Böylece Nimmie Amee’yi tekrar sevebilirdim ancak kalpler düşündüğümden de zor bulunuyormuş. Bir gün, hiç bilmediğim büyük bir ormanda, eklemlerim birden paslanıverdi çünkü onları yağlamayı unutmuştum. Oracıkta kalakalmıştım, ellerimi ve ayaklarımı oynatamıyordum. Günler geçerken, beklemeye devam ettim, ta ki Dorothy ve Korkuluk gelip beni kurtarana dek. Eklemlerimi yağlayarak beni özgür bıraktılar ve tekrar paslanmamak için kendime çok iyi baktım.”
“Kim bu Dorothy?” diye sordu Gezgin.
“Kasırga ile Kansas’tan Oz Diyarı’na kadar taşınan bir evin içindeki küçük bir kız. Çok şükür, Munchkin Ülkesi’ne savrulan ev, Kötü Cadı’nın evinin üzerine düşerek Cadı’nın evini yerle bir etmişti… Büyük bir evdi ve sanırım Cadı hâlâ evin altında.”
“Hayır.” diye düzeltti Korkuluk. “Dorothy’nin söylediğine göre Cadı, tuzla buz olmuş ve rüzgâr kalıntılarını uzaklara götürmüş.”
“Pekâlâ…” diyerek devam etti Teneke Woodman. “Korkuluk ve Dorothy ile tanıştıktan sonra onlarla Emerald şehrine gittim ve orada Oz Büyücüsü bana bir kalp verdi. Ancak Büyücü’nün elinde çok az kalp kalmıştı ve bana âşık kalp yerine iyi kalp verdi, bu yüzden Nimmie Amee’yi hâlâ sevemiyordum.”
“Büyücü, size hem âşık hem de iyi kalp veremez miydi?” diye sordu çocuk.
“Hayır, ben de öyle istemiştim ancak elinde yalnızca bir tane kalp vardı, ya bunu alacaktım ya da hiç alamayacaktım. Ben de kabul ettim, ayrıca diğerlerine göre oldukça iyi bir kalp olduğunu söyleyebilirim.”
“Bana öyle geliyor ki…” dedi Woot, düşünceli bir şekilde. “Büyücü sizi kandırmış. O kadar da iyi bir kalp değilmiş.”
“Neden değilmiş?” diye sordu Kral.
“Çünkü sizi seven ve başınız belaya girdiği zamanlarda sizi yüzüstü bırakmayan bir kızı terk etmek, hiç de iyi kalpli bir davranış değil. Büyücü’nün size verdiği kalp, iyi kalp olsaydı eve geri döner ve güzel Munchkin kızını eşiniz yapardınız. Sonra da Kraliçe olup görkemli kalenizde yaşaması için buraya getirirdiniz.”
Teneke Woodman, böyle içten bir konuşmayı duyunca bir süre şaşıp kalmıştı ki Gezgin, çocuğa sert sert bakmaktan başka hiçbir şey yapamadı. Ancak Korkuluk saman dolu kafasını sallayarak olumlu bir şekilde:
“Çocuk doğru söylüyor. Neden geriye dönüp o zavallı Munchkin kızını bulmaya gitmediğini ben de çok merak etmiştim.” dedi.
Teneke Woodman, arkadaşı Korkuluk’a sert bakışlarla bir süre baktı. Sonunda ciddi bir ses tonuyla:
“Nimmie Amee’yi bulup Winkielerin kraliçesi yapmak gibi bir düşüncenin daha önce hiç aklıma gelmediğini kabul etmem gerek. Ancak hâlâ geç kalmış sayılmam çünkü kız hâlâ Munchkin Ülkesi’nde yaşıyor olmalı. Üstelik bu tuhaf Gezgin, bana Nimmie Amee’yi hatırlattığı için sanırım yola koyulup onu bulmak artık benim görevim. Artık onu sevmememin nedeninin onunla ilgili olmadığı ortada. Bu yüzden eğer onu mutlu edebileceksem bunu yapmalıyım ve böylece sadakati için onu ödüllendirmiş olurum.
“Çok doğru, dostum!” diyerek onayladı Korkuluk.
“Bu yolculukta bana eşlik eder misin?” diye sordu Teneke Kral.
“Tabii ki ederim.” diye cevap verdi Korkuluk.
“Beni de yanınızda götürür müsünüz?” diye sordu Gezgin Woot istekli bir ses tonuyla.
