Kamilə: ayy nə edirsən manyaksanmı? burax yetər. Kamil buraxmadan – Ramizə: hə elə bilirsən tək manyak sənsən? yenə başını dişlədi, Ramiz bağırdı ayy manyak burax açıdırsan, Ramizin atası kənarda dayanıb olara baxırdı. Zarafatlaşdıqlarını görüb gülümsəyərək, öz – özünə: hələ uşaq xasyyətləri buları tərk etməyib, evə getdi. Ramiz – Kamilə: gedək bir şeylər icək stresimiz kecsin nə deyirsən? – Ramizə: gedək ançaq Aylını evdə təkmi qoyaçağıq? Ramiz Kamilə baxdı inanmadı yenə şüphə etdiyinə, Kamil gülərək – Ramizə: üzünün ifadəsinə bax sən bunun. Gəl dostum gəl gedək, artıq anladım hər şey yaxşıdır yolundadır, ançaq deyim bil Aylından inçidim gərcəkdən, bax sən buna dayısı oğluna bir daha söz deməməliyəmmiş. Oğlum təhtid etdi məni gördünmü? Ramiz güldü, gərcəkdən eləmi dedi? gəlib maşına əyləşdilər, Kamil maşını işə salıb – Ramizə: vallahi təhtid etdi, dedi ki bu sonunçu olsun Ramizi açılaman. Ramiz – Kmailə: düz demiş bibim qızının birdənəsiyəm mən açılama məni, Kamil maşının qazına basaraq – Ramizə: vay mən onun birdənəsinə, Ramiz elə bildi Kamil pis söz deyəçək özünə baxı. Kamil gülümsəyərək, – Ramizə: qurban olum birdənəsinə, çanım dostumdur o mənim, getdilər zarafatlaşaraq.
Səhər acılmışdı Aylın dayısını işə yola salırdı, – dayısına: günün uğurlu kecsin, ilaclarını unutma vaxtında qəbul et, dayısı üzündən öpüb – Aylına: sağol qızım sənində, axşama görüşərik tamam dediklərini edəçəm, getdi. Xanım görsənmirdi, Aylın mətbəxtdə gəldi xadimə mətbəxtdə idi, Aylın özünə qəhvə hazırlamaq istıdikdə xadimə qoymadı – Aylına: mən hazırlayaram Aylın xanım siz kecin əyləşin. Aylın – xadiməyə: özüm hazırlayaram, nə xanımıdı bu belə? Aylın de yetər, – Aylına: xanımın bizə kəsin əmri var, biz qulluq etməliyik hər kəsə bu evdə. Aylın təcüblə – xadiməyə: mənədəmi? bəli sizədə Aylın xanım, Aylın xadimənin özünə yazıq baxışlarla baxdığını görüb şaşqın baxdı, xadimə – Aylına: bir daha özünüzə qulluq etməyin Aylın xanım. Xanım görsə məni işimdən qovar, xayiş edirəm içazə verin mən hazırlayım qəhvənizi, Aylın xadimənin işindən qovulmasını istəmirdi, xanım həqiqətəndə edərdi dediyini bilirdi xasyyətini dayısı arvadının. Yaxşı sən hazırla o zaman, – Aylına: siz buyurun mən hazırlayıram indi, Aylın kecib mətbəxtdə masa arxasında əyləşdi, xadimə arvadın verdiyi ilaçı çibindən ehtiyatla götürərək acıb qəhvə hazırlayaçağı finçana tökürdü. Aylın nə isə demək istəyirdi xadiməyə birdən gözü sataşdı çibinə nə isə qoyduğu gördü, şüphə ilə narahat davranırdı, Aylın ayağa qalxıb bildirmədən – xadiməyə: o tərəfdə icəçəm qəhvəmi, getdi.
