Jackie Blue. T. M. Bilderback
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Jackie Blue - T. M. Bilderback страница 5
***
VINCENT HET SY KOMPLIMENTÊRE verkyker laat sak. ‘n Huis vol kreupeles en vertraagdes, het hy gedink.
Dit gaan makliker wees as wat hy gedink het.
***
DAARDIE AAND HET JACKIE al die kinders in die bed gesit. Phillip, as die oudste, het sy eie kamer gehad. Jackie het Jennie Lou in die bed gesit en haar gesoen, so ook vir Cynthia en genoem dat sy lief is vir hulle. Daarna het sy dieselfde vir Nicky en Tommy gedoen.
Jackie het na Phillip se kamer gegaan. Phillip het op sy bed gesit in sy pajamas en na sy venster gekyk. Sy het vorentoe en agtertoe gewieg. Jackie was bekommerd omdat Phillip net gewieg het wanneer hy bekommerd is.
“Phillip, wat ’s fout? het sy gevra. Sy het nie ‘n antwoord verwag nie omdat hy dit moeilik vind om te vokaliseer wanneer hy ontsteld is. Hy het net vinniger gewieg.
Jackie het haar hand op sy skouer gesit en na sy gesig gekyk. Sy oë was gefokus op die venster. Sy het gedraai en by die venster uitgekyk.
Daar was polisie karre en ‘n ambulans by Mev. Morgan se huis oorkant die straat. Bure het saamgedrom op die sypaadjie agter “misdaad toneel moenie verbysteek nie” geel band. Iets vreeslik moes gebeur het.
“Phillip,” het Jackie gesê, “jy moenie bekommerd wees oor Mev. Morgan nie. Ek is jammer dat dit lyk of iets by haar huis gebeur het, maar dis niks waaroor jy jou hoef te bekommer nie. Jy is veilig hier by ons huis.”
Sy het liefdevol die seun onder die komberse ingeskuif en hom toegemaak. Sy het hom gesoen op die voorkop. Phillip het gelyk of hy ontspan en sy oë toegemaak.
“Goeie nag, blink ridder,” het Jackie gefluister. Die seun het geglimlag en aan die slaap geraak.
***
DIE VOLGENDE OGGEND nadat die kinders weg is skool toe, het Jackie twee blokke gestap na die bushalte. Sy het die bus geneem in dorp toe en afgeklim by Kwikstuff, die Pakistani se gerief winkel.
Vincent het haar gevolg.
Hoofstuk 02
Toe Jackie in die geriefswinkel instap, het sy heel eerste opgelet dat die eienaar sleg gekneus was. Sy linkeroog was toegeswel, en sy regteroog was gekleur. Daar was snye op sy wange, wat ook geswel was. Hy het ‘n wit pleister oor sy neus gehad omdat dit heel duidelik gebreek was. Sy lippe was twee maal so groot geswel.
“Malik!” het Jackie gesê. “Wat het met jou gebeur?”
“O, Jackie,” het hy geantwoord. “Daar was ‘n man, hy het gevra oor j...” Malik het sy sin laat hang toe hy die man deur die ingang sien kom. Dit was Vincent. “Wat kan ek vandag vir jou kry, Jackie?”
Jackie was effens verward deur die Pakistani se skielike verandering in geselstrant. “Um ... gee my ‘n minuut, sal jy, Malik?”
“Natuurlik.”
Jackie het oorgestap na die plexiglas kabinet en haar ding begin doen. Vincent het gekyk en besluit om nader aan haar te beweeg om te sien hoe sy haar kaartjies kies.
Sy het eindelik die kabinet aangeraak terwyl sy haar vingers daaroor streel.
“Sjoe,” het Vincent begin gesels. “Ek wens ek het geweet watter kaartjie is wenners. Ek kan verseker nou doen met ekstra geld.”
Jackie het opgeloer na die man, sy oë ontmoet en na hom geglimlag. “Probeer die Treasure Trove kaartjies. Ek het altyd goeie geluk met hulle.” Sy het gedraai na Malik en Vincent het gevolg, terwyl hy nou sy deel voluit speel.
“Dankie! Ek dink ek sal een probeer,” het hy vir haar gesê.
“Sterkte,” het sy vir Vincent gesê. Aan Malik het sy gesê, “Ek soek een Moneybag Madness, asseblief.”
Malik het na Vincent geloer terwyl hy Jacqueline se kaartjie gaan kry het. Hy het dit teruggebring na die kasregister en dit opgelui.
“Twee doller asseblief.”
Jackie het Malik twee munte gegee.
“Dankie Jackie,” het Malik gesê. “Ek hoop dis goed vir jou.”
Jackie het na Malik geglimlag en weggedraai na een van die bankie-styl tafels.
Vincent het intussen nader geskuif aan die kasregister. “Een Treasure Trove, asseblief.” Hy het geknipoog na Malik.
Malik het ‘n rilling teen sy rug voel afskuif terwyl hy die kaartjie kry en oplui. “Twee doller asseblief.”
Vincent het gesê, “Seker.” Toe neem hy sy kaartjie en het na Jackie se tafel gestap.
Malik het teruggetrokke die kassier laai toegemaak en ‘n nota gemaak dat sy kontantvloei uit sal wees met twee doller.
“Hoop jy gee nie om dat ek hier by jou sit nie,” het Vincent met ‘n glimlag gesê. Hy het oorkant Jackie gaan sit. “Ek het gedink dit sal goed wees as ons saam ons kaartjies krap.”
Jackie het vriendelik geglimlag maar niks gesê nie. Iets omtrent hierdie man het haar effens ongemaklik gemaak ... dit het gevoel asof sy haar hand onder ‘n mat indruk. Sy het aangehou om haar kaartjie te krap totdat alles sigbaar was.
Vincent het ook sy kaartjie gekrap en ontdek dat hy ‘n honderd doller gewen het. Verras het hy opgekyk om Jackie daarvan te vertel maar sy het opgestaan by die tafel en het terug gegaan na die kassier. Vincent het vinnig gevolg. Hy het gearriveer net in tyd om se sien hoe Jackie vyf honderd doller in haar beursie sit.
“Haai!” het hy gesê, “hierdie kaartjie het my honderd bokke gewen! Dankie!”
Jackie het by die deur uitgeglip. Sy het Vincent se dank erken met ‘n waai van die hand en weer geglimlag.
Vincent se glimlag het van sy gesig af verdwyn asof dit nooit daar was nie. Aan Malik het hy gesê, “Gee my honderd bokke, vinnig, poephol!”
Malik het Vincent ‘n