Qəzəllər. Hacı Mail

      Etməsə aşiq əgər canını cananə fəda,

      Yeri var sonra ola möhnəti-hicranə fəda.

      Can ilə sevgili cananə gərək can verəsən,

      Niyə lazımdı o can olmasa o canə fəda.

      Necə mən fəxr eləyim canımı versəm yarə,

      Olur hər gün ona yüz mən kimi divanə fəda.

      Sən məni yad eləyib seyri-gülüstan etsən,

      Olaram hər qədəmində o gülüstanə fəda.

      Şəm’in əfsanəsi bir böylə deyilməz əsla,

      Olmasa şö’ləsinə eşqdə pərvanə fəda.

      Məqsədin bilmədim aləmdə nədir, billahi,

      Ey olan şövqlə bu mülki-Süleymanə fəda.

      Mailin yazdığı şe’ri cırıb atdın qəsdən,

      Sənə bir şe’r nədir, yüz belə dürdanə fəda.

      Həqiqət üstünə, ey dil, çəkib pərdə, hicab olma,

      Günəş nurini gizlətmə xəlayiqdən, səhab olma.

      Cahan gülzarına sə’y et, olub bülbül, nəvalər qıl,

      Vəlakin gülşəni-dəhrə girib, mişkin qürab olma.

      Çalış insanlığa səndən xətalar yetməsin əsla,

      Bu növ’i ad qazan daim, nə kim, əhli-əzab olma.

      Cahan varı cahanındır, nə ki, cəm’ eyləyən şəxsin,

      Xəyali-mali-dünyayə düşüb, qəlbi kəbab olma.

      Yetişsin təşnələr kamə, ləbindən abi-cür’əylə,

      Çalış, səhradə ümmid qıran, seyli-sərab olma.

      Şərab içsən, “təhur”undan çalış, meylin qəbul etsin,

      Vəli meyxanədə sən maili-qeyri-şərab olma.

      Nəsihət şe’rə ziynətdir, çalış yer ver ona, Mail,

      Nəsihət etmədən köçmə, dönüb əhli-türab olma.

      Aşiq oldur dəhrdə ancaq hesabı eşq ola,

      Qeyri möhnət çəkməyə, dərdi, əzabı eşq ola.

      Yanmasın bir qeyri ətəşdə dili-sədparəsi,

      Yansa da ancaq cahanda, qoy, kəbabi-eşq ola.