yok oluyordu; yerini hemen baharın getirdiği yeşillik ve canlılık alıyordu.
Başlangıçtaki o hoş olmayan duygular şimdi daha da azalmıştı. O duyguların yerini saçma bir sarhoşluk almıştı. Ve aslında makinede önceden tahmin etmediğim bir sarsıntıyla karşılaştım. Ancak kafamı buna veremeyecek kadar meşguldü zihnim ve içimde beliren ani bir çılgınlıkla geleceğe attım kendimi. Başlarda pek kalmak istemedim çünkü bu yeni duygular zihnimi yeterince meşgul ediyordu. Ama sonraları içimde merak ve korku sebebiyle kalmam gerektiğiyle ilgili duygular hissettim ve en sonunda bu duyguların mahkûmu oldum. Gözlerimin önünden kayıp giden dünyada kim bilir ne garip gelişmeler, ilkel uygarlığımızdan sonra gelen ne harika icatlar vardı acaba diye çok merak ettim. Bizim zamanımızda bile olmayan kocaman, aşırı büyük yapılar görüyordum ama bu yapılar pus ve ışıltı doluydu. Yamaç, şu ankinden daha yeşil duruyordu ve hazır olun, oraya hiç kış uğramıyordu! Dünyanın bu hâli bile, kafamdaki dalgınlığa ve bulanıklığa rağmen güzeldi. Neden sonra aklıma birden durmak geldi.
Benim ya da makinenin bulunduğu Uzay boşluğunda bir nesneye çarpma ihtimalim vardı ama yüksek hızda hareket ettiğim için bu ihtimal o kadar da önemli değildi. Aslında tam anlamıyla seyrelmiştim, yani karşıma çıkan herhangi bir nesnenin parçacıkları arasında buhar gibi süzülüp geçebiliyordum! Ama durmak demek benim atomlarımla, karşılaştığım maddenin atomlarının şiddetli bir kimyasal tepkimeye girmesine, ki bu büyük ihtimal devasa bir patlamaya sebep olacaktı ve kendimi ve Zaman Makinesi’ni mümkün olan bütün boyutların dışına, yani Bilinmeyen’e gönderecektim. Bu ihtimal, daha makinenin yapılma safhasında sürekli olarak aklımı kurcaladı ancak bunu bir erkeğin alması gereken risklerden biri olarak gördüm. Fakat şimdi bu risk bir kaçınılmaza dönüştü ve ilk baştaki gibi iyimser bir şekilde de bakamıyordum artık bu olaya. İşin doğrusu, etrafta neler döndüğünü bir türlü anlayamamak, makinenin gitgide şiddetli bir şekilde titremesi ve hepsinden öte durmadan düşüyormuşum hissi sinirlerimi yerinden oynatmıştı. Kendime sürekli asla duramayacağım konusunda telkinler verirken birden ani bir öfkeyle durmaya karar verdim. Aptal gibi şaltere birden asılınca makine fırıl fırıl dönmeye başladı ve beni de havaya fırlattı.
Kulaklarımda bir gümbürtü yankılandı. Bir anlığına bayılmış olmalıydım. Tepemde koca koca dolu yağıyordu ve yana yatmış makinemin önünde, çimenin yumuşak tarafında yatıyordum. Her şey hâlâ gri gözüküyordu ama en azından kulağımdaki çınlama son bulmuştu. Etrafıma bir baktım. Orman gülü çalılıklarıyla kaplanmış küçük bir bahçenin çimenlerindeydim ve doluların çarptığı orman gülünün pembe ve leylak rengindeki çiçeklerinin birer birer yere düştüğünü fark ettim. Yere çarparak geri seken, âdeta raks eden dolu taneleri makinenin üzerinde bir bulut oluşturmuştu ve yere değdiklerinde sürüklenip gidiyorlardı. Bir anda sırılsıklam olmuştum. ‘Sizi görmek için yıllardır bu anı bekleyen birine göre iyi bir karşılama (!)’ dedim kendi kendime.
