интила-ди, ўз тарихи билан фахрланади, уни ўрнанишга иштиёқи ҳам кучли. Дарҳақиқат, тарихимиз жуда бой.
«Бизким, ўзбеклар»нинг кенг ёйилишида «Шарқ» нашриётининг хизмати ва ҳиссаси катта. Бу ҳақда академик Аҳмаджон Мелибоев «Ўзбекистон овози» газетасида яқинда ёритилган «Бизким, ўзбеклар» кўнгил мулкига айланган китоб», деган мақоласида ўринли таъкидлаб ўтган.
Китобнинг биринчи нашрига нашриётнинг таклифига кўра, олим, адиб ва таржимон Иброҳим Ғафуров «Тарихнинг муҳаббатли талқини» номли самимий Сўзбоши ёзган эди. Ўзбекистон Республикаси Фанлар академиясининг ҳақи қий аъзоси Бахтиёр Назаров беш жилдли «Танланган асарлар»имнинг 3- жилдидан ўрин олган, қарийб 2 босма табоқ ҳажмли Сўзбошисида «Бизким, ўзбеклар»нинг моҳияти ва аҳамияти ҳақида ҳам батафсил тўхталган. Китобнинг тўртинчи нашри Ўзбекистон Республикаси Фанлар академиясининг 8 ҳақиқий аъзоси Азиз Қаюмовнинг Сўзбошиси билан бошланади (бу Сўзбоши ушбу бешинчи нашрда «Муаллифнинг шоҳ асари» номи билан ёритилмоқда). Олим бу мақоласида китобнинг биринчи ва тўртинчи нашрларини ўзаро қиёслаб фикр юритган. «Бизким, ўзбеклар»ни лотин алифбосида ҳам нашр этиш хусусида фикр билдирган. Маълумки, лотин ёзувига асосланган ўзбек алифбосида сабоқ олишни бошлаган ёш авлод бугун 24 ёшдан ошди. Бу рақам йиллар оша ошиб бораверади. Пировард оқибатда бутун халқимиз лотин ёзувимизни қўллайди.
Бу китобимнинг устидаги ижодий ва илмий изланишларимни давом эттириб, бойитиб, тўлдириб келмоқдаман. Агар биринчи нашр 22 босма табоқ ҳажмда бўлса, тўртинчи нашр 29 босма табоқда бўлди. Биринчи нашр 30 бобдан иборат бўлса, тўртинчи нашр икки қисм, 38 бобдан иборат эди. Бу, бешинчи нашр икки қисм, 42 бобдан иборатдир.
Бу китобим тўғридан-тўғри «Ўзбеклар» деб аталиши ҳам мумкин эди. Лекин «Бизким, ўзбеклар» деб номланишида ўзгача маъно бор. «Ўзбеклар» деб ўзгалар ҳам асар ёзавериши мумкин. «Бизким, ўзбеклар» дейилганда эса уни ўзбек муаллифи ўз халқи ҳақида ёзгани ифодаланади.
МУАЛЛИФНИНГ ШОҲ АСАРИ
Давримизнинг етук адиби, драматурги, публицисти, ташкилотчи арбобларидан бири сифатида камол топган Абдуқаҳҳор Иброҳимов кўп асарлар яратди.
Улар ичида «Бизким, ўзбеклар» китоби ҳам алоҳида ўрин эгаллайди. Бу асарда адиб ўз халқига муҳаббатни қуруқ шиорлар орқали эмас, балки жуда кўп илмий-адабий маълумотлар, уларнинг шарҳи, уларга муаллифнинг муносабатини билдирувчи мазмундор мулоҳазалар билан бойитган ҳолда изҳор этади. Айни замонда бу муҳаббат китобнинг ҳар бир бобида, ҳар бир кўтарилган масалада, ҳар бир саҳифасида нур сочиб ярақлаб туради.
«Бизким, ўзбеклар» китоби ўзбек халқи тўғрисидаги илмий-оммабоп, бадиий-сиёсий қомусчага ўхшаб кетади. Унда сиз, ўзбек халқининг қадимий аждоди, миллий шаклланиши, миллий давлатчилиги ва унинг ҳудудлари: ўзбекларнинг ўзига хос хусусиятлари борингки бир халқ, бир миллат нима биланки, тирик бўлса, шуларнинг ҳаммаси, ҳаммаси тўғрисида тасаввур пайдо
