Қадр. Хуршид Рузикулов
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Қадр - Хуршид Рузикулов страница 4
Эй, Хуршид ғазал битибсан она юртинг шарафига,
Ашъоримга амал қилмай асло шеър ёзмайман Ватан.
Ўтмиш
Беш кунлик дунёнинг ёлғонларига,
Ким бас кела олар, нуқта қўяр ким.
Беш кунлик дунёнинг ёмонларига,
Ким чидай олади, ким туради жим
Чаёндек чаққанлар менга аёндир,
Шубҳа-гумонлардан йироқда юрак.
Онамга дардларим узун баёндек,
Кўз ёшим дарёдек туюлса керак.
Ёлғон ва ёмоннинг фарқи нимада,
Иккиси ҳам бир ўқ, мўлжали битта.
Сувда қалқсам агар ожиз кемада,
Чўкишимни кутган дўст сони мингта.
Ёмонга қилмишин қилмоқчи эдим,
На қилай, худодан тортиндим ота.
Сиз борсиз, дедиму, кўксимни кердим,
Сочингиз оқига ўртандим ота.
Ўртандим, ўргандим, ўтмиш – кечмишга,
Ёғиб ўтган дўлдай дилимга сингди.
Ғийбатчилар солди бизни миш-мишга,
Боз устига калтак бошимда синди.
Ёлғонга жавоби қайтмоқда секин,
Кўкдаги тожимдан, парвардигордан.
Ёмонга товонин тўлатмоқда чин,
Мен кечирдим, дил кечмас гуноҳларидан.
Бахт қуши ҳам келди қанотин қоқиб,
Куйлагим келаяпти, куйлайман бугун.
Сиз хурсанд кечада мен бир шам ёқиб,
Онажон шеър ёзиб тўймайман шу тун.
Онажон, отажон кетмангиз йироқ,
Сизлар керак менга сеҳри борларим.
Шу кунгача қанча шам ёқдим бироқ,
Шоир бўлолмадим, меҳрибонларим.
Ким кўрган…
Иймонсиздан ор топган,
Ажалга ҳақ фол очган,
Терак экиб тол чопган,
Бандани ким кўрганмиш ?!
Молин берган ўғрига,
Ўргимчакнинг тўрига,
Юриб борган гўрига,
Бандани ким кўрганмиш ?!
Етим оғзи мой бўлган,
Ерда юриб ой бўлган,
Қизин сотиб бой бўлган,
Бандани ким кўрганмиш ?!
Дилда армон қолмаган,
Айрода дод солмаган,
Умрин қарзга олмаган,
Бандани ким кўрганмиш ?!
Ота, она, эл, ватан,
Ҳаққига шеър битмаган,
Ҳаётида севмаган,
Шоирни ким кўрганмиш?!
Анжир гулин ким кўрган…
Топмадим
Қалблардаги кечинмани кўрмас кўз,
Белни букиб, қад йиқитар кам-у кўст,
Елкам қўйдим, панд беришди яқин дўст,
Суянгани отамдай тоғ топмадим.
Мен дунёнинг ишларидан куймадим,
Куйган билан дунёлардан тўймадим,
Дардкаш излаб онамни тинч қўймадим,
Онам каби бағри кенг боғ топмадим.
Ҳурриятдан ўзбегим тик осмон ўпди,
Буюк бўлмиш келажакдан армон кўчди,
Қонли тарих қолдирган доғ, буткул ўчди,
Бундан ортиқ қувончли чоғ топмадим.
Ҳатто ерни талашмоқни бошладилар
Ҳатто эрни талашмоқни