het die werk!” Sy gryp Melin om die lyf. “Môreaand is my eerste vertoning.”
4
Voor die spieël in haar donker badkamer pers Sasha haar lippe weer op mekaar. Die lipglans wat sy bo-oor haar lipstiffie aanhet, laat haar robynrooi lippe klam en blink lyk. Sy vee versigtig die paar swart spikkels oogskadu wat op haar wangbeen te lande gekom het met ’n sponsie weg.
Die rokerige grimering laat haar oë nog groter lyk, weet sy goed. Haar wimpers kort dalk nog een laag maskara. Swaar grimering, is Melin se raad. Nadat sy haar wangbene met ’n brons blosser beklemtoon het, kyk sy weer in die spieël. Sy lyk asof sy aan ’n skoonheidskompetisie gaan deelneem.
Met ’n krultang draai sy enkele, lang, spiraalvormige lokke.
Terwyl sy kop onderstebo staan, spuit sy amper die hele blik haarsproei op haar hare uit. Sy waai met haar hand voor haar gesig om van die dampe ontslae te raak. Dan maak sy eerder die klein venstertjie in die badkamer oop. Sy begin van die donker hare hou, amper meer as van haar vorige blonde lokke.
Die eerste ding wat sy gedoen het toe sy hier aankom, was om haar blonde hare sjokoladebruin te kleur. Ingeval iemand haar eien.
Terwyl sy gou haar Jimmy Choo-skoene aantrek, vang haar oog die tyd op haar horlosie. Agt minute voor ses. In ’n rugsak pak sy twee uitrustings vir vanaand. Haar swart korset wat met kristalle geborduur is saam met die satyn-sjoebroekie wat daarby pas en nog ’n pienk-en-swart nommertjie.
Toe sy vandag vir Melin die foto’s daarvan gestuur het, kon hulle nie besluit watter een die beste sal werk vir haar dans vanaand nie. Op die ou end het hulle saam besluit dat sy vir een van die meisies daar raad sal vra. Darem nie almal van hulle het gister mislik gelyk nie. Sy is seker iemand sal haar kan raadgee.
By Skillie se deur moet Sasha eers weer met die handvatsel sukkel. Die ding haak effens vas en mens moet dit ’n paar maal trek voordat die deur oopgaan.
Toe sy die sleutel draai en agteruit ry, begin die kar ruk. ’n Gorrel en nog twee rukke voordat die kewer tot stilstand skud. Met ’n skietgebed trap sy die koppelaar in en draai die sleutel weer, maar die enjin is morsdood.
Dan sien sy die brandstofnaald lê onder die rooi. Kan dit wees?
Sy kyk op haar horlosie. As sy nou nog eers na ’n vulstasie moet stap, petrol koop en kom ingooi, sal sy nooit betyds by die werk wees nie.
En Ricky lyk nie na die tipe baas wat laatkommery sal duld nie. Buitendien is daar seker baie meisies wat nes sy desperaat vir werk is. Niemand is onvervangbaar nie, dít het haar pa altyd gesê. Toe die besef dat sy dalk nie onmiddellik genoeg geld gaan hê vir brandstof nie deurskemer, maak sy haar beursie traag oop.
Léég? Sy grynslag by die gedagte dat sý, Sasha-Lee Hugo, ’n damsel in distress is. Wie sou dit ooit kon gedink het?
Daar was dan nog gister geld in haar beursie. Sasha byt haar lip terwyl sy na die plek kyk waar sy gedink het nog ’n paar honderdrande sal wees. Of was dit eergister? Het sy die pizza gistermiddag toe met van haar laaste geld betaal? Vervlaks, sy moes die ou nie eens getip het nie.
Haar sexy buurman glip weer ongenooid by haar gedagtegang in. Dalk kan sy hom om hulp vra.
Dit sal die dag wees.
“Argh!” Sy gee die stuurwiel ’n hou. Die Volla kan seker stof in enige nuwerwetse petrolvraat se oë skop. Dalk verdamp die ding se petrol soos goeie brandewyn uit ’n oeroue balie.
