style="font-size:15px;"> – Qoxun üçün…
– Əşşi, boş-boş danışma… Nə qoxu… İndiyə qoxu qalar?
– Vallah…
– Qoxum üçün darıxsaydın öz qoxusunu “Şanel”lə boğan o qızı sevməzdin. Doğrudan ha, onun qoxusu var? Uşaqlıq köynəyi qalıbmı, onu qoxla, bəlkə orda qalar. Yoxsa hər yerinə “Şanel” vurur o? Necə deyirdi Monro? Gecələr iki damcı “Şanel”lə yatıram. Monro idi də o?
– Hə, Monro idi. Fellini də bir filminə salmışdı. Avara amerikalı aktrisanın dilindən vermişdi. Bilirsən də, Fellini də Mazinaya xəyanət edirmiş.
– İstedadda Məmmədqulusan, xəyanətdə Fellini… Əksi olsaydı dahi olardın. Amma yox, dahi Fellini də xəyanət edib. Əgər istedadlı və sadiq kişi düzəltmək mümkün olsaydı, bu, bəşəriyyətin ən böyük kəşfi olardı. Eşq sözünü, görəsən, ilk dəfə hansı gicbəsər tapıb… Onu tutub minərdim. Sözə bax: eşq. Yox bir mızqlet. Eşq sözünü tapmaqdansa xəyanət etməyən, ağlatmayan, ağlayan kişi düzəldərdilər də…
– Mənim ümidim neandertallaradır…
– Necə yəni?
– Bu yaxınlarda bir alim dedi ki, mənə 50 milyon dollar verin, sizə neandertal düzəldim. DNT-ləri var axı. Neçə qadın da razı olmuşdu neandertal DNT-si ilə süni mayalanmaya. Deyirəm, bəlkə neandertallar sən deyənlərdən imiş. Ağlayan və ağlatmayan, xəyanət və eşq nədir bilməyən.
– Bəs niyə vermədilər?
– Baha idi də qiyməti… Həm də, sən dedin, ağlıma batdı. Bilirsən də, alimlər deyir, neandertalları Homo Sapienslər, yəni sənin-mənim babalarım qırıb. Soyqırım ediblər…
– Dünya birliyi bu ədalətsizliyə hələ də susur.
– Hə, vallah! Deyirəm, bəlkə eşqə inanmadıqları, xəyanət etmədikləri üçün neandertalları öldürmüşük. Həm də, bilirsənmi, neandertallar Homo Sapienslərlə sevişə bilirlərmiş. Görmürsənmi, evə, ailəsinə bağlı, sevdiyi qızın üstünə gül qoxlamadığını deyən kişilərə necə lağ edirlər? İndi lağ edirlərsə, yəqin o zaman öldürərdilər…
– Elçin…
– Hə…
– Gecə vaxtı nə neandertal-neandertal salmısan?
– Ağzım qızışıb…
– Sənin təkcə ağzın qızışmır, özün də qızırsan…
– Simona Sartr haqqında necə demişdi: o, ehtiraslıdır, amma yataqda yox.
– Daha bir sitat.
– Yaxşı, susdum, sən danış, mən qulaq asım.
– Sağ ol, Elçin. Sağ ol. Dinləməyi öyrənmisən deyəsən.
– Yenə Nərmin, yenə tikan.
– Dayan e, Şanel neynir? Yenə qlamurluq eləyir? Yoxsa onu da Roza Lüksemburq eləmisən?
– Şanel yoxdu daha.
– Nə oldu?
– Onu son iqtisadi böhrana qurban verdik. Devalvasiya oldu Şanel.
– Allah rəhmət eləsin. Sənin qadın qəbiristanlığının bir sakini də artdı. Şeydi… O qəbiristanlığın var ha, orda qəbirləri yanaşı qazırsan, yoxsa tabutları üst-üstə yığırsan? Necə eləyirsən onu? Yerləri darısqal deyil ki?
– Yer azdı, Nərmin. Axır vaxtlar kremasiyaya keçmişəm, yandırıb küllərini basdırıram.
– Yazıqlara qəbirdə də rahatlıq yoxdu. Orda da qarışacaq külləri bir-birinə. Küllər gübrə olacaq, portağal ağacı bitəcək o küllərdən. Sən də o sevdiyin gürcü şərabı ilə yeyəcəksən o portağalı yeni və gözəl qurbanın gözlərinə baxa-baxa… Yaradıcılığında nə yenilik var? Yenə də qızları Sartrla ovlayırsan? Yoxsa təzə yem tapmısan? İnnovativ metodlardan istifadə edirsən, kurrikulum-zad var, yoxsa köhnə söhbətlərdir? Yox, deyəsən, yaxşısan, neandertal-zad. Bu söhbəti eşitməmişdim.
– Hə, təzə söhbətlərdir. Bu proses yenilik tələb edir. Sənə deyim, qızlar da bicləşiblər. Vaxt vardı Nüsrət Kəsəmənlinin bir şeiri ilə üç dovşan vururdum. İndi çətindir. Elm-zad da lazımdır.
– Sən də daim öz üzərində işləyən Don Juan kimi zamanın tələblərini yerinə yetirirsən.
– Bir şeir deyim. Yoxsa öldürücü zərbələrinlə axırıma çıxacaqsan…
– De, nə vaxtdır şeir demirsən…
– Bəzən də radioda dalğalandıqca səsin
Bilirəm ki, yaşamaq, yaratmaqdır həvəsin.
Sən bu yeni dünyaya baxıb ilham alırsan
Olub keçən hər şeyi öz sazında çalırsan.
– Ömər Xəyyam?
– Yox, Səməd Vurğun…
– Pis deyil… Amma ümid edirəm ki, bu şeiri qız ovunda istifadə etmirsən.
– Yox, bununla olmaz axı…
– Necə də əclaf-əclaf deyir e “olmaz”ı…
– Nərmin, bir şey soruşsam olar?
– Əvvəl mən bir şey soruşum, sonra sən.
– Soruş…
– Yüz illik müharibəyə niyə Yüzillik müharibə deyirlər? Axı o, 116 il olub.
– Məncə, sən bu sualın cavabını bilirsən.
– Belə də…
– Mən soruşum?
– Soruş…
– Məndən sonra çox əzab çəkdin? Sənə zəng vurmaq istədim. Vallah. Yüz dəfə istədim.
