Czerwone fragmenty. Мэгги Нельсон
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Czerwone fragmenty - Мэгги Нельсон страница 10
4. 7 lipca 2004 roku CODIS (Combined DNA Index System), czyli komputerowa baza danych FBI, porównująca próbki DNA skazanych przestępców z próbkami materiału dowodowego dostarczanymi przez laboratoria w całym kraju, zawiadomiła laboratorium w Lansing, że komórki obcego DNA pochodzące z miejsc oznaczonych numerami 1–3 na rajstopach Jane, poddane tak zwanym „porównaniom w ciemno” [ang. cold hit], wykazały zgodność z materiałem genetycznym niejakiego Gary’ego Earla Leitermana.
5. Gary Earl Leiterman to emerytowany pielęgniarz, który od lat mieszka z żoną o imieniu Solly w domu nad jeziorem w gminie Pine Grove niedaleko Gobles w stanie Michigan. Mają dwoje dorosłych adoptowanych dzieci, które są biologicznym potomstwem siostry Solly i pochodzą z Filipin.
6. DNA Leitermana trafiło do bazy CODIS w związku z postawionym mu w 2001 roku zarzutem o fałszowanie recept na środki przeciwbólowe i nasenne. Aresztowano go za posłużenie się pustymi blankietami recept ze szpitala Borgess Medical Center, w którym pracował przez wiele lat, w celu zdobycia środka przeciwbólowego o nazwie Vicodin w lokalnym centrum handlowym Meijer’s. Został skazany na kurację odwykową. Poza tym nie był notowany.
7. Wiele czynników mogło skomplikować wnioskowanie statystyczne, lecz prawdopodobieństwo, że „istna kopalnia” materiału genetycznego na rajstopach Jane pochodziła od kogoś innego niż Leiterman wynosi około 171,7 biliona do jednego.
Lista mogłaby się na tym skończyć i możliwe, że coś by wyjaśniała. Miała jednak ciąg dalszy:
8. 9 grudnia 2003 roku, około ośmiu miesięcy przed stwierdzeniem zgodności próbki z profilem DNA Leitermana, CODIS wykrył drugą zgodność profili związaną ze sprawą Jane – tym razem wskazał niejakiego Johna Davida Ruelasa.
9. Ślad Ruelasa nie pochodził z rajstop Jane, lecz z doskonale zachowanej kropelki krwi, którą znaleziono w 1969 roku na grzbiecie lewej dłoni martwej Jane. Kropelka ta rzuciła się wtedy w oczy policjantowi, ponieważ w przeciwieństwie do reszty śladów krwi znalezionych na ciele, nie była rozmazana. Osoba przeprowadzająca autopsję zeskrobała ją do miniaturowej szarej koperty, w której kropelka przeleżała trzydzieści kilka lat.
10. Gdy CODIS wskazał zgodność z profilem Ruelasa, policja natychmiast zaczęła go szukać. Znalazła trzydziestosiedmiolatka odsiadującego w więzieniu dwadzieścia do czterdziestu lat za śmiertelne pobicie Margaret Ruelas, jego matki, do którego doszło 25 stycznia 2002 roku.
11. Wszystko wskazywało na to, że Ruelas bił matkę przez wiele lat. Po jego ostatniej napaści miała jedenaście złamanych żeber i twarz „obitą na fioletowo”.
12. 20 marca 1969 roku, w noc śmierci Jane, John David Ruelas miał cztery lata.
13. Siedzący w więzieniu Ruelas mówi policji, że wie coś o śmierci Jane – i proponuje, że podzieli się tą wiedzą w zamian za zmniejszenie wyroku. Ponieważ jednak w chwili zdarzenia Ruelas miał tylko cztery lata, a teraz rozpaczliwie zależy mu na ugodzie, nikt nie wierzy w ani jedno jego słowo. Jeśli chodzi o uzyskanie informacji od osób, które opiekowały się nim w 1969 roku, jego matka (rzecz jasna) nie żyje. Okazuje się, że jego ojciec, David Ruelas, także został zamordowany, jeszcze w latach siedemdziesiątych. Zatłuczono go młotkiem, zawinięto w dywan oblany benzyną, podpalono i wrzucono do śmietnika. Ta sprawa również pozostaje niewyjaśniona.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.