1953-vertaling dit regtig met “ewig” vertaal het. Hier volg net ’n paar voorbeelde waar selfs hierdie ou vertaling nie “ewig” gebruik nie:
•“… Oorkant die Eufraat het julle vaders van oudsher gewoon …” (Jos 24:2);
•“Want van ouds af het jy jou juk verbreek …” (Jer 2:20);
•“… kyk en vra na die ou paaie …” (Jer 6:16);
•“Die profete wat ... van ouds af …” (Jer 28:8);
•“… die mense van die voortyd; …” (Eseg 26:20);
•“… ’n eeue-oue nasie is dit …” (Jer 5:15).
In al hierdie gevalle is dit dieselfde Hebreeuse woord wat in Eksodus 31:16-17 met “ewig” vertaal is. En dis duidelik dat dit sinloos sou wees om dit in hierdie gevalle ook met “ewig” te vertaal. Trouens die een ander keer wat die 1953-vertaling dit wel met “ewig” vertaal het, lui dat die tempel “ewige” deure het (Ps 24:7,9). Maar die deure was tog net baie oud, nie ewig nie.
Hierdie Hebreeuse woord word dus eerder gebruik vir ’n lang tyd.
Maar iemand sou natuurlik tog nog daarop kon aandring dat juis wanneer dit vir die Sabbat gebruik word, dit werklik “ewig” moet beteken.
Maar wat dan van die besnydenis? Net soos die Sabbat, is die besnydenis ook ’n “ewige verbond” (Gen 17:13 – 1953-vertaling). Maar ons weet dat Paulus baie sterk daarop aangedring het dat die besnydenis ná Christus nie kan voortgaan nie (Gal 5:2).
Maar kom ons kyk ook na die “tent van samekoms”, die tent wat tydens die uittog as ontmoetingsplek met die Here gedien het. Die ou mense het dit nog geken as die “tabernakel”, wat die Hebreeuse woord is wat net in ons letters oorgeskryf is, soos “halleluja”. Hierdie tent was natuurlik net ’n tydelike ontmoetingsplek solank Israel in die woestyn was tydens die uittog. Maar omtrent elke bepaling en reëling oor hoe die priesters en die volk in hierdie tent moes optree, word ’n “ewige instelling” genoem (1953-vertaling). Hier volg net ’n paar van die talle voorbeelde (Lev 6:18,22; 7:34,36; 10:9,15; 16:29,31; 17:7; 23:14,21,31,41; 24:3). Trouens in een geval het selfs hierdie vertaling nie “ewig” gebruik nie, maar “vir altyd”, eenvoudig omdat “ewig” geen sin sou maak nie (Lev 25:30).
In nie een van hierdie voorbeelde kan die Hebreeuse woord “ewig” beteken nie omdat die tent net vir ’n bepaalde tyd gebruik is. Daarom vertaal die 1983-vertaling dit met “’n vaste instelling”, wat beteken dat dit sou geld solank die tent gebruik word.
’n Mens kan dus nie sondermeer aanvaar dat die Sabbat regtig vir ewig gehou sal moet word nie. Dan sal ons ook moet voortgaan met die besnydenis en al die gebruike in die tabernakel. Maar uit die gebruik van hierdie woord vir die tent van samekoms, die besnydenis en talle ander dinge, is dit duidelik dat die woord eerder sien op ’n lang tyd.
2.3.2 JESUS HET SELF DIE SABBAT GEHOU
Ons het alreeds daarna gekyk. Jesus het inderdaad self die Sabbat gehou. Hierdie Christene is nou oortuig dat ons moet aanvaar sy volgelinge het ná sy opwekking daarmee voortgegaan, en daarom moet ons ook.
Dit gaan hier oor twee sake: Oor Jesus, en dan oor die eerste Christene.
Jesus Daar was keer op keer ’n konfrontasie oor die Sabbat tussen Hom en die godsdiensleiers, maar dit het gegaan oor die vraag hoe die Sabbat gehou moet word. Daar is geen teken dat Jesus self met die Sabbat as ’n instelling ’n probleem gehad het nie. Jesus se aanvaarding van die Sabbat was eenvoudig deel van sy lewe as getroue Ou-Testamentiese Jood.
