ıl, Qırmızı Samux.Məni
Uç, ülvi xəyalım, vəfalı yarın,
Hərdən bir başına dolandır məni.
Ürəyində gizli qalan, inləyən,
Möhnət, sirr başına dolandır məni.
Qanlı döyüşlərdi qartala şərəf,
Quzğunlar nə üçün qıy vurur, ya rəbb?
Çəkmə ətəyimdən çaqqala tərəf,
Pələng, şir başına dolandır məni.
Alqayıtam, ömr eylədim inadlı,
Uç, ülvi xəyalım, qollu, qanadlı,
Məhəbbət ünvanlı, sədaqət andlı
Səslə, pir başına dolandır məni.
Məndən
Buyur, rəngimdəki ölməzliyə bax,
Soruşma Vətənin adını məndən.
Bir ana bətnində yatmış olsa da,
Soruş doğmasını, yadını məndən.
Qartalam uçuşda, pələngəm zorda,
Bir insan oğlunu qoymaram darda.
Qışın zillətində, boranda, qarda,
Taparsan günəşin odunu məndən.
Misri qılınc hiddətini qoşalar,
Çənlibelim yenə dolar, boşalar,
Üstünə yerisə bəylər, paşalar,
İstə Koroğlunun atını məndən.
Alqayıt Vətənsiz qala bilmədi,
Dünyanın seyrinə dala bilmədi.
Yadellər çalışdı, ala bilmədi,
Bu ana torpağın dadını məndən.
Gözləyir
Prezidentimiz Türkiyədə müalicə olunarkən
Heydər baba, başsız qoyma ölkəni,
Ana Vətən, gəl, yolunu gözləyir.
Hörmüz donlu bir müqəddəs ətəyə,
Həsrət qalan əl yolunu gözləyir.
Günəş ziyasıdır qəlbindəki nur,
Yerişin əzəmət, baxışın məğrur.
Nisgilli Qarabağ, Göyçə, Zəngəzur,
Köçkün oba, el yolunu gözləyir.
Sən gedəli çiçək açmır bağça, bağ,
Sən gedəli tapdanıbdı qol-budaq.
Murov, Muşov, əzəmətli Dəli dağ,
Gəl ki, Muğan, Mil yolunu gözləyir.
Qarğa, quzğun qartallaşan zamandır,
Vermə bizi yad əllərə, amandır.
Sən gedəli ətrafımız dumandır,
Leysan, yağış, sel yolunu gözləyir.
Alqayıt, mükəddər olmağa qoyma,
Heç kəsi saralıb solmağa qoyma,
Əlləri qoynunda qalmağa qoyma,
Azərbaycan bil, yolunu gözləyir.
Kəndə mən
Xəbərsizəm baharımdan, qışımdan,
Müjdə gəlmir torpağımdan, daşımdan.
Şimşək çaxsın, od ələsin başımdan,
Bəlkə azam bir dumanda, çəndə mən,
Darıxmışam, qoyun gedim kəndə mən.
Zalım həsrət qanmı sağır gözümdən?
Perik düşüb, o çal-çağır gözümdən.
Düz on ildir kədər yağır gözümdən,
Köks ötürdüm, ömr eylədim ündə mən,
Darıxmışam, qoyun gedim kəndə mən.
Həyat vardı o söhbətdə, o sözdə,
Qovrulaydım o çınqıda, o közdə,
O gədikdə, o cığırda, o izdə
Bəlkə saldım bir gözəli bəndə mən,
Darıxmışam, qoyun gedim kəndə mən.
Ana Vətən, kor olaydım tüstünə,
Sən kim idin, kimlər girdi qəsdinə?
Haray deyib cəlladların üstünə,
El yerisə, dayanaram öndə mən,
Darıxmışam, qoyun gedim kəndə mən.
Ayrı düşdük neçə dostdan, qohumdan,
Dağlar, daşlar dilə gəlib ahımdan.
Buzlu bulaq niyə çıxmır yuxumdan?
Ağlayıram, sızlayıram gündə mən,
Darıxmışam, qoyun gedim kəndə mən.
Nə həzinmiş, nə kövrəkmiş bayatın,
Aman Allah, sonu buymuş həyatın?
Hörüyünü dəyişərdim Göy atın,
Yemləyərdim toyuqları hində mən,
Darıxmışam, qoyun gedim kəndə mən.
Zalım fələk saydığını sayırdı,
Ruhu candan, canı ruhdan ayırdı.
Alqayıtam, mənliyimi sıyırdı,
Görməmişəm belə dinsiz rəndə mən,
Darıxmışam, qoyun gedim kəndə mən.
Düşərdi
Aldanıb getsəydi fıtnə-fəsada,
İnsan qovğalara, hərbə düşərdi.
Mehriban qardaşın, doğma bacının,
Biri şərqə, biri qərbə düşərdi.
Düşmən kəsilərdi qoyunla quzu,
Qılınca dönərdi dağların buzu.
Hamı tapdayardı çörəyi, duzu,
Ürəklərə neçə qəlpə düşərdi.
Alqayıt, əyməyib düzü kişilər,
Üzə söyləyibdir sözü kişilər.
Qadın olmasaydı, bəzi kişilər,
Qadın üstə müharibə düşərdi.
Dəyməsə
Təbiət soyunmaz ağ örpəyini,
Baharın nəfəsi qara dəyməsə.
Yapalaq
