erger. Hy het sy Meester verloën. Toe huil hy. Want hy was so lief vir Jesus.
Here, ek huil saam met Petrus. Die haan het vir my ook gekraai.
Dankie vir vergifnis. Amen.
11 Maart
Wie is U, Here?
Hy het op die grond neergeval en ’n stem vir hom hoor sê: “Saul, Saul, waarom vervolg jy My?” “Wie is U, Here?” vra hy toe. “Ek is Jesus,” antwoord Hy. “Dit is vir My wat jy vervolg.” Handelinge 9:4–5
Hierdie merkwaardige keerpunt in die lewe van ’n jong, godsdienstige fanatikus is een van die treffendste voorbeelde van hoe God in mense se lewens ingryp. Daar is dié kere waar mense op grond van omstandighede of ’n innerlike drang tot inkeer en besinning kom. Maar dan is daar dié kere wat God op ’n wonderbaarlike manier ingryp om iemand se lewe radikaal te verander. Saulus van Tarsis was so iemand.
Saulus het hom daarvoor beywer om die Christelike kerk wortel en tak uit te roei. Hy was ’n tradisievaste Jood wat geglo het dat die Messias nog moet kom. Hierdie nuwe sekte het ’n heel ander storie verkondig en was ’n bedreiging vir die gevestigde tradisie. En hoe het hy nie met drif en geweld sy taak uitgevoer nie! Tot op ’n dag toe hy onderweg na Damaskus was om met die Christene daar te gaan klaarspeel.
’n Verblindende lig uit die hemel het op hom gestraal. Toe hoor hy die stem wat vir hom vra: “Waarom vervolg jy My?” waarop Saul antwoord: Wie is U, Here?
Die jong Saul het gereken dat hy besig is om vir God ’n guns te bewys deur die Christene uit te roei. Toe moes hy uitvind dat hy inderwaarheid besig was om vir God self te vervolg. Want op sy vraag kom die antwoord: Ek is Jesus. Dit is vir My wat jy vervolg.
Dit was die keerpunt in Saul se lewe. Op daardie onvergeetlike dag is Paulus, die kampvegter vir die Christendom, gebore. Wanneer God se lig ’n mens se lewe bestraal, gebeur daar wonders. Onversetlike teenstanders word geesdriftige kampvegters.
Dankie, Here, dat U van die felste teenstanders geesdriftige medewerkers kan maak. Amen.
12 Maart
Sê nou maar hulle sondig …
Sou hulle teen U sondig, want daar is nie ’n mens wat nie sondig nie, en U in u verontwaardiging hulle aan ’n vyand oorgee, … en hulle daar in dié land waar hulle gevangenes is, tot inkeer kom en hulle weer tot U wend en U daar in die land van hulle gevangenskap smekend aanroep: “Ons het gesondig, ons het verkeerd gedoen, ons is skuldig.” 1 Konings 8:46, 47
In hierdie merkwaardige gebed van Salomo is daar ’n verrassende voorkennis ingebou. Salomo, wat vir seker onder leiding van die Heilige Gees bid, sien met ’n heldere insig hoe sy volk se harte nog in die toekoms teen God sal verhard.
Die geleentheid van die gebed is die inwyding van die tempel, sekerlik een van die heel grootste gebeure in die geskiedenis van God se volk. Die tempel sou dien as die ontmoetingspunt tussen God en sy volk. Dit sou die saambindfaktor tussen mense onderling en tussen mense en hulle God wees. En op hierdie heuglike dag waarop die tempel ingewy word, voorsien Salomo reeds dat daar nie vir altyd ’n eenheidsband tussen God en sy volk sal wees nie. Dekades later het dit toe gebeur. Die volk is in ballingskap weggevoer, aan hulle vyande uitgelewer. Die volk wat hulle rug op hulle God gedraai het, het alles verloor.
Maar dan onthou ons dat Salomo in sy gebed om genade gepleit het. As die volk hulle skuld bely en die Here aanroep, sal Hy hulle dan nie asseblief vergewe nie (vers 49–50)?
“Sou hulle tot inkeer kom, sal U vergewe?” Ja, natuurlik! Want God laat nooit ’n berouvolle sondaar tevergeefs roep nie, trouens, dit is juis sy wil, sy diepste begeerte, dat afvalliges tot inkeer sal kom.
