Kəlilə və Dimnə. Bəydəba

      – Sən Bərzuyənin nə qədər sadiq və fədakar olduğunu, onun bizim əmrimizə görə nə qədər böyük qorxu və iztirab çəkdiyini bilirsən. Biz istədik, Bərzuyə öz xidmətinin səmərəsini görüb dünya malından qəni olsun. Lakin o, bundan imtina edərək, xəzinədən heç bir şey götürmədi. Onun bircə xahişi bu oldu ki, sən bu kitaba ayrıca olaraq onun haqqında bir fəsil əlavə edəsən, orada onun anadan olduğu gündən bu vaxta qədər tərcümeyi- halını yazasan. Biz də buna razı olduq. İndi sənə tapşırıram ki, belə bir fəsil yazıb kitaba əlavə edəsən və qurtardıqdan sonra camaatı yığıb oxuyasan. Lakin onu elə yazmalısan ki, sənin nələrə qadir olduğunu məmləkətin bütün əyan və əşrəf də bilsin.

      Bərzuyə şahın belə göstəriş etdiyini eşitcək, təzim edib öz təşəkkürünü bildirdi.

      Büzürgmehr həmin fəsli burada gətirildiyi kimi yazıb onu gözəl ibarə və hikmətli sözlərlə bəzədi və qurtardığını şaha xəbər verdi. Padşahın qəbul günü olduğundan Büzürgmehr həmin fəsli Bərzuyənin və ölkənin bütün əhalisinin qarşısında oxudu. Padşah və orada olanların hamısı onu bəyənib Büzürgmehrin gözəl qələm sahibi olduğunu təsdiq etdilər. Padşah muzd haqqı olaraq Büzürgmehrə çoxlu qızıl, gümüş, cavahirat və paltar təklif etdi, lakin Büzürgmehr paltarlardan başqa heç nə götürmədi.

      Bərzuyə Ənuşirəvanın əlini-ayağını öpərək dedi:

      – Allah padşahın ömrünü uzun, bəxtini güclü, onu həm bu dünyada, həm də o dünyada cah-calal sahibi etsin. Padşahın bu kəraməti onun nə qədər mərhəmətli olduğunu bir daha dünyaya göstərdi, onun şöhrətini artırdı və qulu olan məni sevindirərək utandırdı. Oxucular bu fəsildən fayda alıb onun nə üçün yazıldığını başa düşəcək və anlayacaqlar ki, əməllərin ən fəzilətlisi adil şahlara xidmət etməkdir, insanların ən şərəflisi dövrünün şahları tərəfindən qiymətləndirilib özünə layiq mövqe tutanlardır.

      Onu da demək lazımdır ki, bu «Kəlilə və Dimnə» kitabı 16 fəsildir. Əslində hind dilində on fəsil olmuşdur, altı fəslini isə farslar artırmışlar.

      Hind dilində olan əsl on fəsil bunlardır: «Şir və Öküz», «Dimnənin işinin yoxlanması», «Alabaxta göyərçin», «Bayquş və Qarğa», «Meymun və Tışbağa», «Zahid və Gəlincik», «Pişik və Siçovul», «Şahzadə və Qübbərə quşu», «Şir və Çaqqal», «Ana şir, Çaqqal və Ovçu».