życia, swoboda działania, odpowiedzialność, wartości osób bezrobotnych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Częstochowa 2000; B. Dyrda, Syndrom Nieadekwatnych Osiągnięć jako niepowodzenie szkolne uczniów zdolnych. Diagnoza i terapia, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2000; M. Figiel, Szkoły autorskie w Polsce: realizacje edukacyjnych utopii, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2001; B.D. Gołębniak, Zmiany edukacji nauczycieli. Wiedza, biegłość, refleksyjność, Edytor, Toruń 1998; D. Klus-Stańska, Konstruowanie wiedzy w szkole, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2000; R. Leppert, Potoczne teorie wychowania studentów pedagogiki, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Bydgoszcz 1996; W. Limont, Synektyka a zdolności twórcze: eksperymentalne badania stymulowania rozwoju zdolności twórczych z wykorzystaniem aktywności plastycznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 1994; J. Nowotniak, Ukryty program szkolnej rzeczywistości, Agencja Wydawnicza „Kwadra”, Szczecin 2002; E. Siarkiewicz, Ostatni bastion czyli jawne i ukryte wymiary w pracy przedszkola, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2000; J. Surzykiewicz, Agresja i przemoc w szkole: uwarunkowania socjoekologiczne, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, Warszawa 2000; B. Weigl, Stereotypy i uprzedzenia etniczne u dzieci i młodzieży. Studium empiryczne, Wydawnictwo Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 1999; E. Zakrzewska-Manterys, Down i zespół wątpliwości: studium z socjologii cierpienia, Semper, Warszawa 1995.
17
Za: J. Sobolewska, Piłowanie trupa i inne męki pisarzy, „Polityka” 2009, nr 51–52, s. 72. Szerzej na temat stawania się pisarzem, tworzenia wiekopomnych dzieł i wielkiej miłości do nich patrz: J. Parandowski: Alchemia słowa, Czytelnik, Warszawa 1986; I. Ráth-Végh, Komedia książki, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1994.
18
E. Halter, Pisarstwo na dwie nogi, „Forum” 2009, nr 24, s. 47.
19
Za: Z. Melosik, T. Szkudlarek, Kultura, tożsamość i edukacja. Migotanie znaczeń, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 1998, s. 31–33.
20
Szerzej na ten temat patrz: M. Kuziak, S. Rzepczyński, Jak pisać?…, dz. cyt., s. 304–310.
21
J. Kozłowski, Artykuł…, dz. cyt., s. 24.
22
Szerzej na ten temat patrz np.: E. Brudnik, A. Moszyńska, B. Owczarska, Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie. Przewodnik po metodach aktywizujących, Zakład Wydawniczy SFS, Kielce 2000; T. Buzan, Mapy twoich myśli, Ravi, Łódź 2003; E. Iskierka-Kasperek, Jak zanotujesz to zdasz, „Charaktery – Magazyn Psychologiczny” 2010, nr 2, s. 86–89; I. Svantesson, Mapy pamięci, techniki zapamiętywania, One Press 2004.
23
E. Iskierka-Kasperek, Jak zanotujesz..., dz. cyt., s. 86–87.
24
Patrz: J. Kozłowski, Artykuł… dz. cyt., s. 24.
25
Umberto Eco w rozmowie z Jean-Claude’em Carriere’em: Haker i Don Kichot, „Forum” 2009, nr 22–23, s. 61.
26
Patrz np.: K. Wróblewska, Przewodnik po Internecie. Co, gdzie i jak szukać?, Sport, Gdańsk 2002.
27
Szerzej na ten temat patrz: M. Kamieńska, Wikipedia wciąż czeka na rywala, „Magazyn Dziennika” 2009, nr 196, s. 16.
28
Szerzej na ten temat patrz: A. Gromkowska-Melosik, Ściągi, plagiaty, fałszywe dyplomy. Socjopatologia edukacji, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2007.
29
Umberto Eco w rozmowie…, dz. cyt.
30
J. Kozłowski, Artykuł, „Sprawy Nauki” 2000, nr 1–2, s. 25.
31
Szerzej na ten temat patrz: A. Willma, Kopiuj-wklej już w szkole. Rozmowa z Sebastianem Kawczyńskim, współtwórcą programu Plagiat.pl. „Gazeta Pomorska – Magazyn” 2009, nr 237, s. 18.
32
Szerzej na ten temat patrz: M. Pozdniajew, Natchnienie na sprzedaż, „Forum” 2009, nr 5, s. 46–48. Problematykę wykorzystywania anonimowych pisarzy, np. w sferach wielkiej polityki, porusza film Romana Polańskiego Autor widmo (ang. Ghost writer) – patrz: J. Wróblewski, Widmo Romana, „Polityka” 2010, nr 8, s. 12–13.
33
Szerzej na ten temat patrz: E. Iskierka-Kasperek, Jak zanotujesz, to zdasz, „Charaktery – Magazyn Psychologiczny” 2010, nr 2, s. 86–89.
34
Szerzej na ten temat patrz: K. Kabziński, Organizacja warsztatu pisarstwa naukowego [w:] W. Ciczkowski (red.), Prace promocyjne z pedagogiki. Skrypt dla uczestników seminariów licencjackiego, magisterskiego i doktoranckiego, Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn 2000, s. 117–119.
35
Przykładami są: Fiszkownica Grzegorza Strzelczyka czy bardziej rozbudowane narzędzia do „fiszkowania”: plugin przeglądarki internetowej Mozilla Firefox o nazwie Zotero; płatna aplikacja EndNote itp. Linki do stron z tym oprogramowaniem znajdziesz w załączniku 2 („Warto poklikać”).
36
A. Szostkiewicz, W ojczyźnie polszczyźnie, „Polityka” 2010, nr 7, s. 24.
37
Szerzej na ten temat patrz: M. Karwat, Polityka jako reprodukcja banału [w:] B. Kaczmarek (red.), Metafory polityki 3, Elipsa, Warszawa 2005, s. 118–155. Pisarz Wojciech Albiński w wywiadzie udzielonym dla „Tygodnika Powszechnego” wspomniał o tym, że zapisuje sobie nowomowę i podał przykłady: „»Jestem jednoznacznie ukierunkowany i skoncentrowany wąsko«, »w tym obszarze merytorycznym mieliśmy gorszą wiedzę i koszyk negatywny«, »tak naprawdę, ale nie do końca«, »pomylił się w sposób niepolityczny«, »kierownictwo partii zwleka z wyłowieniem«. A ile się w Polsce »mediuje« i »partneruje«!”. Zob. Wszystkie wędrówki świata, z Wojciechem Albińskim rozmawiała Anna Mateja, „Tygodnik Powszechny” 2010, nr 2, s. 21.
38
Patrz np.: M. Dudzikowa, O wciskaniu kitu i rozplenianiu się banału w pedagogicznym dyskursie [w:] A. Bogaj, H. Kwiatkowska (red.), Życie i dzieło z ideą wielostronności w tle, Instytut Badań Edukacyjnych, Wydział Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2009.
39
J. Deptuła, Słownik języka niepolskiego, „Gazeta Pomorska” 2009, nr 85, s. 8.
40
M. Wolny, Cudze słówka, „Polityka” 1999, nr 46, s. 45–46.
41
Szerzej na ten temat patrz np.: J. Podgórska, M. Pęczak, Język zamiast słów, „Polityka” 1999, nr 7(3–8); M. Urbanek, Brzydkie wyrazy, „Polityka” 1998, nr 33, s. 44–45.