แต่ตอนนี้เธอหยุดร้องไห้ฟูมฟายแล้วอย่างที่เธอรู้ว่าในที่สุดเธอก็จะหยุด
เธอรู้ว่าเธอมีสองทางเลือก
เธออาจบอกพ่อว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอลับหลังเขาและทำให้เกิดปัญหาซึ่งอาจนำไปสู่การหย่าร้าง หรือเธอถูกพาตัวไปให้คนอื่นดูแล หรือเธออาจแสร้งทำเป็นว่าไม่รู้ตัวเหมือนที่เธอทำอยู่ตามปกติ
เมแกนได้เรียนรู้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดที่ต้องทำเมื่อเธอถูกขังอยู่ในห้องใต้ดิน คือการคิดถึงสิ่งอื่น และสิ่งที่เธอชอบคิดถึงมากที่สุดก็คือเพื่อน ๆ ของเธอ เธอไม่ได้มีเพื่อนมากมายแต่พวกเขาเป็นคนพิเศษสำหรับเธอ เพื่อนคนโปรดของเธอคือปู่ของเธอเอง วาซินฮินชา และแมวของเธอ
เธอหลับตา พยายามผ่อนคลาย และพยายามจินตนาการว่าพวกเขายืนอยู่ตรงหน้าหรือนั่งอยู่ข้างๆ เธอ การทำเช่นนี้ทำให้เธอรู้สึกอุ่นใจอยู่เสมอ เธอจึงทำทุกครั้งเมื่อเสียใจ มันคือเคล็ดลับเล็กๆ น้อยๆ ในการรับมือเมื่อชีวิตดูเหมือนจะไร้ความยุติธรรม
เมแกนคิดว่าเธอรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างเสียดสีกับต้นขาและได้ยินเสียงเบาๆ ที่ดังอู้อี้เพราะถูกเสื้อกันหนาวของเธอกันไว้
เธอตัวแข็งทื่อไปชั่วครู่
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
