Met een hand vee hy die water uit sy gesig en kyk op.
Dis die meisiekind wat die ete gaan kook. Sy dra ’n lang donkerrooi rok van een of ander baie ligte materiaal, want dit beweeg liggies heen en weer in die briesie. Op haar kop het sy ’n effens gehawende strooihoed. Die rand is geskeur en strooispriete hang af oor haar gesig. Sy het ’n enorme bos blomme in haar arms en kyk belangstellend af na hom.
“Hallo,” sê sy vriendelik.
Hy vee oor sy mond en klim uit. “Goeiemiddag.”
“Victoria,” sê sy behulpsaam. “Die ete môreaand.”
“Ek weet, ek weet.” Hy tel sy handdoek op en draai dit om sy middellyf. “Het jy toe blomme gepluk?”
“Ja. Jy was reg, jy het pragtige blomme. Ek wil net dié in ’n emmer gaan sit, dan gaan ek nog pluk. Loof ook. Dis nie nodig om blomme te gaan koop nie.” Sy stap by hom verby en verdwyn in die rigting van die kombuis.
Hy skud sy kop, veronderstel sy en Eva het al kennis gemaak en gaan haal ’n bottel koue witwyn uit die yskas. Toe hy terugkom by die swembad is sy ook weer in die tuin. Sy loop gebukkend van een roosboom na die ander.
“Wil jy ’n glas wyn hê?” roep hy.
Sy kyk op, snoeiskêr in die hand. “As jy die ander emmer vir my sal kry, ja. Dit staan net buite die agterdeur. Die een vol ys.”
Hy wil eers protesteer, nie gewoond daaraan dat iemand vir hom bevele gee nie, maar hy is ook nie lus vir baklei nie. Toe hy die emmer op die plaveisel neersit, kom sy nader, sit die bos rose versigtig in die koue water, vee haar hande aan haar rok af en kom sit by hom op die patio.
“Gesondheid,” sê hy en lig sy glas.
“Hoe was China?” vra sy.
“Baie besig.”
“Was jy in die Verbode Stad?”
“Ek was nêrens nie. Ek het niks gesien nie behalwe hotelkamers, kantore en konferensiesale.”
“Wat ’n vermorsing,” sê sy.
“Dis hoekom ek daar was,” sê hy half ergerlik. “Nie om toerisme te bevorder nie.”
“Bly ’n vermorsing,” sê sy gelykmatig. “Ek en Eva het na jou breekgoed en silwerware gekyk. Die silwer is alles pikswart en sy sê daar’s niks om dit mee skoon te maak nie.”
Hy is op die plek kwaad. “Hoekom het sy dit nie op die lysie geskryf nie? Ek het nou net ure lank in die ellendige supermarktou gestaan om alles te kry. Vandat ek teruggekom het, is dit al wat ek doen. Alles het gebreek terwyl ek weg was, alles het aandag nodig.”
“Mm,” sê sy.
“Ek het ’n koördineerder nodig,” sê hy bitter. “Ek het nie tyd vir hierdie onbenullighede nie. Ek is elke tweede week op reis en wanneer ek terugkom, is dit net klagtes van die môre tot die aand. Ek het nie tyd om in supermarkte te staan of strykysters reg te maak of enige sulke onsin nie. Normaalweg kom ek eers agtuur saans by die huis. Ek was seker ses jaar laas met vakansie.”
“Jy’t ’n vrou nodig,” sê sy.
“O, ja,” sê hy sarkasties en drink sy glas leeg voordat hy die bottel oplig en die glas weer volskink. “Maar dis makliker gesê as gedaan. Om ’n vrou te kry, moet jy iemand leer ken en haar uitneem en baie aandag aan haar bestee – en selfs al sê sy ja, gaan sy gou suur word as sy agterkom ek het net met haar getrou sodat ek my nie meer aan die huis hoef te steur nie. Ek het nie tyd om iemand die hof te maak nie.”
