edirəm, dostlarından birinə mənim adımdan qırmızı gül aldır. Ayaqlarına toxunduqdan sonra xanımı-na ver və Cənubi Hindistanlı qayınının ona öz anası kimi hörmət etdiyini söylə”.
Məhz həmin gün, 14 avqust, bazar günü, günorta sa-at 13:00-da Konsuellanın həkiminə onu tənəffüs aparatın-dan ayırmasını tapşırdım. Bu baş verəndə bütün dostlar və qohumlar orada olmaq üçün toplaşmışdılar. Konsuella dəqiq olaraq bazar ertəsi, səhər 05:00 radələrində öldü.
Həmin an onun yanında idim.
Məktubunda da oxuduğunuz kimi, cənab Bose, Konsuellanın mənə gələcəyimlə əlaqədar deyəcəyi bəzi şeylər olduğunu yazmışdı. Meksikalıların inkişafına mane olan mədəni zəncirdən qurtulmalarına kömək edə biləcəyimi demişdi. Lakin bunu etdiyim təqdirdə böyük bir təzyiqə
məruz qalacağımı da vurğulamışdı.
Konsuellanın ölümündən qısa müddət sonra, “The Ego-madkind’s Inner terrorist” (“Eqo – insanlığın daxili terrorçusu”) adlı kitabımı yazdım. Bu kitaba qapılaraq, 7
nəzərə çarpacaq dərəcədə yasımın öhdəsindən gələ bil-mişdim. Daha sonralar, 2005-ci il avqustun sonunda kə-dərlənməyimə səbəb olan başqa hadisələr üstümə axın etdi. Buna görə də, “Xristianlıq – İnsanlığın Dünya Miq-yasındakı İlk Dini!” adlı ikinci kitabı yazdım. Yazmaq hər zaman varlığıma müalicəvi təsir etmişdir. Bu kitab da mə-ni başdan-başa yenilədi. Hər gün bir neçə saat davam edən araşdırma və yazıdan sonra oranı, ruhən təzələnmiş
və yenidən dünyaya gəlmiş kimi dərk edirdim.
2006-cı ilin fevral ayında bəzi mənfi təsirlər məni qasırğa kimi vurmuşdu. Daxili narahatlığım psixoloji elmə
əsaslanan kitab yazmağıma mane olurdu. Kitabı yazarkən, sanki, nəyinsə məni ələ keçirdiyini hiss etmişdim.
Mərhum arvadım Konsuellanın getdiyi yerdən mənə rəhbərlik etdiyinə də qismən inanmışdım. Konsuella Meksikaya, yerli xalqa, spritualizmə və bütün dinlərin mənşəyinə olan dərin marağımdan xəbərdar idi. Hər zaman deyirdi ki, əgər ilk o ölərsə, bilməyə ehtiyac duyduğum şey-lərdə kömək etmək və yol göstərmək üçün yol tapıb geri dönəcək.
İndi oxuduğunuz kitab mənə qalan bütün kitablar-dan daha çox faydalı olmuşdur. Onun üstündə gündə 12
saat çalışdığım vaxtlar olurdu. Yorulmaq bir yana, əvvəllər heç olmadığım kimi ruhən təzələnmiş və gümrahlaş-mışdım. Bir müddət yalquzaq kimi yaşadım. Küçəyə yalnız qida almaq üçün çıxıb, geri qayıdırdım. Bəzən qonşularım öldüyümü zənn edib, mənə görə narahat olurdular.
Qapıya çağırdıqlarında isə hər şeyin qaydasında olduğunu deyib, Meksikanın problemlərinin mənşəyini tapmaq üçün mənə ilham gəldiyini söyləyirdim.