“Elbette.” dedi Teneke Woodman. Nimmie Amee’yi bulup onunla evlenmenin benim görevim olduğunu söyleyen sendin. Eğer sen de grubumuza katılmayı istersen Winkielerin Teneke Kralı, Nick Chopper’ın kendisine verilen görevlerden asla kaçmayan birisi olduğunu bilmelisin.”
“Eğer kız bahsettiğiniz kadar güzelse bu görev oldukça keyifli olur.” dedi Woot, maceraya çıkacağı fikrinin verdiği memnuniyetle.
“Güzel şeyler sevilmiyorsa takdir edilmelidir.” dedi Teneke Adam. “Mesela, çiçekler güzeldir ama onlarla evlenemeyiz. Görev ise farklıdır, sen gitmek istesen de istemesen de seni harekete geçiren bir çağrıdır. Ben de bu çağrıya kulak vereceğim.”
“Ne zaman başlıyoruz?” diye sordu Korkuluk, her zaman yeni maceralara çıkmaya bayılıyordu. “Ben bir çağrı duymadım ama ne zaman gidiyoruz?”
“Hazır olduğumuz zaman.” diye cevapladı Kral. “İlk olarak, hizmetkârlarımı çağırıp yolculuk için hazırlık yapmalarını söylemeliyim.”
3. BÖLÜM
DOLAMBAÇ
Gezgin Woot o gece teneke kalede kalmıştı, üstünde uyuduğu teneke yatağı da oldukça rahat bulmuştu. Ertesi sabahın ilk ışıklarıyla uyanıp bahçede turlamaya çıktı. Bahçedeki her şey tenekeden yapılmıştı. Teneke çeşmeler, teneke çiçekler, teneke ağaçlar, teneke kuşlar… Ağaçların üzerindeki kuşlar, teneke sesleri çıkartarak şarkılar söylüyorlardı. Buradaki her şey harikaydı ve hepsi de zeki tenekeci Winkieler tarafından yapılmıştı. Kuşları kovalıyorlardı; kuşlar, gökyüzünde uçuşup şarkılar söylüyorlardı.
Çocuk, kahvaltının ardından taht odasına gitti. Odada bazı hizmetkârlar Kral’ın teneke eklemlerini yağlıyorken, diğerleri de Korkuluk’un gövdesine tatlı ve taze saman dolduruyordu.
Woot, Korkuluk’un kıyafetlerinin samanla doldurulmasını dikkatle izledi. Hizmetkârlar, doldurulan samanların düşmemesi için ceketin düğmesini iyice iliklediler. Samanların sabit durmaları ve dökülmemeleri için de beline bir ip bağladılar. Üzerine göz, burun ve ağız çizilmiş çuvaldan yapılan kafasının içi ise kepek doluydu. Elleri ise yine samanla doldurulmuş beyaz pamuk eldivenlerdi. Özenle doldurulup hazırlanmış olmasına rağmen Korkuluk’un tuhaf hareketler yapması ve titremesi, Woot’un gözünden kaçmadı. Bu yüzden, Oz’un Munchkin Ülkesi’ne kadar olan yolculuklarında, Korkuluk’un onlarla gelebileceğinden şüphe etmeye başladı.
Bu kadar önemli bir görev için yapılan hazırlıklar oldukça basitti. Bir sırt çantasının içi yiyeceklerle doldurulup Gezgin Woot’a verildi. Çünkü sadece onun yemeğe ihtiyacı vardı. Teneke Woodman, güzelce keskinleştirilip parlatılmış bir baltayı omuzladı. Korkuluk ise Kral’ın yağ tenekesini cebine koydu çünkü arkadaşının eklemlerini yağlaması gerekebilirdi.
“Yokluğunuzda Winkie Ülkesi’ni kim yönetecek?” diye sordu çocuk.
“Neden ki? Ülke kendi kendini yönetebilir.” diyerek cevapladı Kral. “Doğrusunu söylemek gerekirse halkımın bir krala ihtiyacı yok çünkü Ozlu Ozma, ülkemi ve Winkieleri koruyor. Tıpkı diğer krallar gibi ben de kocaman bir unvana sahibim. Ancak gücüm, yalnızca kendimi eğlendirebilmeme yetiyor. Oz sakinlerinin uymaları gereken tek bir kural var, o da ‘Görgü kurallarına uymak.’
