Kleur kom nooit alleen nie. Antjie Krog
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Kleur kom nooit alleen nie - Antjie Krog страница 3
‘net klip
in sy lelikste klipste klip
ja vatso, ek is fokkenklipdiklelik
ék smyt die eerste klip en donnerswil trash wat jy dag berg is of klip
of klip of God is
om teen my uit te hou nodig jy
God én Jesus en ’n fokken klomp gees
óf drank
jy nodig verskriklik drank
so skiet ek mense oor die kranse weg
of skroei hulle godswart maer in die klipwoestyn’
ek tree terug op die parkeraad se stoep
klip is onsmeebaar lees ek
onoplosbaar
onbepaald
klip het ’n enkele identiteit
gee my taal vir klip pleit ek
na ’n dag roepend in die Richtersveld bergwoestyn
ek soek taal
soos: die skitterende wit gebit van klip
soos: klipwaterval kanteldam
hoe lê die klipkraag van verdriet
skrobbeer vandag die hanekam
‘dit bliksemswil rym!
ek’s ding, hoor jy!
kyk my in die oghe, face my
ek is ding
ek verweer brutaal
tot klipskilfers teen kaal helse skuinstes
vieslike deurmekaar klipbleddievlokke
geen klipwoorde gaan jy ooit uit my tap nie
nooit my tot taal kap en kaap nie
ek van hier
jil verby jou slagyster van skeurklip of deurmekaarklip
kots van ’n reël met smoltklip lekklip of striemklip
ek hoon die klipliewenheid van streelklip
die drolsagte bruikbaarheid van slypklip breiklip wasklip en hangklip
ek kak kliphard op jou skielik ontluikende kliphart
ek’s my eie ding
ek verweer brutaal
ek’s klipbefok
in my klipveld is ek
stoned’
dis lelik hier, dink ek by myself
in die laaste bog wat die Oranje maak voor hy see in bloei
‘jy staan nou op die mooiste plek in die Richtersveld’
sy stem trek my skoene van my voete
verby die fasade van klipretoriek
wys hy my pluime van magma
en olifantvelverwering op dolomiet
ek spoor doloriet op wat soos donker tandepasta die aardkors inpeul
ligter graniet wat afskil in reëlmatige kliplae
anderkant die verskuiwing lê dolomiet
uit die bymekaarkom van yspens en moddermatriks
‘daar is basies drie soorte klip,’ sê hy
‘dit wat gestol het soos ysterklip en graniet
dit wat deur afsettings kom lê het
soos sandklip, skalie en moddersteen
dit wat ’n metamorfose ondergaan het soos marmer en kwartsiet’
daardie aand
skep die bot koppe vir die eerste keer lig
anderkant die tabeeboom
KAMEEGeologist to Paul Kruger in 1886‘Mr President, the conglomerate gold beds and enclosingsandstones and quartzites were sea-shore deposits formedduring the subsidence of a coastline in …’Kruger to his wife: ‘Mama, meet the gentleman who was there when God made the earth.’Thomas Pakenham: The Boer War |
6. narratief van die parkboer
oom Jakobus de Wet praat poetry
‘rondom Jerusalem is berge
hier alleen by die bokke in die veld
is ook berge
maar rondom ons is God
ek voel Hom heel aand aankom so van Akkediskloof se kant
die begin van my was by Tattasberg
bok opgepas jakkals vreet van die boud af maag toe
bobbejaan vang nie, hy vat
hy skeur oop hier by die heupe
waar hy derms trek en vreet
eers wil die myne die grond het
toe vra ek: hoe kan twee mans een vrou bestuur?
toe sê hulle: oom Jakobus julle bestuur bogronds
ons bestuur ondergronds
toe was daar die park-se-man
’n week lank het hy gesoebat om die jawoord te kry
ou trane huil hy, óú trane
maar ons sê dis onse land
hoekom moet ’n ander man ons land bestuur?
sê ek weer: hoe kan twee mans een vrou hê?
wie bestuur die vrou?
toe sê hulle: viennote – ons sal ’n viennootskap wees
toe sê ons as ons nie eers weet van park nie
hoe weet ons nou van viennoot?
toe sê hulle die erwe van ons vaders