8
Əgər bəhs etdiklərimin doğruluğuna şübhəsi olan varsa, dəlil-sübut çatışmazlığı yaşamaram. Hər şey eynilə
Bose qardaşın dediyi kimi və mənim izah etdiyim şəkildə
baş verdi. Konsuellanın ölümlə mübarizə apardığı müddətdə, ölməmişdən əvvəl Bose qardaşın yazdığı məktubu onlarla insana oxudum. Eyni zamanda Konsuellanın dəfn mərasimində bunu tərifnamə kimi də oxumuşdum. Kilsə
ağzına kimi dolu idi. Konsuellanın və mənim bir çox dostlarım, qohumlarımız bayırda qalaraq, avtomobil dayana-cağında gözləməli olmuşdular. Həm Bose qardaşda, həm də məndə məktubun surətləri mövcuddur. Əgər kimsə bu həqiqətlərin sübutuna ehtiyac duyarsa, Bose də, mən də
onlara sahibik. Siz onsuz da Bosenin mənə yazdığı məktubu – qrammatik düzəlişlər xaricində – eynilə, göndərdiyi şəkildə oxudunuz. Məktubların əsli isə onun və mənim qovluqlarımın içindədir. Bu müddət ərzində qonşu-larımın şahid olduğu başqa qəribə hadisələr də baş vermişdi. Bütün bunlardn sonra qonşularımdan hansınınsa ateist ola biləcəyini düşünmürəm.
Mən belə deyirəm: Bu kitabı yazmağıma “kömək edən” hər kimdirsə, o, insanların bu dünyada rahatlıq və
xoşbəxtliyi yaşamaq üçün nəyi bilməli olduğunu mənə
izah etmişdir.
İnsanlığın problemlərinin həlli üçün mənəvi (psixoloji) bir üsuldan danışsam da, əslində “mənəvi həll” ifadəsi düzgün deyil. Hər insan və onun ruhu ikili varlıqdır.
Əgər ruh, ya da bədən – ikisindən biri digərinin işini heçə
endirərək daha çox qabardılarsa, dünyaya heç vaxt sakit-lik və dözüm gəlməyəcək. Məsələn, Amerika materialist ölkə olmaq niyyətindədir. Ancaq bu qabarıqlıq sosial ixti-laflara, cinayətə və digər ədalətsizliklərə yol açır. Yaxud 9
Hindistanı götürək. O, insanlıq problemlərinə yalnız mənəvi yanaşma sərgiləmək niyyətindədir. Bu səbəbdən də
Meksika aşağı təbəqə üçün cəhənnəm olduğu kimi, Hindistan da kasıb insanlar üçün cəhənnəmdir. Bəlkə də biz insanlar bu kitabda göstərilən primitiv “ikili texnikalar”ı tətbiq etdikdən sonra insanlıq problemlərinə yalnız “ikili”
yanaşmanın düzgün olduğu fikrini toplu şəkildə qəbul edə biləcəyik. Onun üçün də ilk növbədə, “sprituallıq” ilə
əlaqədar olduğu zaman “Dualizm”in nə mənaya gəldiyini bilməliyik. İrəlidə və növbəti fəsillərdə demək istədiklə-rim daha da aydınlaşacaq.
Əgər insanın həqiqi mənliyi sonsuz və gizli varlıqdır-sa, ya da can verilmiş böyük bir palçıq parçası içinə salı-nan ruhdursa, o həqiqətən də mövcud olmuşdursa, insanları onunla yenidən birləşdirmək üçün elmi olaraq tətbiq edilə, hesablana bilən texnologiya olmalıdır. Həm də
“mənəvi” adlandırılan müqəddəs kitablar, mahnı oxumaq, moizə demək və dini dəyişdirməyə sövq etmək, “İncil”in təbliğatı, spekulyasiya və digər bu cür davranışlar mənəvi deyil, daha çox qaranlıqda nəsə axtarmağa bənzəyən, təsirsiz və zərərli hərəkətlərdir.
Bir neçə min il əvvəl şimal qütbünə yaxın cənnətdə
xoşbəxtlik və bolluq içində yaşayan, yüksək sivilizasiyaya və mədəniyyətə sahib bir xalq var idi. Dünyadakı bütün böyük dinlər, hansı millətə xas olursa-olsun, insanlığın beş köklü irqi olduğunu vurğulayır. Yəhudilikdə və xristianlıqda bu cənnətə biz “Aden” deyirik. Hindular “Uttara Kuru”, Tibetli buddaçılar “Khedar Hand” (Tanrı Şivanın ölkəsi) və “Şambala". Eyni zamanda bura Sivariya və
Sibir
