głową, jakby mimo trudnego zadania chciał dać z siebie wszystko.
– Czy pan Klopp często bywa w tym barze? – spytał Reacher.
Tłumaczka przetłumaczyła, Niemiec odpowiedział – mówił dość długo – a ona przełożyła to na angielski.
– Bywa tam dwa, trzy razy w tygodniu. Ma dwa ulubione bary i chodzi do nich naprzemiennie, tak aby wypełnić pięciodniowy tydzień pracy.
– Od jak dawna chodzi do tego?
– Prawie od dwóch lat.
– Czy widział tam kiedyś tego Amerykanina?
Krótka przerwa. Czas na namysł. Potem coś po niemiecku i…
– Tak, widział go chyba dwa, może trzy miesiące wcześniej.
– Chyba?
– Nie jest tego pewny. Mężczyzna, którego widział dwa, trzy miesiące przedtem, był w czapce, dlatego pan Klopp się waha. Jest gotów przyznać, że się myli.
– Jaka to była czapka?
– Baseballowa.
– Z jakąś naszywką?
– Chyba z czerwoną gwiazdą. Ale nie widział dokładnie.
– I było to dawno temu.
– Pamięta tę czapkę z powodu pogody.
– W każdym razie Amerykanin nie jest tam stałym gościem.
– Nie, nie jest.
– Skąd wie, że to Amerykanin?
Odbyły się długie konsultacje. Sporządzono długą listę. W końcu tłumaczka powiedziała:
– Poznał to po jego angielszczyźnie. Po akcencie. Po tym, że głośno mówił. Po tym, jak był ubrany. I jak się poruszał.
– Dobrze. Teraz rysopis. Czy Amerykanin siedział, czy stał?
– Siedział i stał. Wszedł do baru, przez jakiś czas siedział samotnie, potem z Arabem, znowu samotnie, a potem wyszedł.
– Jakiego jest wzrostu?
– Metr siedemdziesiąt, metr siedemdziesiąt pięć.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
