wreef over zijn slaap en probeerde niet te lachen. Iemand moest haar te hulp schieten, en het leek erop dat hij het zou moeten zijn. “Soms gaan PIT-teams wel samen in groepjes uit, maar dan heb je die ene speciale persoon waar je extra op let, en vice versa. Ik ken toevallig de perfecte tijdelijke partner voor Vincent, want toevallig ontbreekt de partner van die persoon op dit moment.”
“Nou, het klinkt niet alsof deze persoon zijn laatste partner goed in de gaten hield ... wel dan,” merkte Vincent op, een beetje sarcastisch en het kon hem niet schelen of ze het leuk vonden of niet. Hij fronste naar Lacey en vroeg zich af wanneer hij zo aan haar gehecht zou raken. Het feit dat hij rood was geworden toen Ren stoutmoedig had aangekondigd 'zij is van mij,' was geen goed teken.
“Het is nogal moeilijk om je ogen op een vormveranderaar te houden die in de stealth-modus is gegaan. Ik weet zeker dat Trevor hier ergens is, maar in welke vorm weet ik het zelfs niet,” verdedigde Storm.
“Een vormveranderaar ... echt,” vroeg Vincent, met het gevoel dat hij plotseling in een paranormale snoepwinkel was met allerlei exotische smaken. Hij begreep dat echte vormveranderaars geen fabels waren, maar de demonen in de diefstalring hadden er eerder altijd naar gezocht en waren er nooit in geslaagd zo'n raadsel te vinden.
“Je gaat hem bij Chad plaatsen,” vroeg Ren, hoewel hij er niet echt tegen was als het de andere man bij Lacey vandaan zou halen.
“Denk er eens over na ... ze lijken allebei dezelfde aandoening te hebben,” zei Storm behulpzaam wetend dat Ren de verborgen betekenis zou begrijpen.
“Bedoel je dat hij een fetisj heeft om dood te gaan?” Vincent trok een gezicht, want dat was de kwelling waar Storm hem terecht van had beschuldigd. Hij negeerde de scherpe blik die Lacey hem plotseling wierp. Ze haatte het als hij over doodgaan sprak alsof het geen probleem was. “Als je me bij een demon gaat plaatsen, waarom heb je me dan niet gewoon achtergelaten met de demonen die ik al gewend was?”
“Chad is honderd procent menselijk, maar Storm heeft gelijk. Hij is onlangs vermoord ... in het hart gestoken.” Ren zweeg even, zag een waarschuwende blik van Storm en tikte stiekem in Storms innerlijke stem om erachter te komen dat hij geen woord mocht zeggen over de Fallen… noch Kriss noch Dean. Hij moest zich concentreren om een strak gezicht te houden terwijl hij de punten verbond.
Ren ging verder met zijn volledige aandacht. “Chad loopt weer rond en is nog steeds net zo menselijk als jij. Tot dusver is Chad maar één keer gestorven en dat was tegen zijn wil, dus ik zou het geen fetisj willen noemen.”
“De volgende keer dat hij sterft, kan hij doodblijven ... of niet,” vertelde Storm hem. “Hoe dan ook, ik mag geen spoilers vertellen.”
“Ja hoor,” zei Vincent, terwijl hij zijn sarcasme weer voelde opkomen.
“Hij liegt niet,” hield Lacey vol, terwijl ze dichter bij Storm kwam. “Als hij iemand vertelt wat er in de toekomst gaat gebeuren of er zelfs naar verwijst, begint hij te bloeden uit verwondingen die we niet eens kunnen zien.”
Ze draaide zich om om naar Storm te kijken en stak haar hand uit om teder zijn bovenarm aan te raken. “Ik heb het zien gebeuren,” zei ze droevig. “Je hebt de regel overtreden en bloedde voor mij. Die vreselijke dingen gingen vanavond helemaal door me heen. Ik zou nu dood zijn als je Ren niet had gewaarschuwd voor wat er zou komen.”
Storm probeerde te voorkomen dat de liefde in zijn ogen scheen terwijl hij naar Lacey staarde en haar zachte aanraking voelde ... maar hij hield heel veel van haar, dus het was moeilijk. “Omdat je hier nu bent, was het elke druppel waard,” zei hij eerlijk, voordat hij zijn blik opsloeg om Ren’s blik te vangen. “Trouwens, de gevolgen van je dood zouden ernstig slecht zijn geweest en dat is geen spoiler, want het is niet gebeurd.”