Dankie, Here, dat U nooit iemand wat opregte berou toon, sal uitwerp nie. Dankie vir die wonder van vergifnis. Amen.
13 Maart
Wanneer Jesus vir jou bid
Maar Ek het vir jou gebid dat jou geloof jou nie begewe nie. As jy weer tot inkeer gekom het, moet jy jou broers versterk. Lukas 22:32
Jesus was voorbedag daarop dat Petrus Hom sou verloën. Petrus egter nie. Vir Petrus was dit ondenkbaar dat hy ooit sy rug op sy Meester sou draai. Petrus was uiteraard taamlik selfversekerd. En hy luister nie wat Jesus sê nie. Hy hoor net wat hy nie wil hoor nie, naamlik dat hy vir Jesus sal verraai. Hy hoor nie dat Jesus alreeds vir hom by sy Vader ingetree het nie.
Wat bid Jesus? Heel eerste dat Petrus se geloof hom nie sal begewe nie. Sodra ’n mens in ’n krisis beland, kom jou geloof op die spel. En watter geweldige krisis was dit nie vir Petrus nie. Watter yslike beklemming moes hom nie beetgepak het toe hy willens en wetens sy Meester verloën het nie.
Het Petrus se geloof hom toe geheel en al begewe? Nee. Want toe hy vir Jesus sien, het hy in trane uitgebars. Sy hartseer oor sy misdryf was niks anders as ’n geloofsbelydenis nie. Ek dink nie Petrus het in sy hele lewe ooit so swak en eensaam gevoel as op daardie moment toe hy vir Jesus in die oë gekyk het nie. Maar dit was ook die oomblik van die wete dat hy in daardie Man glo. As ’n mens oor jou sonde huil, is jou trane die groeikrag vir geloof.
Jesus bid verder dat wanneer Petrus tot inkeer kom, hy die ander broers sal versterk. En dit het hy inderdaad gedoen. Iemand wat deur ’n krisis getemper is, weet hoe om met ander medelye te hê, en hulle te versterk.
Here bewaar my daarvan dat my geloof my sal begewe onder die druk van krisisse. Amen.
14 Maart
Prediker van inkeer en bekering
Ek het eers vir die mense in Damaskus en in Jerusalem en toe deur die hele Judea en daarna vir die heidennasies gepreek dat hulle tot inkeer moet kom en hulle tot God moet bekeer; en dit moet hulle bewys met dade wat by die bekering pas. Handelinge 26:20
Paulus se Damaskus-ervaring het sy lewe op ’n nuwe koers geplaas. In plaas van vervolger het hy nou ’n voorloper in die evangeliebediening geword. ’n Mens kan verstaan presies hoe ontnugter en selfs ongelowig die Christene was toe hulle van Paulus se bekering gehoor het. Sê nou dis alles net ’n truuk om toegang tot die Christene se binnekring te kry? Ons is ook maar so. Ons vertrou nie altyd die vrede as ons hoor van ’n uitvaagsel wat tot bekering kom nie. Is dit nie maar sommer net praatjies nie? So asof God nie regtig mense se lewens handomkeer kan verander nie!
Maar by Paulus gaan dit toe nog veel verder as net ’n bekering; hy word ’n apostel, ’n wêreldsendeling by uitnemendheid. En waar het hy begin? Sommer by die wegspringplek, Damaskus. Toe in Jerusalem waar die destydse kerk gesetel was, voorts in Judea onder die Jode en daarna het die wêreld sy gemeente geword.
Wat preek Paulus? Hy roep mense op om tot inkeer te kom en hulle tot God te bekeer. Dit is en bly mos maar die enigste roete na ’n nuwe lewe. So het Paulus mos self op ’n wonderbaarlike manier ontdek. Maar dan voeg hy nog iets by: Dra vrugte wat by die bekering pas. Laat jou lewenswandel bewys lewer van die feit dat jy jou tot God bekeer het.
Here, my lewenswandel skiet nog soms te kort. Help my om so te lewe dat mense in my leefstyl sal sien ek behoort aan U. Amen.
15 Maart
Die vrot
