φύγει, ο Τσαντ την έσπρωξε μέσα στο σπίτι και έκλεισε την πόρτα. Έπρεπε να πιέσει τον εαυτό του για να μην κλειδώσει κιόλας. Μετά από όσα είχε δει στην αυλή όμως, σκέφτηκε πως και να κλείδωνε δε θα κατάφερνε τίποτα.
'Είσαι σίγουρη πως δε θέλεις να μείνεις εδώ για ακόμη μια νύχτα; Για να μην τρελαθώ τελείως;' Την παρακάλεσε, αν και ήξερε πως είχε ήδη χάσει το παιχνίδι εδώ και καιρό.
Η ΄Ενβι τύλιξε τα μπράτσα της γύρω από τον αδελφό της, τον αγκάλιασε γιατί ήξερε πόσο τη χρειαζόταν αυτή την αγκαλιά, έκανε ένα βήμα πίσω και τον κοίταξε. 'Δε μπορώ. Είδες τι έγινε απόψε στην εκκλησία. Όλοι σκορπίστηκαν από εδώ και από εκεί και ο Γουόρεν προσπαθεί να μας μαζέψει για να συναντηθούμε αύριο πρωί πρωί.'
Κοίταξε προς την πόρτα καθώς μια ακόμη σκέψη της ήρθε στο μυαλό. 'Και μάλλον, το να μείνω μαζί τους είναι πιθανότατα πιο ασφαλές για μένα αυτή τη στιγμή. Θα σου τηλεφωνήσω για να σου πω τι ώρα να έρθεις στη συνάντηση και αν θα γίνει στο ΄Χορό του Φεγγαριού' ή στο 'Φως της Νύχτας'. Θέλω να μου κάνεις μια χάρη. Φέρε τον Τρέβορ και το αγόρι φωτιά στη συνάντηση, γιατί αν ότι άκουσα είναι αλήθεια...θα χρειαστούμε όση περισσότερη βοήθεια μπορούμε.
'Βρικόλακες;' Ρώτησε ο Τσαντ, με ύφος αστυνομικού πάλι, καθώς έτριβε το πίσω μέρος του λαιμού του εκεί όπου οι τρίχες είχαν αποφασίσει να μείνουν για πάντα όρθιες από ανατριχίλα.
Η Ένβι έγνεψε καταφατικά, συνοφρυώθηκε και κούνησε το κεφάλι της, 'Βρικόλακες ναι, αλλά υπάρχει και άλλος δαίμονας ελεύθερος και...'
Ο Τσαντ την άρπαξε από τα μπράτσα, 'Δαίμονας; Κανείς δεν είπε τίποτα για δαίμονες!'
Η Ένβι πήρε μια βαθιά ανάσα και έγνεψε, ελπίζοντας πως αυτά που θα του έλεγε θα τον έκαναν να αισθανθεί καλύτερα, 'Ναι, δαίμονας. Τα καλά νέα είναι ότι έχουμε δυο αγγέλους με το μέρος μας.' Του χαμογέλασε αδύναμα ελπίζοντας πως εκείνος δε θα λιποθυμούσε.
'Αγγέλους;' Ο Τσαντ την άφησε και ακούμπησε στον τοίχο, 'Θεέ και Κύριε.'
'Έτσι ακριβώς,' έγνεψε η Ένβι παρακολουθώντας τον να περνάει τα δάχτυλα του μέσα από τα μαλλιά του προσπαθώντας να μη τα ξεριζώσει. 'Τώρα λοιπόν, ασχολήσου με τον Τρέβορ. Μπορείς να το κάνεις αυτό για μένα; Να φέρεις τον Τρέβορ και τον Ζάκαρι στη συνάντηση αύριο.' Δάγκωσε το κάτω χείλος της, δεν ήθελε να κάνει άλλη σκηνή. 'Και για να στο ανταποδώσω, δε θα πάρω τα πράγματα μου απόψε μαζί μου...αν αυτό σε κάνει να νιώσεις καλύτερα.'
Ο Τσαντ έγνεψε καταφατικά και της χαμογέλασε. 'Σύμφωνοι.'
Άνοιξε την πόρτα για να βγουν έξω αλλά και οι δυο σταμάτησαν βλέποντας τον Ζάκαρι να στέκεται ανάμεσα από τους δυο άντρες με την φλεγόμενη παλάμη του στραμμένη και στους δυο.
'Ήρθε η ώρα να φύγουμε,' είπε η Ένβι και βγήκε βιαστικά αρπάζοντας το χέρι του Ντέβον και προχωρώντας προς το αμάξι του.
Ο Τρέβορ άρχισε να ακολουθεί αλλά ο Ζάκαρι τον σταμάτησε, ' για περίμενε εσύ εδώ μεγάλε εραστή. Πρέπει πρώτα να βγάλουμε άκρη με τον αδελφό της.'
'Πάμε μέσα και θα κάνω καφέ,' προσφέρθηκε ο Τσαντ, βγάζοντας έναν αναστεναγμό ευγνωμοσύνης όταν ο Τρέβορ άρχισε να προχωράει θυμωμένος
