tapan olmayıb,Çiçəklərin arasında itmişəm.
Yar eşqiylə gizlənmişəm bucaqda,
Gözüm yolda, gülüm qalıb qucaqda.
Çubuqlardan şiş düzəldib ocaqda,
Barmağımı, əllərimi ütmüşəm.
Sərt qayalar azmı dönüb qılınca?
Od ələnib baş qoyduğum balınca.
Ölən eşqin, ilk istəyin dalınca,
Pünhan-pünhan, həzin-həzin ötmüşəm.
Səndə qalıb hər sevincim, hər toyum,
Aç qolunu nəfəsinə uyuyum,
Ya bir yolluq buza dönüm, soyuyum,
Yorulmuşam, daha cana yetmişəm.
Dağ düşünüb söykəndiyim təpələr,
Başım üstə nifrətini səpələr.
Yelkənimi qərq eylədi ləpələr.
Alqayıtam, gör bir nələr etmişəm?
ÇƏK Məni
Rəssam dostum Əli Nuh oğluna
İstəmirəm bu qılıncı, qalxanı,
Rəssam qardaş, saz sinəmdə çək məni.
Qoca palıd pöhrəsiyəm, zoğuyam,
Oba-oba, mahal-mahal ək məni,
Rəssam qardaş, saz sinəmdə çək məni.
Elə çək ki, Şah dağımdan boylanım,
Ərzurumda Araz deyim, haylanım.
Yer üzünə qətrə-qətrə paylanım,
Səhralara leysan eylə, tök məni.
Rəssam qardaş, saz sinəmdə çək məni.
Bir günəşəm, doğulmadım batmağa,
Şəfqətim var el qəminə qatmağa.
Xudafərin körpüsünü çatmağa,
Gərək olsam, bölük-bölük sök məni,
Rəssam qardaş, saz sinəmdə çək məni.
Alqayıtam, qəmlər kəsib üstümü,
Görən yoxdur alovumu, tüstümü.
Bir gün ellər qoyar olsa büstümü,
Əsirgəmə, o tellərə bük məni.
Rəssam qardaş, saz sinəmdə çək məni.
Ürəyim
Ayaqda qandalın, alında tərin,
Demə ki, heç nədən yoxdur xəbərin.
Bilirəm, böyükdür qəmin, kədərin,
Döz bu ağrılara, dinmə, ürəyim.
Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim!
Yaşamaq ötəri həvəs ha deyil,
Sən həyat olduğun əbəs ha deyil.
Məskənin qaranlıq qəfəs ha deyil,
Şübhələr atını minmə, ürəyim!
Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim.
Dünyanın dərdini mən demirəm çək,
Əsrin siqlətinə neyləsin ürək?
Ya məhv ol, sürünmə zarıncılar tək,
Ya ulu göylərdən enmə, ürəyim.
Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim.
Gözdə həyat eşqi, könüldə qubar,
Məhbussa bağbanı, de, neyləsin bar?
Yarımçıq qafıyəm, mövzularım var,
Yaralı bir quşa dönmə, ürəyim.
Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim.
Alqayıt bir ümman, sən bir ovuc qan,
Hökmündədir həyat, əlindədir can.
Yenicə sökülür gözlərimdə dan,
Qaranlıq məhbəsə dönmə, ürəyim.
Tüstülən, alovlan, sönmə, ürəyim.
Eyləmişəm
Canımı istəsə, əsirgəmərəm,
Dosta sirr deməyi tərk eyləmişəm.
Saç-saqqal ağarıb, diz girdən düşüb,
Dünyanı təzədən dərk eyləmişəm.
Çatılıb dizlərim, bağlıdır əlim,
Eşitmir qulağım, lal olub dilim.
Təbibim, loğmanım, ay obam, elim,
Sağalmaz yarayam, çirk eyləmişəm.
Dedim, tərəqqidən gəl yazaq, qardaş,
Səs yazma lentinə köçürdü birbaş.
Yedi ürəyimi qəm yavaş-yavaş,
Gör hansı alçağa ərk eyləmişəm?
Şan-şöhrət axtaran dövlətdə, varda,
Nə bilsin ar, namus qalıbdı harda?
Həqiqi tənqidi boranda, qarda,
Geymişəm əynimə, kürk eyləmişəm.
Alqayıt, səndədir elin diqqəti,
Bu ülvi baxışdan yayınma qəti.
Əsrin tələbidir yaz həqiqəti,
Demə ki, səhv düşüb, görk eyləmişəm.
Sağalim!
Bu dava, bu dərman sağaltmaz məni,
Köhlən at gətirin, çapım, sağalım.
O qədər viranə yurdum, yuvam var,
Hər yerdə bir xanə yapım, sağalım.
Mən könül vermişəm qartal səsinə,
Köpüklü çayların zümzüməsinə.
Vüqarla dırmaşım dağ zirvəsinə,
Bir yalçın qayadan qopum, sağalım.
Baş-başa vermişəm öz təlaşımla,
Çiçəkli yazımla, qarlı qışımla,
Ya kövrək duyğumla, ya göz yaşımla,
Elin varlığına hopum, sağalım.
On ildir görmürəm dağı, dağ kimi,
Yansam da bu yolda şam-çıraq kimi.
Kiminsə dilindən yalquzaq kimi,
Azadlıq kəlməsin qapım, sağalım.
Hazıram səngərdə, kaş buyruq olsun,
Nə arxadan zərbə, nə quyruq olsun.
Qoy,
