op pad, sonder stilhou by die halte
van berou of regmaak of inkeer.
San Francisco is daar dalk ’n skut
vir verlore goed in jou geberg?
Ek het ’n kwitansie vir ’n digter
wat iewers hier in jou heuwels
en oor die Golden Gate soek geraak het . . .
On the road vir soveel jaar.
Altyd aan die beweeg met Jack Kerouac
en gedigte in ’n bladsak.
Met hierdie onverwagse terugkeer,
flits ’n toeristiese bus verby:
“The captain has turned off the nickel and dime sign.”
6 Meditasie, tussen stede
Die geykte uitdrukking
Eating one’s heart out doem
voor die geestesoog op
tussen twee stede: San Francisco
en Los Angeles. Heilige Franciscus?
Stad van Engele? Die tussenruimte:
beleef en onthou,
aankoms en vertrek
gister en nou
werklikheid en aanvoeling
(en al die ander opposisies)
laat my soek na die potustornnost
of die ander wêreld. Miskien
hét ek my hart in San Francisco
verloor of agtergelaat. In my dagboek genoteer:
“’n Worstelbed van slapeloosheid,
’n enkelkussing,
Time is on your side.”
Dis eers by nabaat dat ek wis:
hierdie reis was ’n vaarwel
aan jou, skimmige geliefde.
Nooit behoort aan my,
geliefde van die tussenstaat,
van jou vorige geringde staat
op pad na jou nuwe okkupasie:
hartelose liefhebber van die entre nous,
ek staan op die Divisadero.
7 Stad van Engele
In hierdie stad verskyn hulle aan my,
die engele afgestaan aan die dood.
Die een se gesig staan op ’n uithangbord,
die ander een afgeflets op ’n winkelvenster.
Maar dis jy, vader, wat my wakkermaak
op ’n Sondagoggend so teen kerktoegaantyd.
Ek hoor jou woordeloos roep na my
in die Stad van Engele én Illusies.
Terwyl ek hierdie vers skryf, hoop ek dat jy
weer aan my sal raak, voor toemaaktyd.
8 Hotelbed, ’n meditasie
Alleenbed smeulende bed
slapelose bed bed van onthou en droom
lakens uitdeel jou bed opmaak en dit opdoek
hotelbed tydelike bed klip onder die kop
Jakob se leer op na die Engele wat afklim
en aan my raak stukkende bed helende bed
vryf heuning op die lyf van ’n dooie geliefde
astrale bed meditasie bed nou Bethel
my siel opwaarts erbarming beweeg afwaarts
onrustige bed troostende bed
Los Angeles
9 Los Angeles, ’n meditasie
Soos ’n spoorsnyer in die digte bos snuffelend
aan klein tekens stap ek in hierdie stad verby
’n hotel waar ek as jongeling met ’n leerbaadjie vertoef.
Hollywood en al die klatergoud het toe bekoor.
James Dean en Marilyn Monroe my gode.
Sien die modelle vir Jaws en vele rillerfilms.
Framing the sign, aldus Culler en ek, die woordsnyer
wandel verby die handtekeninge in sement.
Dean en Monroe is vort, maar lewe steeds;
nes die mens wat ek was: selfgerig, vreesloos
en ja, voortvlugtend oor pynlike insidente én verlies:
die herinneringe, bloedig, maak steeds jag op my.
Die teken as teiken? Alles hier vir die semioot.
My hotel die Wilshire Grand word later vanjaar gesloop.
Leser, wees haar genadig, sy was in wese weerloos.
10 Chicago, ’n meditasie
Godin Ceres staan hier op ’n gebou,
’n handelsgebou nogal,
en Lake Point Tower ’n huldeblyk
van Mies van der Rohe se studente
aan die meester en op 333 N. Wabash
wys Onse Mies hoe mens dit nou eintlik doen.
This is the American saga writ large.
Vertrou geen stad sonder ’n ferriswiel,
’n wiel vir geluk, selfs te vinde in die tarot.
Chicago verwys so na Wenen en Tokio.
Maar geld praat deesdae harder as geluk:
Donald
