белми генә.
2009
Үзгәрүен үзгәрдек…
Безне хәзер тыеп булмый
Авызлык белән генә.
Буйсындырып булмый безне
Явызлык белән генә.
Җиңеп булмый безне терсәк
Йә беләк белән генә.
Җиңеп була безне хәзер
Ак теләк белән генә.
Безне яулап алып була
Мәхәббәт белән генә.
Теләктәшлек, дуслык белән,
Мәрхәмәт белән генә!
Заман үзгә, Казан үзгә, -
Үзебез дә үзгәрдек…
Тезләндек без, ләкин торып
Басар өчен тезләндек!
Ә моннан соң, белмим әле,
Түзәрбезме тезләнми?!
Без күптән үзгәрдек инде…
Мәскәү генә үзгәрми.
2009
Мине генә яраттың син…
Мине син генә яраттың,
Син генә кадерләдең.
Минем өчен генә синең
Өзелде бәгырьләрең.
Минем өчен генә түктең
Син бит күз яшеңне дә.
Яратуыңнан оныттың
Син бит үз яшеңне дә.
Гомер буе мине көттең,
Минем өчен яшәдең.
Мине көтеп картаймадың,
Мине көтеп яшәрдең…
Миннән генә оялдың син,
Миннән генә тартындың.
Миннән генә тартынсаң да,
Миңа гына тартылдың.
Миннән генә сөю көттең,
Мине генә сагындың.
Табынырлык булмасам да,
Миңа гына табындың.
Башкаларга күз атмадың,
Атсаң да сиздермәдең.
Миңа гына күз атсаң да,
Миңа күз тидермәдең.
Бөтен гомереңне, җаным,
Син миңа багышладың.
Әйтсәм әйтим: мине сөеп,
Тамчы да ялгышмадың.
Мин үзем дә сине, җаным,
Синнән ким яратмадым.
Сиңа дигән хисләремне
Чәчмәдем, таратмадым.
Көн дә йөри алмасам да
Алдыңда биеп кенә,
Саклап тоттым сөюемне
Тик сиңа диеп кенә…
Яратыштык, яраттык без…
Уң кылсын ахырын да!
Мин бит синең Мәҗнүнең дә,
Мин синең Таһирың да…
19.01.10
Шагыйрь изге җирдә туа…
Чын шагыйрьне тудырган җир
Булмыйдыр ул гади җир.
Изге җиргә саналырга
Тиештер ул андый җир.
Аның сере – туфрактандыр,
Һавадандыр, судандыр,
Ырудандыр, нәселдәндер…
Шагыйрьлек ул шуннандыр.
Ни генә булса да, бу җир
Тудырган
