El reino suevo (411-585). Pablo C. Díaz Martínez

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу El reino suevo (411-585) - Pablo C. Díaz Martínez страница 7

El reino suevo (411-585) - Pablo C. Díaz Martínez Universitaria

Скачать книгу

gallegos.

      Seredes Iberos,

      Seredes do demo.

      Nos somos dos celtas,

      Nos somos gallegos.

      Se son castellanos,

      Se son dos iberos,

      Se son dos alarbios

      E mouros, e eso

      Da súa prosapia

      Os fai ben contentos:

      Que sean quen queiran

      E os veigan os demos.

      Nos somos do norte,

      Nos somos dos suevos,

      Nos somos dos celtas,

      Nos somos gallegos.

      Podán os cultos fillos

      Do Chao polvorento e ermo,

      Alabarse do ingenio

      Do hidalgo manchego.

      Podrán gabar do manco

      O estilo duro e seco,

      Como as frutas do espiño

      Dos seus maternos eidos.

      Nos somos de Camoens

      Os incultos gallegos.

      Nos somos do Océano,

      Nos somos dos suevos,

      Nos somos do celtas,

      Nos somos gallegos.

      […]

      El estribillo se repite, con ligeras variantes, en las estrofas sucesivas. Los suevos son aquí los representantes de un norte antiguo, alejado de la latinidad, parientes por tanto de la fría estirpe céltica. No importa que el poema esté lleno de contradicciones, que rechace cualquier vínculo con los godos, probablemente al entroncarse en su historia posterior con los mitos castellanos, o que, a pesar de su antilatinismo, elogie a griegos y romanos; la asimilación entre Galicia y Suevia ha hecho su aparición.

Скачать книгу