Пьесалар / Пьесы. Туфан Миннуллин

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Пьесалар / Пьесы - Туфан Миннуллин страница 13

Пьесалар / Пьесы - Туфан Миннуллин

Скачать книгу

белән кайтарасың. Алайга китсә… Куй хәзер үк кулыңны. Куй, боргаланып маташма, картлач.

      Әлмәндәр. Нәрсә җикеренәсең? Куймыйм дигәнем юк. Китер кәгазеңне.

      Әҗәл (кесәсеннән кәгазь алып, Әлмәндәр каршына җәеп сала). Аңлашылырлык итеп куй.

      Әлмәндәр. Кайсы җиренә? Шушындамы?

      Әҗәл. Шунда.

      Әлмәндәр. Яза белмим бит мин, Әҗәл дус.

      Әҗәл. Хәйләләмә. Председатель булып эшләдең.

      Әлмәндәр. Соң, җаным-бәгырем, вакыты шундый иде.

      Әҗәл. Кил, кулыңнан тотып яздырам.

      Әлмәндәр. Орынма. Әлмәндәр дип искечә яза беләм. Тик аз гына сабыр ит, бал кабып куйыйк.

      Әҗәл. Капмыйсың, Әлмәндәр.

      Әлмәндәр. Балдан ни була?

      Әҗәл. Өйрәнеп алдым мин сине. Бал кабам дип, этлек эшләргә җыенасың.

      Әлмәндәр. Юк ла инде. Нәрсә син ул чаклы? Кил, утыр, торма каршымда тасраеп. (Кружкага бал салып.) Йә, тотып куй минем исәнлеккә.

      Әҗәл. Юк, юк… Беренчедән, миңа ярамый, икенчедән, ничек инде синең исәнлеккә эчим ди? Мин бит синең янга исәнлек-саулык теләп килмәдем.

      Әлмәндәр. Минем җаным өчен тот, алайса. Озакка сузма, кул да куясы бар.

      Әҗәл. Шулай дисәң генә. (Кружкадагы балны эчеп куя.)

      Әлмәндәр. Менә шулай. (Үзенә дә салып эчә.) Менә шулай. Ничек, әйбәтме?

      Әҗәл. Беләм инде, син начар нәрсә эчмисең.

      Әлмәндәр. Шулай шул. Тот тагын берәрне. Әйдә, бер утырган – бер гумер. Син мине бүтән күрмәячәксең. Сагынып сөйләрлек булсын.

      Әҗәл. Аз гына сал.

      Әлмәндәр салып бирә, Әҗәл эчә. Әлмәндәр дә салып эчә.

      Әлмәндәр. Әйдә, хәзер рәхәтләнеп сөйләшеп утырыйк.

      Әҗәл. Әйттем бит, этлек эшлисең, дип.

      Әлмәндәр. Йә инде, Әҗәл дус. Күпкә түзгәнне азга түз инде. Җырлыйммы?

      Әҗәл. «Ала карга дигән асыл кош» ны җырлама.

      Әлмәндәр. Ошамыймыни?

      Әҗәл. Әллә нинди, шомлы.

      Әлмәндәр. Әһә, шомлыны син дә яратмыйсың икән. Аңламыйсың син, тиле, җырның ни икәнен. Әлмәндәрнең үз гумерендә шомлы җыр җырлаганы юк. Ярый, мәтәлеп кит, чурту-матыр, бүтәнне җырлыйм.

      Мин җырлыймын бырдыйны –

      Бырдый белән шырдыйны;

      Мин җырлаганны ошатмасаң,

      Үзең җырла шундыйны.

      Йә, ничек?

      Әҗәл. Ярый.

      Әлмәндәр. Яраса тыңла.

      Мин җырлыймын бырдыйны –

      Бырдый белән шырдыйны;

      Җырламас идем шырдыйны,

      Тыңлаучысы шыр тиле.

      Монысы ничек?

      Әҗәл. Мин, Әлмәндәр, синең янга килгәннән бирле гел синең сүзеңнән чыкмый йөрим, әйеме? Син гел мине мыскыл итәсең, әйеме? Гел миннән көләсең, әйеме? Ярамый бит болай, агай-эне. Ярамый болай, Әлмәндәр дус. Яратам бит мин сине. Яратмаган кеше белән араны тиз өзәм мин.

      Әлмәндәр кычкырып көлеп җибәрә.

      Йә, нигә көләсең, ә, нигә көләсең?

      Әлмәндәр. Көлке.

      Әҗәл. Нәрсәсе көлке. Йә, нәрсәсе көлке инде?

      Әлмәндәр.

Скачать книгу