ήταν ανοιχτή, αλλά ο πατριός σου δεν ήταν εκεί. Με ξύπνησε ένα ωραίο τραγούδι, σαν τώρα θυμάμαι αυτές τις λέξεις: “Θα σε αγαπώ για πάντα”. 'Oσο καιρό παρακολουθώ ρώσικα μουσικά κανάλια, ποτέ δεν είχα ακούσει αυτό το τραγούδι.
– Έλα μαμά, τί βλακείες μου λες τώρα! Πώς άνοιξε η τηλεόραση από μόνη της; Μήπως, πριν πας για ύπνο, ξέχασες να την κλείσεις; Ρώτησε ο Σάββας.
– 'Oχι Σάββα μου, θυμάμαι πολύ καλά, ότι πριν πάω για ύπνο εγώ η ίδια έκλεισα την τηλεόραση. Εγώ όμως κατάλαβα τί σήμαινε αυτό!
– Τι ήταν αυτό μαμά; Ρώτησε ο Σάββας.
– Αυτό ήταν μια απάντηση από το Φύλακα – Άγγελό μου. Πριν πάω για ύπνο, ζήτησα από Αυτόν να μου απαντήσει με κάποιον τρόπο, για την εικόνα που αγόρασα, απάντησα εγώ.
– Τί μου λες τώρα; Σαν παραμύθι μου φαίνεται. Δεν νομίζω, ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Άστο καλύτερα και μην τα σκέφτεσαι άλλο αυτά. Μανούλα, φτιάξε μου καλύτερα κάτι για πρωινό, είπε ο Σάββας.
Τότε, εγώ δεν απάντησα τίποτα στο Σάββα. Πήγα στη κουζίνα να φτιάξω τοστ και να ζεσταίνω το γάλα. Αλλά μέσα στο μυαλό μου συνέχιζαν να γυρίζουν οι σκέψεις, για το κλειδί και για αυτό το τραγούδι με τις λέξεις: “Θα σε αγαπώ για πάντα”.
Ο οιωνός: η ευκαιρία
Στη ζωή μου ξεκίνησε μια νέα περίοδος φροντίδας για τον εαυτό μου. Κάθε πρωί, στεκόμουν μπροστά στον καθρέφτη και πολύ – πολύ ήσυχα, έτσι, για να μην ξυπνήσω κανέναν, άρχισα να λέω τις νέες μου προτεραιότητες. Μερικές φορές χρειαζόταν να επαναλάβω πάνω από τρεις φορές την ίδια φράση: “Ζωντανή δύναμη της Επιτυχίας πάντα με γεμίζεις! Ο πλούτος είναι μέσα μου”! Από την αρχή ερχόμουν σε αντίφαση με τη λογική μου. Φράσεις όπως αυτή: “Λένα, πώς μπορεί να σε γεμίζει η Επιτυχία; Αφού εσύ τώρα, στέκεσαι μπροστά σε αυτόν τον καθρέφτη και προσπαθείς να δώσεις στον εαυτό σου δύναμη”! Μου φαίνεται, ότι δεν πας καλά στο μυαλό σου! Πού μπορεί να είναι ο πλούτος μέσα σου; Τα χρήματα; Αυτά, ναι, είναι ο πλούτος αλλά πώς αυτός ο πλούτος μπορεί να είναι μέσα σου”; Άρχισα να μαθαίνω να ελέγχω καθημερινά τις σκέψεις μου, και να αποφεύγω τη κριτική και τις κατηγορίες που είχα πριν για τον εαυτό μου. Στη συνέχεια, άρχισα να συγκρατώ τα αρνητικά μου συναισθήματά. Προσπαθούσα να είμαι πιο χαλαρή και να νιώθω ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχω μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ένα πρωί, όπως καθόμουν και κοιτούσα από το παράθυρο, ήρθαν στη μνήμη μου, όλες οι επιθυμίες μου από τα παιδικά μου χρόνια. Θυμήθηκα, πως ονειρευόμουν μαζί με τα κορίτσια, ότι θα γινόμασταν πλούσιες και ευτυχισμένες και ότι εγώ θα γινόμουν δασκάλα. Τώρα, ξέρω ότι το όνειρο εκείνο είναι αδύνατον να γίνει, αφού πέρασαν τα χρόνια και είναι πια πολύ αργά. Αν βρίσκεσαι κιόλας σε ξένη χώρα, το πράγμα δυσκολεύει περισσότερο. Θα έπρεπε να μελετήσω από την αρχή και σε βάθος την ελληνική γλώσσα. Μετά να γράψω εξετάσεις για να περάσω στο πανεπιστήμιο, και αν ήμουν τυχερή, θα έβρισκα κάποια δουλειά. Με λίγα λόγια, οι πιθανότητες να γίνει η επιθυμία μου αυτή πραγματικότητα ήταν μηδενικές. Είχα ένα οικονομικό πτυχίο από το πανεπιστήμιο που είχα τελειώσει στην χώρα μου, όμως αυτό καθόλου δεν είχε ταυτιστεί με το όνειρό μου. Φυσικά, ήθελα ακόμα να αγοράσω ένα