“Maar het is duidelijk gebeurd en je hebt het gewist.” Lacey glimlachte bewonderend naar hem voordat ze zich tegen hem aan drukte en hem een oprechte knuffel gaf. “Jij en Ren kozen ervoor om me te redden,” verbeterde ze voordat ze achteruitliep om naar Vincent te kijken. “Als Storm je met Chad wil, dan is daar waarschijnlijk een heel goede reden voor.”
Vincent werd nuchter en begreep het plotseling. Deze twee machtige mannen konden Lacey veel beter beschermen dan hij ooit had kunnen doen ... dat hadden ze al bewezen. Wie was hij om haar dat soort veiligheid te ontnemen?
Hij zuchtte dramatisch en fladderde met zijn wimpers naar haar. “Goed, ik ben verkocht. We kunnen allebei fan-meiden van de Time Walker zijn.” Hij heeft met opzet Ren's naam van de fanlijst verwijderd omdat hij niet verkocht werd door de grote man die haar vriendje was ... maar gewoon een verdomd goede bodyguard.
Ren negeerde het feit dat hij Vincents innerlijke gedachten luid en duidelijk kon horen. Wat hem betreft, hij had de oorlog al gewonnen vanwege het feit dat Lacey niet had gesmeekt om Vincents partner te worden.
“Dus je gaat ermee akkoord om samen te werken met Chad,” vroeg Lacey met een blije glimlach. Ze kon niet boos blijven op Vincent ook al zou iemand haar betalen ... nooit omdat ze hem zo aanbad. Ze kromp ineen toen het scherm van de enorme monitor aan de muur rechts van haar plotseling luid kraakte en vonken op de vloer lieten vallen.
Ren wreef over de brug van zijn neus voordat hij lang genoeg naar de kapotte monitor keek om zijn krachten te gebruiken om de schade die hij zojuist had aangericht snel te herstellen.
Vincent wierp een achterdochtige blik in Ren's richting voordat hij Lacey's glimlach beantwoordde. “Natuurlijk, voor zover ik weet, werd Chad bekrast door de huiskat van een demon en heeft nu negen levens ... oeps, acht levens,” corrigeerde hij en haalde zijn schouders op. “Ik denk dat ik hem de touwen kan laten zien.”
Hij liep recht op Lacey af en sloeg onbevreesd zijn arm om haar schouders voordat hij ze naar Storm omdraaide. “Dus wat doet Chad precies voor PIT?”
“Chad is een hoge politieagent, hoewel hij één van de weinige menselijke agenten in de stad is. Omdat veel van de 911-oproepen die binnenkwamen, waren meer dan een beetje aan de vreemde kant, we moesten de stad vullen met paranormale politieagenten, samen met het infiltreren van reddingswerkers, ziekenhuizen en brandweerkorpsen,” antwoordde Storm.
“Dat is begrijpelijk,” knikte Vincent, terwijl hij in stilte berekende hoeveel paranormalen er nodig waren om zo'n truc voor de hele stad uit te halen. “Na de stormloop die ik vanavond bij de Witches Brew heb gezien, is het een wonder dat de mensen niet als vliegen vallen.”
Storm begon uitgeput te raken van het flikkeren in en uit de kamer dat niemand zou begrijpen wat hij aan het doen was. Gelukkig had Ren het te druk om zijn verzwakking op te merken, aangezien hij zich concentreerde op het feit dat Vincent Lacey opnieuw aanraakte.
Storm concentreerde zich weer op het onderwerp en ging verder. “Het is dankzij de gezamenlijke inspanningen van PIT dat het aantal menselijke slachtoffers tot een minimum beperkt is gebleven, maar zelfs dat aantal doet de mortuaria in de stad overlopen. De demonen proberen van onze radar te blijven, maar begrijp me niet verkeerd ... het is een zeer gevaarlijke klus en helemaal in jouw straatje.”
“Ja, het ergste dat kan gebeuren, is dat je pijnlijk wordt vermoord ... constant,” beaamde Ren, waardoor het klonk als het beste van de wereld. Wie wist dat hij zo kleinzielig kon zijn.
“Ooh ... ik denk dat ik net een heel klein beetje kippenvel heb gekregen ... probeer het nog eens,” reageerde Vincent met een weerwoord met een verveelde toon in z’n stem.
Storm onderbrak hun verbale oorlog voordat deze escaleerde tot Vincents eerste pijnlijke dood als officieel PIT-lid. “Met jouw expertise