Moet ons Hom dan nie hierin navolg nie? Hy is tog ons voorbeeld.
As ons na die lewe van Jesus kyk, is dit gou duidelik dat Jesus ook baie ander dinge gedoen het wat ons as Christene nie meer doen nie:
•Hy is besny (Luk 2:21).
•Hy is in die tempel aan die Here gewy (Luk 2:21,22).
•Hy het gereeld die sinagoge en die tempel besoek.
•Hy het die feeste van die Ou Testament gevier.
•Hy het onreines wat Hy genees, beveel om hulle aan die priesters te gaan wys (Luk 17:14).
•Hy het aanvaar sy volgelinge neem hulle offers in die tempel na die altaar toe (Matt 5:23,24).
Daar is regtig baie min Christene wat Jesus nog in al hierdie gebruike navolg! Kies ons nou eenvoudig watter en los die ander? Kom ons kyk mooi hierna.
Jesus was nie ’n Christen nie. Hy was ’n Jood. Sy volgelinge is later eers Christene genoem (Hand 11:26). Selfs die dissipels en die eerste bekeerlinge was nog Jode. Die belangrikste verskil met die ander Jode was dat hulle geglo het die Messias het al gekom.
Jesus was, godsdienstig gesproke, ’n Ou-Testamentiese gelowige. Hy het die Ou-Testamentiese gebruike aanvaar, al het Hy baie kritiek gehad op die manier waarop die godsdiensleiers dit uitgevoer het.
Natuurlik is Jesus ons voorbeeld (1 Pet 2:21). Natuurlik moet ons Hom navolg. Maar waarin? In sy besnydenis? In sy sinagoge-besoeke? In sy Joodse kleredrag? In die feit dat Hy nie ’n vaste werk of ’n vaste adres of vaste eiendom gehad het nie?
Is dit nie ’n bietjie willekeurig om juis sy Sabbatsonderhouding uit te sonder nie? Was sy besnydenis en sy tempelbesoeke en sy raad oor offers nie net so belangrik nie?
Waarin is ons geroepe om Jesus na te volg? In sy kruisdra, in sy diens aan mense in nood, in sy nederigheid, in sy reinheid, en noem maar op. Dit beteken dat dit nie gaan oor die formele gebruike nie, maar oor die geestelike sake en die etiese waardes.
2.3.3 MATTEUS 20:24
Maar wat dan van die uitspraak van Jesus in die profetiese rede dat sy volgelinge moet bid dat hulle nie in die winter of op die Sabbat sal moet vlug nie? (Matt 24:20). Beteken dit Hy het verwag sy volgelinge sal die Sabbat hou?
Wat het Jesus met hierdie uitspraak bedoel?
Dis deel van sy profetiese rede. Dit gaan oor sy wederkoms en die vervolgings wat sy volgelinge sal beleef. In die voorafgaande verse sê Jesus dat dit baie swaar sal gaan wanneer hulle moet vlug. Dit sal ’n tyd vol ontberings wees en hulle sal baie haastig moet vlug (24:16-17; ook Mark 13:15-16 en Luk 21:21). Hy vervolg dan dat dié wat bykomende laste dra, buitengewoon swaar sal kry (vers 19). En dan sê Hy: “Bid dat julle nie in die winter of op die Sabbatdag hoef te vlug nie.”
Waarom nie in die winter nie? Dit sal die vlug nog swaarder maak, want in die winter is daar in Palestina reën, koue, stormagtige weer en deurweekte paaie.
In dieselfde asem sê Jesus dat hulle moet bid dat hulle vlug nie op die Sabbat moet plaasvind nie. Waarom? Seker om dieselfde rede: dit sal hulle vlug bemoeilik.
Hoe? ’n Mens kan twee antwoorde oorweeg. Omdat die Christene nog die Sabbat sou hou, sal hulle uit eerbied vir die Sabbat nie op dié dag mag vlug nie. Hulle sou in gehoorsaamheid aan die vierde gebod moes rus, en dan sou die vyand hulle natuurlik oorrompel.
Maar daar is ’n ander moontlikheid. Jesus bedoel dat die Jode dit vir sy volgelinge op die Sabbat baie moeilik
