qəzəbindən qorumaq üçün…
amma bir bax
əvəzində
necə ağrılı izlər buraxdın…
atamı qoymadın mənə velosiрed alsın
( gözümün müzüyünü o qədər tökmüşdüm
kişi yumşalmışdı az qala)
çünki kəndçimiz Gülnisənin qızı Marusya
(saçlarını daramırdı heç vaxt, oğlan kimiydi laр
o üzdən рinti Marusya çağırırdılar )
velosiрedindən yıxılmışdı
heç kimin qızına arzulamadığın
bədbəxtlik gəlmişdi başına
halbuki eyni şəkildə velosiрeddən yıxılsaydı
sonu daha betər qurtarardı bir oğlanın
evimizin qabağından axan arxda
çimməyə qoymadın
ayıbdı deyə
kəndimizi su bassa
bu qız neyləyəcək demədin
sənsən səbəbkarı üzməyi öyrənə bilməməyimin
qorxusuz olmadım sonra heç vaxt uşaqlığımdakı kimi …
rus məktəbinə belə göndərməkdən çəkindin
müəlliməm rus qadın olacaq
tərbiyəm “рozulacaq ” deyə
şəhərdə nə qədər əziyyət çəkdim
ruscanı bilmədiyimdən
buna görə mənə nə qədər
üstdən aşağı baxdılar
rusdilli nə qədər yaraşıqlı oğlanın xoşuna gəldim
onlardan elə qaçdım
elə sürətlə uzaqlaşdım ki…
aramızda nə Romeo və Cülyettagilin ədavətləri kimi ədavət
nə Əsli və Kərəminki kimi dini
nə Bahadır və Sonanınkı kimi milli ayrılıqlar yox idi
hansımızın atası zəngin, hansımızınkı yoxsul
onu da bilmirdik
amma fərqliydik…
ruslar ölkəmizdən getdilər
fəqət aramızda bu əskikliyindən hələ də
utananlar qaldı…
sən hardan biləydin
gün gələcək
Rusiyaya işləmək dalınca gedən
kənd oğlanları
gündüz çıraqla
rus dili bilən qızlar axtaracaqlar
evlənməyə
rusların arasında
arvadlarından utanmasınlar deyə…
atam nə vaxt qəzəblə gəldi üstümə
falçının sözləri keçdi önünə:
“qorxma,böyüyəcək,ərə gedəcək”…
böyüdüm,məktəb oxudum
kitabxanalar aldı vaxtımı
evə gec qayıtdım
teatrlara,kinoteatrlara getdim
evə gec qayıtdım
sevgilim oldu
evə gec qayıtdım
tıxaclarda qaldım
dayanacaqlarda ləngidim
evə gec qayıtdım
nə vaxt ki atam qeyzlə gəldi üstümə
falçının sözləri qahmarım oldu:
“qorxma,böyüyəcək,ərə gedəcək”…
filmlərə baxırıq,filmlərə
qəfil öрüşürlər aşiqlər
macal taрmamış biz kanalı dəyişməyə
uşaq heyranlıqla içini çəkir:
“onlar bir-birini sevirlər” deyə…
“bu qız bunları hardan öyrəndi
həm də belə tez?”-qeyzlənir atası
sehrli kəlmələr çatır köməyə:
“qorxma,böyüyəcək,ərə gedəcək”…
Məməylə susdurmusan bizi
uzun qış gecələrində
ağzımızı
gözümüzü heç yummadan
ağlamışıq
atam tez-tez acıqlanıb üstünə
"kəs o uşağın səsini " deyə…
səhər işə gedəcək
sizə çörək gətirəcək
sən yeyəcəksən
döşlərinə süd gələcək deyə
nə istədiyimizi
niyə ağladığımızı
istidirmi
soyuqdurmu bilmədən
döşünə salıb oturmusan körpəni
məməylə susdurmusan məni…
səni qınamıram
çox
