o okrętach Imperium podczas ostatniego spotkania oraz analizując wraki zniszczonych jednostek. Ich konstrukcja była bardzo podobna do okrętów Priminae, co wskazywało na to, że coś łączyło te dwie kultury. Ale Imperium używało innych materiałów.
Ich pancerz ze stopów metali był bardziej wytrzymały niż ceramika Priminae, ale nie radził sobie tak dobrze z laserami. Steph pomyślał, że to dziwny wybór, wskazujący, że Imperialni musieli kiedyś stoczyć wiele walk z przeciwnikami skupiającymi się na broni kinetycznej, z którą tego rodzaju opancerzenie radziło sobie lepiej. Dało się w nim robić dziury jak w szwajcarskim serze, a załogi spokojnie by je reperowały. Ceramika Priminae dość łatwo pękała i jej łatanie było dużo trudniejsze.
Jak się jednak okazało, pancerz Imperialnych sprawił, że byli bardziej wrażliwi na ataki laserów „Odyseusza” niż Priminae czy nawet Drasinowie.
Steph próbował określić, jak dużą różnicę robiło to w prawdziwym świecie.
W symulacji pojawiły się trzy krążowniki Imperium, mniej więcej odpowiadające Herosom. Przyjęły standardowy szyk bojowy i przyspieszały w jego stronę.
Steph poczuł dreszczyk, gdy ledwie wyminął jeden z pocisków przeciwnika. Sam wycelował w stronę głównego okrętu wroga i wydał rozkaz symulacji oficera taktycznego.
– Główny bandyta namierzony, strzelać wedle uznania. Wykonać manewr alfa dziewięć – powiedział, kontynuując przechył na lewą burtę, zanim uruchomił studnie grawitacyjne, zasilające wielki okręt i ruszył do walki.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
