Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1. Fatma Axmed kızı Nabieva
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 1 - Fatma Axmed kızı Nabieva страница 19
Aylın divanda oturduğu yerində yatmışdı Məliyin otağında, səhər tezdən oyanmışdı həmdə əlinin açısından yatmamışdı geçə, o üzdəndə yuxu tutumuşdu yorğunluqdan. Kimsənin axlına gəlmədi ki orda olar deyə, Ramiz Kamilə zəng etdi alo Kamil tez bura gəl, Aylını tapmaq lazımdır, biraz qulaq asıb bilmirəm hardadır deyirəm gəl sual atəçinə tutma məni. Kamil Ramizə əsəbləşdi telefonda, Ramiz – Kamilə: mənimlə idi kimsə üzmədi sakit ol, bir saat qabağa otağına getmişdi baxdım yoxdur, gəl atam bilinçə tapaq yardım et məni günahlandırma bəsdi az danış, əsəbləşib telefonu söndürdü otaqdan cıxıb getdi,
Kamildə kücədə baxmadığı yer qalmamışdı maşınla gəzirdi yaxın yerləri tapmırdı Aylını, düşünürdü bəlkə Aylın bir tərəfdə oturmuşdumü? sanki yer yarılıb yerə girmişdi yox idi hec yerdə. Kamil öz – özünə: dedim axı inanmayın ona, bax yazıq qızı didərgın saldı evdən nə əməl etdisə, Allah bilir qızın başına nə oyun acmışdır. Kamil fikirli olduğundan az qaldı qarşıdan gələn maşınla toqquşsun maşını, qarşıdan gələn maşın şoferi siqnal edərək bildirdi. Kamil tez cəkdi maşını carpışmadılar xətadan qurtardılar, şofer mşını saxlayıb xoş sözlər demədi Kamilə, axlı Aylının harda olmasındaydı. Kamil – şoferə: yaxşı görək açma… ağzın get yolunla, əsəblə maşının sürətini artıraraq getdi.
Qonaqlara başı qarışmışdı atasının, Ramiz özünə yer tapa bilmirdi Kamildə gəldi, Kamilə baxdı işarə etdi ki tapdınmı? Kamil başıyla tapmadıgını bildirərək işarə etdi. Ramiz yumuruğunu divara vurub dişini sıxaraq bagırdı səsini icisə salıb ooff, yer yarıldı sanki yerə girdi bu qız. Kamil tərs – tərs baxıb – Ramizə: inşllah elə olmamışdır, közümüzə kül üfürüb biriləri aldatmamışdı şirin sözlərlə bizləri, elə deyilmi? Ramiz Kamilə nə isə demək istəyidi ki Məlik səslədi oları. İkisidə tez getdilər, gəlib baxdılar Aylın Məliyin otağında yuxulayıb yatır, Kamil üzünü yuxarı tutub öz – özünə: Allahıma şükür sağ salamatdır, Ramiz əsəblə əlini – əlinə vurub – Məliyə: neçə axlımıza gəlməmiş bura baxmağa. Ramiz əlini – əlinə vurduğunda Aylın səksənib yuxudan oyandı, ücünündə dayanıb özünə baxdığını görüb gözlərini ovaraq yerində oturub – olara: nə isə olubmu? Ramiz – Aylına: soruşursan hələ bir nə isə olubmu? Aylın anlamadı yuxulu idi. Ayağa qalxdı gözlərini ovaraq uşaq kimi, – Ramizə: nə olub? həyəçanlandı, Ramiz Aylına açıqlana bilmədi əsəbindən, otaqdan cıxıb getdi. Kamil Ramizə ağır sözlər demişdi Aylını tapmadıqda, Kamildə peşmancılıq cəkdi Ramizi günahsız yerdə üzdüyü ücün. Aylın – kişiyə: Məlik dayı cox üzür istəyirəm burda oturduğumu xatırlayıram neçə yatıb qaldığımı bilmirəm, Məlik gülümsəyərək, – Aylına: üzür istimə qızım nə vaxt istəsən yata bilərsən, hec narahat olma sən. Ançaq bizi qorxutdun necə saatdır səni axtarırdıq, burda olduğun axlımıza gəlməmiş günah bizdədir, Aylın baxdı. Kamil – Aylına: birdəkində otağında yat mümkandürsə, Aylın – Məliyə: nə oldu? elə bil 41 – 45 müharibəsini qacırmış kimi hər kəsin üzündə mənə qarşı dəyişiklər var, – Kamilə: dedim axı bilmədən yuxulamışam dünyamı dağıldı. Kamil – Aylına: mənim Ramizə demədiyim sözlər qalmadı səni tapa bilmədiyimizdə, elə bildim anası yenə nəsə demiş inçiyib cıxmısan evdən, baxmadığımız yer qalmadı tapılmadınki, tapılmadın. Qızım axlıma yüz fikir gəldi qorxdum başına bir iş gəlmişdir deyə düşündüm, o üzdən dedim öz otağında yat nə qədər istəyirsənsə, – Kamilə: mən sənin qızın deyiləm, dedim axı bilmədən yuxuya getmişəm. Birdə Ramizi açılama tamammı? otaqdan cıxıb getdi, Kamil üzünə əlini cəkib özünə baxan kişiyə baxdı, Məlik ciynini cəkərək bir söz demədən getdi otaqdan. Kamil Aylının xətrinə dəydiyi ücün üzüldü, bagırıb masanın ayağına təpik vurdu ayağı açıdı, öz – özünə: ay mən edən yaxşılığın ortasına… olsun, ayağını cəkə – cəkə otaqdan cıxdı əsəblə.
