mıllıḳnı tınçıtıb aşar.
Ayı leşi çürütüp yer.
Ayü tülkünü ayaḳ ızına seyirsine edi.
Ayı tilkinin ayak izine hayret ediyordu.
Ayüden ḳaçsang köndelen ḳaç.
Ayıdan kaçarsan yanlamasına kaç.
Ayüge namaz üretgen – tayaḳ.
Ayıya namaz öğreten – sopa.
Ayünü ayü aşamaz.
Ayıyı ayı yemez.
Ayünü balası ayüge ay körünür.
Ayının yavrusu ayıya ay gibi görünür.
Ayünü bügün aşarı cılay edi da, tambla aşarı ḳuvana edi.
Ayının bugün yiyeceği ağlıyordu da, yarın yiyeceği seviniyordu.
Ayünü kesin köre edi da, ızın ızlay edi.
Ayının kendisini görüyordu, yine de izini takip ediyordu.
Ayünü kesin öltürgünçü, terisine baġa kesme.
Ayının kendini öldürmeden, derisine fiyat biçme.
Az açı da köb tatlını buzadı.
Az acı bile çok tatlıyı bozar.
Az aşasang, köb ḳalır.
Az yersen, çok kalır.
Az ayt da köb et.
Az söyle de çok yap.
Az ayt, köb bil.
Az söyle çok bil.
Az bergen cürekden, köb bergen baylıḳdan.
Az veren yürekten, çok veren zenginlikten.
Az colġa da azıḳ al.
Az yola da azık al.
Az ḳabınıng tatlı körünür.
Az lokman tatlı görünür.
Az söleşgen ḳayġısız turur.
Az konuşan dertsiz durur.
Azdan az ölür, köbden köb ölür.
Azdan az ölür, çoktan çok ölür.
Azıḳ az bolsa, nöger haram bolur.
Azık az olsa arkadaş haram olur.
Azıḳlı at arımaz, ḳatını aman carımaz.
Azıklı at yorulmaz, karısı kötü olan gün yüzü göremez.
Aznı almaġan köbden ḳuru ḳalır.
Azı almayan çoktan mahrum kalır.
Aznı ḳızġansang köbnü coyarsa.
Azı kıskanırsan çoğu harcarsın.
Aznı saḳlamaġan köbnü saḳlamaz.
Azı beklemeyen çoğu beklemez.
Azret-Aliy ibilisge tübedi da, namazġa keçikdi.
Azret-Aliy şeytana rastladı da, namaza gecikti.
Babuş suvda batmaz.
Ördek suda batmaz.
Babuş uçar da ḳaz ḳalır.
Ördek uçar da kaz kalır.
Babuşnu balası da cüzedi.
Ördeğin yavrusu da yüzer.
Baca bacanı körse, sırtha çıġar.
Bacanak bacanağı görse, tepeye çıkar.
Baġılġan kişdik çıçhan tutmaz.
Beslenen kedi fare tutmaz.
Baguşnu ḳozġasang iyis eter.
Gübreyi karıştırsan kokar.
“Bal-bal” degen bla avuzġa tatuv kelmez.
Bal-bal demekle ağıza tat gelmez.
Bal balçıḳ aşatır.
Bal çamur yedirir.
Bal bolsa, çibin tabılır.
Bal olsa, sinek bulunur.
Bal çibinni urġanı açı, balı tatlı.
Arının sokması acı, balı tatlı.
Bal tabılġan cerde ölür ot da tabılır.
Bal bulunan yerde zehir de bulunur.
Bal tamġan tilden uv da tamadı.
Bal damlayan dilden zehir de damlar.
Bal tuthan barmaġın calar.
Bal tutan parmağını yalar.
Balçıḳġa taş atsang, kesinge çaçılır.
Çamura taş atsan, kendine sıçrar.
Ballı künde da, ḳanlı künde da ḳarnaş.
Ballı günde de, kanlı günde de kardeş.
Balta urulmay dükküç carılmaz.
Balta vurulmadan kütük yarılmaz.
Baltanı al urumuna köre bolur art urumu.
Baltanın ilk darbesine göre olur son darbesi.
Baltanı sabı ḳolġa tüşgünçü, omaḳ söleş.
Baltanın sapı eline geçinceye kadar, güzel konuş.
Baltanı urġan da ülüş ala edi, “Hah” degeh da ülüş