Die glas wyn laat hom effens lighoofdig voel omdat hy dit so vinnig gedrink het, maar hy gee nie om nie. Dis die eerste keer in weke dat hy stilsit en hy voel hy verdien dit. “Ek het dit ook al oorweeg om te adverteer: ‘Vrygesel soek eggenote om frustrasies van huishouding te hanteer. Goeie salaris, gratis inwoning, eie motor.’ ” Hy gee ’n onplesierige laggie. “O, en natuurlik die versekering dat sy geen emosionele eise mag stel nie.”
“Hoekom nie?” vra sy kalm.
“Ek het nie tyd daarvoor nie,” sê hy saaklik. “Ek wil nie een stel irritasies verruil vir ’n ander nie. Dis al erg genoeg dat Eva my inwag met stories van die suiker wat op is, of die stofsuier wat verstop is. Ek wil nie boonop ’n vrou hê wat my staan en verwyt dat ek haar afskeep nie.”
Sy sê niks nie, drink net ’n klein slukkie wyn.
“Dink jy dit sal werk?” vra hy en drink sy tweede glas leeg.
“Ek sou so reken,” sê sy kalm. “Ek het geadverteer in die koerant; dis waar ek my eerste kliënte vandaan gekry het. Nou is dit nie meer nodig nie, want mense vertel vir mekaar van my. Of hulle maak soos jy; iemand is ’n gas by ’n ete wat ek gekook het en hulle hou van my kos en vra my om hul ete ook te doen. ’n Kettingreaksie.”
“Maar nie op my van toepassing nie,” sê hy. “Ek wil nie ’n string vrouens hê nie, net een.”
“Kry ’n goeie huishoudster,” stel sy voor. “Sy sal mos alles doen en ’n oog oor die huis hou.”
“Ja, maar ek het meer as dit nodig,” sê hy moedeloos.
Sy draai haar kop skuins. “Jy’t dan nou net gesê juis nie. Geen emosionele eise nie.”
“O ja,” stem hy saam, sy tong glad te los na die tweede glas. “Dis ook nie wat ek bedoel nie. Ek het ’n metgesel nodig. Miskien moet ek dit ook in die advertensie noem?”
“Ken jy dan nie meisies wat saam met jou kan uitgaan nie?”
“Ja, maar hulle word een of ander tyd suur. Ek blameer hulle nie. Elke keer as ek na ’n geleentheid genooi word waar ’n metgesel benodig word, bel ek een van my vriendinne, maar hulle wil nie net gebruik word as dit my pas nie. Jy moet saamstem, dis onregverdig. Hulle weet ek gebruik hulle net en geen meisie hou daarvan nie.”
“Stel dit so in jou advertensie,” stel sy behulpsaam voor. “Sê: ‘Applikante moet bereid wees om reg te staan as ek hulle nodig het, maar die res van die tyd moet hulle uit my pad bly.’ ”
Hy lag. “En ek sal seker oorval word deur aansoeke, nè?”
“Ek is seker jy sal,” sê sy ernstig. “Maar ek dink dit sal moontlik die verkeerde soort meisie wees – fortuinsoekers. Ek het self aan die begin ’n stel of twee afgetrap.”
“Ja?” vra hy. “Soos wat?”
“Mans wat my gebel het en kwansuis wou hê ek moet vir hulle ’n ete kook, en as ek daar kom, vind ek uit hulle het iets heeltemal anders in gedagte en daar is geen ander gaste nie. Dis eintlik hoekom ek nie meer adverteer nie. Tensy ek die persoon ken, vra ek deesdae ’n verwysing. Hulle moet vir my sê waar hulle van my gehoor het, of by watter ete hulle teenwoordig was, en ek bel daardie gasvrou om te hoor watse soort mens die persoon is.”
“As ek my dus swak gedra, sal jy vir Esmie opskroef?” vra hy.
“Soort van, ja.”
Hy strek sy lang bene
