асҳобу ёрондин не хабар?
585 Бўлмасайдим Ҳаққа бундоқ ҳамдаме,
Ҳаққа парво айлар эрдим бир даме.
Мен эдим чун Ҳаққа сажда айлаган,
Кўзларимга ботди, санчилди тикан.
Кўзларимдин қонларим оқмиш равон,
Мен улардин бехабар эрдим тамом…
Улки кўнглида бу янглиғ дард эди,
Йўқ, сира хотин эмасди, мард эди64.
Боз дедиким, мен чу бўлдим ҳақшунос,
Ўзгаларни кимга айлармен қиёс?
590 Сен бу йўлда на Худосен, на Расул,
Торт қўлингни, этмагил радди қабул.
Қўй таваллою табарро, пок бўл,
Бир ҳовуч хоксен, бу йўлда хок бўл.
Бир ҳовуч хоксен, сўзинг хок айлагил,
Барчани покиза бил, пок айлагил.
ҲИКОЯТ
Юзланиб деди Худовандга Расул:
Умматим корини менга юклагил.
То гуноҳин ўзга кимса билмасин,
Умматимнинг айби ҳеч очилмасин.
595 Ҳақ таоло дедиким, эй мўътабар,
Кўрсанг эрди ул гуноҳларни агар.
Тоб беролмасдинг боқиб, ҳайрон бўлиб,
Сўнг хижолатлар аро пинҳон бўлиб…
Эрди Ойша маҳбуби жонинг, ажаб,
Қолди кўнглинг, бўлди бир буҳтон сабаб.
Гарчи айтмишди уни аҳли мажоз,
Сен жўнатдинг қизни ўз уйига боз.
Севганингга этганинг иш мунчадир,
Умматинг ичра гуноҳкор қанчадир…
600 Тоб беролмассен гуноҳлар вазнига,
Умматингни қўй Худонинг измига.
Сен тиларсен, топмасин аҳли жаҳон
Умматинг этган гуноҳдин бир нишон.
Мен-да истармен, аё олий гуҳар,
Етмасин сенга гуноҳлардин хабар.
Ўртага тушма, чекил бир четга, ҳой,
Умматингни менга топшир, менга қўй…
Мустафога қолмамиш уммат иши,
Сенга қолмишму бу ташвиш, эй киши?
605 Қўй ўшал ҳукмингни, тийгил тилни ҳам,
Бетаассуб, тўғри йўлга бос қадам.
Бас, улар не айламиш, эт эҳтиром,
Соғ-саломат ўз йўлингда қил давом.
Ё садоқат ичра бўл Сиддиқвор,
Ё чу Форуқ эт адолат ихтиёр.
Ё чу Усмон пурҳаёву ҳилм бўл,
Ё Алидек баҳри жуду илм бўл.
Ё эшит пандимнию тутгил адаб,
Ёки бошингни олиб кет бир тараф.
610 Марди сидқу илм эмасдирсенки, бас,
Марди нафсдирсен ва кофир ҳар нафас.
Нафси куфринг ўлдириб, мўмин бўл,
Нафсни ўлдир-да, басе эмин бўл.
Сен таассуб ичра гўллик айлама,
Ўз бошинг бирлан расуллик айлама.
Пуч сухан бўлмас шариатда қабул,
Сўзлама ундоқ деб асҳоби Расул…
Менда йўк беҳуда сўзлар, эй Худо,
