Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 2. Fatma Nabieva
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Günahsız günahkar. Roman. Hissə – 2 - Fatma Nabieva страница 1
Gəlib Tahir maşınına əyləşdi gözlərini sildi əlləri ilə, gözlərini yumub dayandı kim isə maşının şüşəsini döydü, Tahir kiminsə şövbədən tanışlardan olduğunu düşündü. Gözlərini acıb baxdığında üzünün ifadəsi dəyişdi, gördüyü kim idisə cox həyəçanlandı, gözlərinə inanmadı qorxdu! tez alnını sükana dayayıb əllər iyə başını tutub dayandı, öz – özünə: mən gərcəkdən dəli oluram təkrarladı, mən dəli oluram. Maşının qapısının acıldığını hiss etdiyində birazda sıxdı əlləri ilə başını, öz – özünə: mən axlımı itirirəm, ciyninə əl uzanıb toxunduğunda səksəndi. Tahirə əlini uzadan Aylın idi, – Tahirə: dostum qorxma mənəm, ciynindən tutub sirkələdi – Tahirə: ölmədim mən sağam Tahir bax mənə. Tahir elə bilirdi gözünə görünür – Aylına: mən səni cox istəyirəm dostum, mən səni cox istəyirəm təkrarladı, Aylın Tahirin əllərindən tutub başından cəkdi qırağa. Mənəm dedim qorxma bax, Tahir dəhşət dolu baxışlarla baxdı Aylına, əli əsə – əsə toxunub sən gərcəkdənmi gəldin? yoxsa kabusmu görürəm? gözləri yaşardı göz yaşları üzünə axdı. Aylın gülümsəyib, – Tahirə: dostum mənəm gərcək görürsən əlini uzatdı, Tahir Aylının əlini tutub baxdı şaşqın baxışlarla, gərcək olduğunu görüb şüphəli baxışlarla baxaraq, gercəkdən sənsənmi? aman Allahım mən dəli oluram. Aylın – Tahirə: burda qardaşının burnundan vurduğum yadındadırmı? İndi sənədə birdənə gələçəm ayılaçaqsan, dedim mənəm en maşından, Tahir elə bil tam ayıldı bunu duyduğunda. Çəld maşından enib Aylına diqqətlə baxdı, Aylın qollarını acıb dayandı, Tahir öz – özünə: nə olar kabus olmasın Allahım, Aylına elə sarılaraq quçaqladığında yenə axlını itirib başqasını quçaqladığını düşünürdü, cox qorxurdu. Aylında Tahiri quçaqlayıb öpdü üzündən təkrar – təkrar, çanım dostum cox cəkmişsən sən mənsiz, Tahir artıq gercək olduğunu tam anladı. Aylını quçaqlayıb elə ağladı ki Aylının ürəyi göynədi, – Aylına: çanım dostum sən ölmədin, çanım mənim ölmədin şükürlər olsun. Aylını quçaqlayıb bağrına basmaqdan doymurdu, Aylında Tahiri quçaqlayıb ağladı, -Tahirə: ölmədim dostum qayıtdım sənə. Ançaq ölümdən döndüm, məni bu manyak qardaşın terminatora döndərdi, baxsana halıma təkrar ölüb dirilirəm mən necənçidir, Tahir ağlayaraq təkrar – təkrar baxıb quçaqlayırdı. Çanım dostum xoş gəldin, mən sənsiz dəli olaçaqdım sonunda gəldin, gəldin, Allahım diləklərimi qəbul etdi ömrümdə bu qədər dualar etməmişdim kim isə ücün. Aylın Tahirin üzündən öpüb baxdı, – Tahirə: çanım dostum ağlama bax döndüm, Tahirin göz yaşarını sildi əli ilə Tahir həyəçanla nəfəs alırdı, Aylınında göz yaşların sildi əli ilə – Aylına: artıq ağlamayaq ikimizdə tamammı? elə desədə öünün göz yaşları sel kimi axırdı yanaqlarına. Tahir – Aylına: bax möçüzələr olurmuş elə şad olmuşdu ki sözlə ifadəsi yox idi, Aylının biləklərində qara izlər vardı, Tahir Aylının biləklərini tutub baxdI. Aylın biləklərinə baxıb -Tahirə: boş şeylərdi o da kecəçək dostum üzülmə, Tahir təkrar Aylını quçaqlayıb bağrına basdı.