Skielik is sy spyt oor die kos wat sy gisteraand gekoop het, maar sy wou feesvier na die goeie nuus dat sy die werk gekry het. En waar sy vandaan kom, is snoekpatee, vye en briekaas nou nie juis danig luuks nie. Maar dis wat sy kon bekostig het … of altans gedink het sy kon bekostig het.
Weereens mis sy die gerief van haar pa se geld. Nee, sy durf nie so dink nie. Sy is om ’n baie goeie rede weg. Sy sal net moet begin besef dat om haar bankkaart te swaai nie meer ’n opsie is nie. Hopelik maak sy vanaand genoeg geld om deur die volgende week te kom en as alles goed gaan, kan sy geld vir haar droom begin wegsit.
Eers moet sy by die werk kom. Dalk kan sy hier buite op die straathoek staan en van haar duur skoene of ’n handsak of twee verkoop? Maar hoe sal dit nou lyk?
Sy bel vir Melin. Wat gaan haar vriendin sê omdat sy al weer ’n guns vra?
“Hallo.” Melin fluister toe sy die oproep beantwoord.
“Hoekom fluister jy so?” Onwillekeurig fluister Sasha ook.
“Het jy nie my boodskap gekry nie? Ek en Alex is in die fliek.”
“O. Nee. Jammer. Ek het dit seker nie gesien nie.” Sasha byt haar lip vas. Het sy nie al genoeg van Melin gevra nie?
“Is iets fout?” vra Melin bekommerd.
“Hmm, nee, dis sommer niks … geniet julle aand.” Nadat sy die oproep beëindig het, kyk sy na haar boodskappe.
Strongs vir vanaand. Ek bel jou môre en wil als weet! Ek en Lovey het date night. Eers ’n movie en dan uiteet.
’n Goeie vriendin sou lankal die boodskap gesien en beantwoord het, maar haar eie krisis is so intens dat sy haar vriendskap met Melin verwaarloos. Nee, vanaand kan sy nie weer op Melin staatmaak nie.
Dalk duimgooi? Hoe weet mens deesdae saam met wie jy in ’n kar kan klim?
Haar horlosie bevestig dat sy nog net ’n uur het voordat sy by Aantrekkingskrag moet wees.
Sal sy haar trots in haar sak steek en by haar sexy buurman gaan aanklop? O, hemel nee.
Wat anders?
Papnat met ’n handdoek wat laag op sy heupe hang, maak meneer Matt Marais sy voordeur vir haar oop.
Sasha trek haar asem skerp in. So met waterdruppels op sy kaal brons borskas lyk sy oë vanaand blouer as gisteroggend. Seker omdat die beneuktheid weg is. Sy lippe ruk geamuseerd voordat hy breed vir haar glimlag. Asof hy presies weet watter uitwerking hy op haar het.
“Sasha … wat ’n verrassing. As jy hier is vir jou luidsprekers – ”
“Mag ek inkom?” val sy hom in die rede. Sy hoor die aarseling in haar stem.
“Sure,” sê hy en staan weg sodat sy verby hom kan stap. Groot fout! Haar hande klou bewerig aan haar sak vas asof dit ’n reddingsboei is wat haar bo moet hou. Die skoon reuk van seep en skeerroom laat vlamme teen haar nek uitslaan.
Sy haat dit om so buite beheer te voel. Dit is dan juis die rede waarom sy hier in Mbombela is – sodat sý vir ’n verandering aan die stuur van haar eie lewe kan wees. Maar op die oomblik voel dit of sy nooit daarby sal uitkom nie.
Matt gryp ’n T-hemp wat oor die bank se rugleuning lê en trek dit gou oor sy kop.
Sasha kan sien hoe sy maagspiere golwe onder sy vel maak.
Vies dat sy dit oplet, kyk sy eerder weg.
Matt se meenthuis is nie juis wat sy interessant sal noem nie. Daar is bruin leerbanke in ’n L-vorm met ’n koffietafel in die middel. ’n Allemintige