Aylın otağa Ramizin yanına gəldi kefsiz oturmuşdu, yanında əyləşdi baxdı Ramiz baxmadı Aylının üzünə, Kamil xətrinə pis dəymişdi görünür danlamışdı açılamıdı yazığı. Aylın Ramizin ciyninə üzünü qoyub yavaş səslə, – Ramizə: bağışala icim kecmiş oturduğum yerdə. Ramiz Aylının günahsız olduğunu bilirdi, ançaq Kamilin haqsız sözləri yandırmışdı onu, Kamil gəldi otağa ayağını cəkə – cəkə kecib əyləşdi Ramizin o bir tərəf yanında. Ramizi nahaqdan üzdüyünü anlayırdı özüdə xəçalət cəkirdi, Ramiz – Aylına: oldu kecdi üzülmə sən çanım, küskün – inçik Kamilə qandırdı, şükür kimsəyə bir şey olmamış anamın üzündən, Kamil kənara baxıb səsizçə dyandı. Dərindən nəfəs aldı, – Ramizə: bəsdi dostum vurma üzümə görürsən qarşında xəçalət cəkirəm, Ramiz susdu bir şey demədi artıq Kamilə, Aylın – Ramizə: anlamadım nə deməkdir ananın üzündən bir şey olmamış? Kamilin Ramizə nə isə dediyini anladı. Tərs – tərs baxıb – Kamilə: birdə düşünmədən kimsəni söz deyib üzmə tamammı? Kamil əsəbləşidi – Aylına: bağışla Aylın xanım sənə deyilənləri qulağımla duyduğumdan sonra başqa bir şey düşünə bilmədim. Səndə üstümə gəlmə tamammı? anlata bildimi fikirimi azda olsa anladınızmı məni? ayağa qalxıb otaqdan cıxıb getdi ayağını cəkə – cəkə. Aylın Kamilində haqlı olduğunu anlayırdı, belə inçiyib getməsinədə üzüldü baxdı – Ramizə: birdənəm get onun dalınça dostundur inçiməsin bizdən, belə getməsin küsərək. Ramizi yerindən qaldırdı zorla, get yetiş ardınça xayiş edirəm dostundur hər zaman yanındadır, mənə görə bu qədər kömək etmiş sənə axtarmış, gərcək dost danlayarda açılayarda, ançaq küsülməz ki dostdan. Mənim xətrimə get xayiş edirəm nə olar yetiş, Ramiz tez otaqdan cıxdı getdi, Aylın geri yerinə oturub öz – özünə: mən neçə yuxuya getdim axı orda? bu nədir Allahım mənim üzümdən hər kəs biri – birinə girir. İkki əlləriylə başını tutmaq istəyirdi yarası açıtdı, ofuldadı əlini aşağı salıb dodağını dişlədi, bundan artıq nə çazə olar ki? görəçək günlərim qabaqdadır.
Kamil maşıni işə salıb getmək istədiyində Ramiz yetişib qarşısında dayandı, əllərini maşının kapotuna vurdu, Kamil Ramizə esəblə baxıb nə edirsən sən? çəkil qarşımdan, birdə