Rəyis masaya qoyduğu Tahirin məktubuna baxırdı cox üzgün idi, Tahirində getməsi ona daha bir zərbə vurmuşdu, qapı döyüldü halsız – halsız gəlin dedi. Qapı acıldı gələn Tahir idi, rəyis Tahiri görüb elə sevindi – Tahirə: oğlum? ayağa qalxdı oturduğu yerdən, Tahir rəyisə baxıb gülümsədi, yaşarmış gözlərini silib dərindən nəfəs alıb baxdı. Rəyisin üzünün ifadəsi dəyişdi, düşündü Tahir axlını oynatmışdı cox qorxurdu! – Tahirə: oğlum gəlsənə, Tahir qapının yanında dayanıb baxırdı. Tahir kənarda dayanan kimi isə cağırdı dostum gəl, rəyis Tahirin dəli olduğunu anladı ici göynədi, yerinə peşman oturdu baxdı Tahirə. Qapıdan kimin isə icəri girdiyini hiss etdi təçüblə həyəçanlı baxışlarla baxdı, qapıdan girənin Aylın olduğunu görüb qorxdu! yerindən qalxdı bisimillah. Aylın icəri kecib rəyisə baxdı zarafatla, – rəyisə: nə oldu hamı məni görüb bisimllah deyir? rəyis Aylının gerçək olduğuna inanmadı öz – özünə: Allahım başıma havamı gəlir mənimdə? Tahirə baxdı. Tahir gülümsəyib, baxdı əli ilə toxundu Aylının ciyninə – rəyisə: birinçi məndə elə düşünmüşdüm, dostumun gərçək olduğunu toxunduğumda bağrıma basdığımda hiss etdim. Rəyis şüphəli baxa – baxa gəldi Aylına tərəf, Aylının üzünə əlini cəkdi gözlərindən yaş sel kimi axdı, -Aylına: gərcəkdən sənsən qızım? aman Allahım şükürlər olsun. Aylını quçaqlayıb bağrına basdı, qızım sən mənim ümüdimi təkrar gətirdin gəldin, sən bizi tərk etmədin mənə oğlumu qaytardın, Aylını quçaqlayıb ağlayırdı sevinçindən hönkürərək. Tahirdə kövrəldi gözlərinin yaşını silib baxdı olara, Aylında rəyisi quçaqlayıb tutmuşdu -rəyisə: təkrar bu dünyay dönüşümə sevinmədim, ançaq sizi təkrar görməyimə sevindim yoldaş rəyis. Gəldim qalan çəza günlərimi cəkim, mən qacmadım inanın ehtiyatsızlıqdan suya düşdüm, cıxa bilmədim axdım batdım. Məni balıqcılar cıxarmışlar, rəyis Aylını quçaqlayıb öpdü – Aylına: qızım nə çəzası nə danışırsan? sən sağ – salamat döndün yetər, Aylının üzünə baxdı. Bilirəm qızım sən qacmazsan, biz başqa şey düşündük ümidimizi itirdik, Aylın rəyisin ağlamasını istəmirdi – rəyisə: gəldim qalan karidorunuzu yuyum, zarafat etdi. Tahir təkrar Aylını quçaqlayıb – Aylına: indi bisimillah demək Sərdarın növbəsidir, Aylın – Tahirə: amandı birçə istəmirəm onunla üzləşim, əksik qalsın bismillahıda. Rəyis pis oldu, Aylın anladı rəyis nədənsə narahatdır kecib yerinə əyləşdi, bütün bu olanlardan yorulmuşdu həyatına son qoymuşdu, – Aylına: qızım oğlumu görmək istəməməyində haqlısan. Tahir hiss etdi rəyis danışa bilmir artıq kövrəlir, -Aylına: gəl dostum sənə anlatım hər şeyi, kecib əyləşdilər, – Aylına: Sərdarı tutuqlayıb apardılar dostum, 20 gündür dustaqdır icəridə yatır. Sənə ora getmək çəzasını Sərdar kəsmiş, bunda günahkar olduğunu polislərə özü anlatdı təslim oldu, Aylın qolarını bir – birinə kecirib – Tahirə: demək mənim əllərimə ayaqlarıma qandallarıda o vurdurub. Tahir – Aylına: dedim sənə dostum ona son vaxtlar bir şeylər olur, gərcəkdən özünə hakim ola bilmirdi, bir şeylər gizlədirdi məndəndə əsəbləşirdi öz – özünə. Sərdarın etdiyi işə cox əsəbləşdi Aylın, ançaq rəyisin neçə üzgün olduğunu görüb özüdə üzüldü.
Axşam olurdu Aylın Şahnaz xanım gilə gəlmişdi, anasının xəbəri yoxdu idi olanlardan, Sadiq – Aylına: sən məndən betərsən vallahi, bir gedəndə 20 gündən səsin gəlir. Aylın gülümsəyib, – Sadiqə: səndən kecib bu xəstəlik mənədə, anaçan neçəsən? – Aylına: qızım neçə olduğumu bilmək istəsəydin zəng edərdin, bu nə etməkdi