Bir an ıslandığım için kendimi çok aptal hissettim. Ayağa kalkıp etrafa bir göz gezdirdim. Beyaz bir taştan yontulmuş bir figür, orman gülü çalılarının arkasından, bardaktan boşalırmışçasına yağan dolunun içinde zar zor görünüyordu. Bu figür dışında hiçbir şey görünmüyordu.
O an hissettiklerimi zar zor hatırlayabiliyorum. Dolu yağışı azaldıkça gördüğüm beyaz figür daha da netleşmeye başladı. Gümüş renkli bir huş ağacının neredeyse o yapı boyunca uzandığını görünce epey uzun olduğunu anladım. Beyaz mermerden yapılmaydı ve kanatlı bir sfenkse5 benziyordu ama kanatları kapalı değil de açık durduğu için uçuyor gibi gözüküyordu. Alt kısmı tunçtandı ve anladığım kadarıyla pasla kaplıydı. Şansıma bu figürün yüzü bana dönüktü ve görmeyen gözleri bana doğru bakıyordu, dudaklarında ise belli belirsiz bir gülümseme vardı. Belki yarım dakika, belki yarım saat boyunca ona bakakaldım. Dolunun yoğunluğuna bağlı olarak bir ileri bir geri hareket ediyor gibiydi. Sonunda gözlerimi biraz da olsa ondan ayırabildim ve dolunun yavaş yavaş azaldığını, gökyüzünün Güneş ışığını gösterecek kadar açıldığını gördüm.
Çömelmiş beyaz figüre yeniden baktım ve yolculuğumun uyandırdığı cesaretim aklıma geldi. Bu sis bulutu ortadan kalkınca acaba ne çıkacaktı meydana? İnsanlığın başından neler geçmişti? Ya zulüm artık normalleşmiş bir eylem hâline geldiyse? Ya bu geçirdiğim arada ırkımız, insanlık özelliklerini kaybetmiş ve bir çeşit duygusuz ve aşırı güçlü bir varlığa dönüşmüşse? Eski dünyadan gelen bir vahşi, çabucak öldürülebilen, halk tarafından en korkuncu ve en iğrenci olarak algılanan bir tür hâline gelmiş olabilirdim.
Daha şimdiden başka devasa yapılara, girift duvarlara ve uzun sütunlara sahip dev binalara, azalan fırtınanın içinden yavaşça üzerime süzülen ağaçlık bir yamaca şahit oldum. İçimi bir panik ve korku kapladı. Hemen o ruh hâliyle Zaman Makinesi’ne yöneldim ve yeniden ayarlamaya çalıştım. Ben bunu yaparken Güneş de yüzünü bulutların arkasından göstermeye başlamıştı. Ortamı grileştiren yağış bir kenara çekildi ve hayaletin peşinden sürüklenen kıyafeti gibi kayboldu. Tam üzerimde yaz mavisinin hâkim olduğu gökyüzündeki kahverengi bulutlar hiçliğe doğru birer birer yol alıyorlardı. Çevremdeki büyük binalar, farklı ve gök gürültülü fırtınanın ıslaklığıyla parıldıyorlardı ve yolları; birikmiş, erimemiş dolu taşlarıyla bembeyaz olmuştu. Bu garip dünyada kendimi yapayalnız hissettim. Üzerinde her daim çırpabileceği ve uçabileceği kanatlara sahip bir kuş gibi hissettim. Korkum gitgide arttı. Derin nefes alabileceğim bir boşluktan sonra yine dişlerimi sıktım ve makineye hamle yaptım. Yaptığım hamleden sonra makine, pes ederek ters döndü. Sert bir şekilde çeneme çarptı. Bir elim oturakta, diğer elim şalterde yeniden binmek için ağır ağır nefes aldım.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
