Шигырьләр / Стихи (на татарском языке). Акмулла

150

Фәхрәт – дан, горурлык.

151

Дәрәҗәсен аңлаган ихлас (күңел) икән.

152

Әлхасыйль – җыеп әйткәндә, кыскасы.

153

Вилайәт – өлкә, ил.

154

Мөшаһирләр – шөһрәт ияләре.

155

Мөкябирләр – үзләрен эре тотучылар, тәкәбберләр.

156

Тәгассыб – фанатизм.

157

Замир – вөҗдан, йөрәк, күңел.

158

Корык гадир – коры (корыган) чишмә, кипкән күлчек.

159

Зарир – сукыр.

160

Нур сибүче тулган ай фәркъдан йолдызларына мохтаҗ түгел.

161

Замирем мөзәккәр – йөрәгем ир җенесле.

162

Тәэнис замир – хатын-кыз (женский родка) җенесенә әверелгән йөрәк.

163

Гамьсезлекне шелтәләгән бу бер кисәтүче.

164

Хале гайан, къале бәйан – хәле ачык, сүзе аңлатылган.

165

Бик күпсанлы танылган галимнәрдән.

166

Хашия – бит кырыйларындагы аңлатма яки бер әсәргә багышланган аңлатма китап.

167

Җәдир – лаек.

168

Хакыйкать байрагын күтәргән.

169

Мөбариз – көрәшчеләр.

170

Замана гәзитәсенең (басма сүзенең) күркәмлеген ачып.

171

Алар сиңа белгән булып хәбәр иттеләрме?

172

Зәүкы сәлим – сәламәт зәвык.

173

Хакыйкать нигезләрен күтәрүче булган.

174

Хәдис – пәйгамбәр сүзләре.

175

Хәдистә осталыгына карап карасаң,

Сәхабәләрнең үзләреннән ишеткәндәй аңлый икән.

176

Язганнары күңелләрне (аңны) яктырткан.

177

Хәсис – түбән, пычрак.

178

Фәрекъ кылу – аеру.

179

Киз килү – туры килү, очрау.

180

Йөрәккә дәва аннан хасил иттек.

181

Мөкябәрә – эрелек, һавалылык, мин-минлек.

182

Табигъ булу – буйсыну.

183

Ярмак яру – биредә, зур эшне ваклап, «буш фикер таратып йөрү» мәгънәсендә (элекке сум металлдан вак тәңкәләр яруга ишарә).

184

Камиллек болай торсын, акыл да уртача.

185

Көндәшенең зыян күрүен максат кыла.

186

Кайсыбер чир дәваны күтәрә алмас,

Нәсыйхәтне кабул итүче тупас, мәрхәмәтсез булмас.

187

Шәятыйн – шайтаннар.

188

Әбһәр – кан тамыры.

189

Бәркыльвәмиз – яшьнәгән яшен.

190

Алланың рәхмәте иксез-чиксез.

191

Монафи – каршы, килешмәүче.

192

Һәрбер кешегә үз йөзе бирелгән.

193

Алла яклы галимнәрне сөюче мулла.

194

Мөхикъ – гадел, хаклык ягында булучы.

195

Нәзыйр – охшаган, тиңдәш, иш.

196

Аңлатучы әсәрләр язуда күңеле нурлы.

197

Гъәкс төшү – каршы төшү.

198

Аларга ияргән бик күпләр.

199

Бәрагать – башкалардан өстенлек; белемлелек, сәләтлелек.

200

Мәфтүн булу – үз-үзен онытып мавыгу, тәмам бирелү.

Скачать книгу