demek istedin yoksa ‘kart’ mı?” diye fısıldadı.
Daha sonra uzaktan gelen nazik bir ses, Alice’i kastederek “ ‘Genç kıza dikkat edin, kırılır!’ diye etiketlenmeli. Bilirsiniz işte…” dedi. Ardından da başka sesler konuşmaya katılınca Vagonda ne kadar çok insan varmış meğer! diye düşündü Alice. Biri, “Aklı olduğuna göre posta yoluyla gidebilir.” deyince bir diğeri “Telgraf mesajı olarak gönderilmiş olmalı.” dedi. Bir başkası da “Yolun geri kalan kısmında treni onun çekmesi lazım.” dedi.
Fakat kâğıttan elbise giymiş adam, öne doğru eğilip kulağına “Söylediklerine kulak asma ama tren durur durmaz dönüş bileti al kendine.” deyince Alice, “Alamam ki! Aslında benim bu, yolculukla hiç ilgim yok. Ben sadece ormanda yürüyordum bir anda burada buldum kendimi ve umarım yine oraya dönebilirim.” diye karşılık verdi.
İnce sesli şey yine kulağına eğilip “Şaka yapıyorsun herhâlde. İstedin mi yaparsın!” deyince sesin nereden geldiğini anlamaya çalışan Alice, “Dalga geçme ama! İlle de şaka yapmak istiyorsan neden kendinle dalga geçmiyorsun?” diye sordu.
İnce sesli şey, derin bir nefes aldı. Üzgün olduğu çok belliydi. Alice de onu teselli etmeye çalıştı. Küçük bir ses, kulağının dibinde diğer insanlardan oldukça farklı şekilde iç çekince bu Alice’in çok hoşuna gitmiş, onu, içinde bulunduğu mutsuzluktan alıp uzaklaştırmıştı.
İnce sesli şey konuşmaya devam etti: “Senin iyi bir arkadaş olduğunu biliyorum. Ben bir böcek olmama rağmen senin beni incitmeyeceğini de biliyorum.”
Alice merakla Ne tür bir böcek acaba? diye düşündü. Bunu gerçekten bilmek istiyordu çünkü ısırır mı ısırmaz mı diye merak ediyordu ama tabii bunu ona soramazdı.
Tam ince sesli şey “O hâlde sen…” diye konuşmaya başlamıştı ki trenin motorundan tiz bir ses geldi ve herkes bir anda yerinden zıpladı.
Başını pencereden dışarıya doğru çıkarmış olan At, içeriye geçip “Merak etmeyin, sadece bir dereydi!” deyince herkes rahatladı. Oysa Alice trenin dereden atlamasından dolayı biraz endişelenmişti ama kendi kendine Yine de bizi Dördüncü Kare’ye rahatlıkla götürür! diye düşündü. Daha sonra, vagonun havaya doğru çıktığını fark edince hemen birinin elini tutma ihtiyacı hissetti fakat o telaşla Keçi’nin sakalını tuttuğunu fark etti.
Alice sakala dokununca sakal bir anda erimeye başladı ve birden Alice, kendini, bir ağacın altında otururken buluverdi. Konuştuğu böcek olan Sivrisinek de kafasının üzerinde doğrulmaya çalışıyor bir yandan da kanatlarıyla Alice’i yellendiriyordu.
Gerçekten de oldukça büyük bir Sivrisinek’ti. Neredeyse bir tavuk büyüklüğünde, diye düşündü Alice. Onunla pek çok şey konuştuktan sonra artık kendini eskisi gibi gergin hissetmemeye başladı.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
