde tot aan de dag dat de Blinkende Morgenster, de eerstgeborene van een plaatselijk universum, wordt gepersonaliseerd. Dan dienen de tertiafijnen formeel hun ontslag in, en wordt dit ontslag aanvaard. En bij het verschijnen van de eerste orden inheemse engelen trekken zij zich terug uit de actieve dienst in het plaatselijk universum en worden zij de verbindingsdienaren tussen de Schepper-Zoon aan wie zij eerder waren toegevoegd, en de Ouden der Dagen van het betrokken superuniversum.
