әле,
Оялып тормыйлар әле,
Яман урлыйлар әле!..
Кемдер эләктереп калды,
Кемдер алды каерып…
Хәзер инде тордың ни дә,
Тормадың ни кайгырып.
Безгә берни тәтемәде,
Безгә берни тимәде:
Үзебез сорый белмәдек,
Беркем дә, мә, димәде.
Безнең вакыт та булмады,
Без каләм очлап калдык.
Кемдер көрәп кенә алды,
Без исә учлап калдык.
2009
Сәясәт
Мәскәү безне кыса, дибез.
Кыстырткачтын, кыса ул.
Өстәвенә, кыскан чакта
Кычкырмаска куша ул.
Без, әлбәттә, кычкырмыйбыз,
Без пышылдыйбыз гына.
Ник шунда чукынышмыйлар, -
Без кысылмыйбыз гына.
Без инде йөрергә мәҗбүр
Койрыкны кысып кына.
Мәскәүләр ул югарыда –
Яталар кушып кына.
Күпме җибәрсәң дә җитмәс
Мәскәү убырларына.
Риза булып кына шулай
Йөрсәк бар булганына,
Әгәр дә тыңлап яшәсәк,
Без бөтен кушканны да,
Салдырып алырлар әле
Күттәге ыштанны да.
Күпме генә кысылсак та
Киерелгән безнең түш…
Кысу – Мәскәүләрнең эше,
Ә кыстыртмау – безнең эш!
2009
Ярдәм ит миңа, Аллам!
Бу дөньяның караларын
Мин генә агарталмам.
Каралган күңелләрне син
Ничек тә агарт,
Аллам!
Өстә куера болытлар…
Мин генә тараталмам.
Кап-кара болытларны син
Ничек тә тарат,
Аллам!
Туңган, өшегән җаннарны
Мин генә җылыталмам.
Җылыга мохтаҗ җаннарны
Ничек тә җылыт,
Аллам!
Таштай каткан бәгырьләрне
Мин генә йомшарталмам.
Таш бәгырьлеләр күбәйде, –
Ничек тә йомшарт,
Аллам!
Бу дөньяның бөкреләрен
Мин генә төзәталмам.
Синең генә кулдан килә –
Ничек тә төзәт,
Аллам!
Күпме генә тырышсам да,
Дөньяны үзгәрталмам.
Бу дөньяны яхшы якка
Ничек тә үзгәрт,
Аллам!
Исән чакта синең алда
Бурычлы булып калмам…
Дөньяны матурлыйк инде –
Ярдәм ит миңа,
Аллам!
2009
Бәйрәм
Бәйрәмнәрне