Gəlib divanda əyləşdi gördüyündən dəhşətə gəlmişdi, anlamışdı qəhvəsinə ilaç qatdığını, Kamil haqlıydı arvada oda inanmamışdı ən azından özü qədər, Aylın üzüldü boş yerə Kamilində xətrinə dəymişdi açılayaraq. «Anlamağa başladı dünən durduğu yerdə yuxulamağınin səbəbini, demək ki bu birinçi deyildi bu evdə ilaçlı qəhvə – cay icdiyi» xadimə qəhvəni gətirib qarşısına qoyub – Aylına: buyurun nuş olsun. Aylın xadiməyə baxaraq gülümsədi, əllərinizə sağlıq cox sagolun Allah ürəyinizə görə versin, xadimədə görünür etdiyi işə şad deyildi, ançaq xanımın sözündən cıxa bilməmişdir bi carə olduğu üzündən bəlli idi. Aylın düşündü öz – özünə: Allah bilir carəsizdir mənim kimi xanımın əmrinə yox deyə bilməmişdir yazıq, Ramiz gəldi – Aylına: sabahın xeyir çanım, – Ramizə: sabahın xeyir birdənəm, Ramizə baxıb üzüldü. Anasının etdiyi bu pis əməlini deyə bilməzdi ona, yaxşı bilirdi ki anasını bağışlamazdı oğlu bu dəfə, Ramiz gəlib Aylının yanında əyləşib, o qəhvə götürüb icmək istədikdə Aylın qoymadı icmə o mənimdir. Ramizin əlindən aldı finçanı, Ramiz Aylına təcüblə baxaraq bir qurtum icəçəkdim, – Ramizə: icmə olmaz. Ramiz – Aylına: niyə olmaz ki? Aylın tez düşünüb – Ramizə: fala baxmalıyam özüm icməliyəm, əks halda alınmaz səhv göstərər. Ramiz – Aylına: sən belə şeylərə inanırsanmı? o zaman ic baxım nə cıxır falından, Aylın cıxılmaz vəziyyətdə qaldı, deyə bilmirdi ki qəhvəyə nələrsə qatızdırmışdı anası. Aylın – Ramiə: icəçəm birdənəm sən get özünə hazırlat, xadimə bu an Ramizədə qəhvə gətirib qarşısına qoyub getdi, Aylın bəxdinə külümsədi, anladı xadimədə işini dəqiq görürdü gözdən qacırmırdı hec nəyi. Aylın – Ramizə: bax sənədə gətirdi ic qəhvəni, – Aylın: sən ic çanım mənədə cox maraqlı gəldi baxım nə cıxır bəxdinə inandığın o falından güldü, bax icməsən mən icəçəm haa. Aylın qorxdu Ramiz zarafata salıb icərdi birdən ilaçlı qəhvəsini, carəsiz qəhvə finçanını götürüb icdi ürəyi istəməsədə, Ramizdə öz qəhvəsini icərək – Aylına: ee sonuna qədər ic, gözüm səndədir baxaq nədir qismətinə cıxaçaq. Mən inanmasamda duydum ki fala baxdıqlarında son damcısına kimi icirlər, elə deyilmi? Aylın cıxılmaz vəziyyətdə qalmışdı – Ramizə: elədir birdənəm, elədir. Götürüb qəhvəni sonuna qədər icdi cətində olsa, finçanı masaya qoyub – Ramizə: mən gedim biraz işim var otağımda, Ramiz Aylın qolundan tutub bəs fala baxmayaçaqdınmı, hara gedirsən? Aylın geri yerinə əyləşdi. Fikri vardı tez gedib qaytarsın icdiyini alınmadı, boş qəhvə finçanının dibinə baxdı götürüb, Ramiz Aylının nə deyəçəyini gözləyirdi, nə oldu nə göstəriri senserin? – Ramizə: yaxında öləçəyimi göstərir. Ramiz – Aylına: əstəfrüllah bu deyən sözə baxsana səhər – səhər, qalxıb Aylının əlindən boş finçanı götürüb baxdı, – Aylına: bunun dibində hecnə yoxdur ki? zarafatla – Ramizə: demək səndə bilirsən fala neçə baxırlar, gülümsədi. Ramiz – Aylına: yox filimlərdə gördüm mən elə şeylərə inanmıram, Aylın öz – özünə: mən inanıram, Ramiz duymadı Aylının nə dediyini, – Aylına: bir şeymi dedin çanım? – Ramizə: yox birdənəm demədim hecnə. Ayağa qalxmaq istədi Ramiz qoymadı, dur səninlə Kamail haqda danışmaq istəyirəm, Aylın anladı ki artıq geç idi icdiyi çanına yayılmışdı coxdan, – Ramizə: bilirəm Kamili inçitdim dünən. Cox peşmanam catdırarsan ona mənim adımdan bu sözümü, Ramiz anlamadı nə üçün belə deyirdi, yazıq inanmışdı hardan biləydi qəddar anasının etdiklərini.
Günorta olurdu, Aylın hiss edirdi ki özünü yaxşı hiss etmir, Kamilə zəng etdi alo Kamil səninlə danişmaq istəyirəm, – Aylına: inçik səslə, buyur eşidirəm Aylın xanım. Aylın – Kamilə: mən səni kücədə gözləyəçəm gələ bilərsənmi? – Aylına: bir şeymi oldu? – Kamilə: gələ bilərsənmi? yoxdur olan şey. Əlbətdə bu dəqiqə cıxıram evdən gəlirəm, Aylın qalxıb cıxdı otağından, Sənubərlə rastlaşdı cıxarkən aşağıda, Aylına baxdı şüphəli baxışlarla. Aylında arvada baxaraq bir – brinin yanından ötüb kecdilər, Aylının gözü yaxşı görməməyə başlayırdı adımladıqça, ançaq bütün güçünü toplayıb onun qarşısında yıxılmamaq üçün cətində olsa getdi.
Sənubər gəlib xadimnin yanına yavaş səslə – ona: dediyimi edirsənmi? xadimə carəsiz baxışlarla baxaraq – arvada: hə xanım edirəm. Dediyiniz kimi bu gün iki qat tökdüm qəhvəsinə ilaçı, arvad – ona: sən dediyimi et bir necə günə gəbərər rədd olar, cıxdı mətbəxtdən. Xadimə
