шундый булгач.
Раушан. Нинди?
Шәрифел. Ким. Минем Рәсүлем чит җирләрдә иң зур үкенеч белән ятып калды – егет килеш. Биш ел көттем, кайтмады… Шуның үчен аласым килде! Кайтканнарның иң бәхетсезен куандырыйм дип… (Аңа борыла.) Менә шуңа күрә сине сайладым… Кулыма тырыс тоттым да урманга чыгып киттем. Очрадың. Әле дә ярый очрадың.
Раушан. Мең үлемнән исән кайткан кеше – мин идемме иң бәхетсезе? Кул астыңа гына туры килгәнмен – менә шул!
Шәрифел (читкә борыла, пышылдап). Мин бит сине эзе калсын дип сайлаган идем…
Раушан. Эзе? Нинди эзе?
Шәрифел. Сугыштан соң ничә еллар үткәч кенә өйләндең… Җәваһирә белән биш ел торып… артмаган идегез. Эзсез яшәдегез. Шулмы бәхет? Ә миндә эзе калды. Бөтен дөньямны тутырып калды!.. Мин сиңа менә шуның өчен бурычлы.
Раушан (башын ия). Ул чагында ышана алмадым. Ә син ышандыра алмадың. Мин балам булмау сәбәбен контузиядән дип уйлаган идем. Җәваһирәдән дип түгел… Шул өметсезлегем сиңа ышанырга да комачаулаган. Өметсезнең күңеле сукыр бит аның… (Тынлыктан соң, микроскоп сузып.) Мә. Рашатка бирерсең. Йолдыз санасын.
Шәрифел (ала). Йолдыз? (Яшь аралаш елмая.) Безне атаң укыткан иде, моннан без суган ярысы гына карый торган идек… Ә! Тагын ниндидер инфузорлар… Моннан кортлар гына күренә. (Микроскопны кире суза.) Моннан йолдыз күренми. Аннары… Рашат уенчыклар яратмады. Кечкенә чагында әти кайда сатыла дип кенә сорады да… Сатылмаганын белгәч, башкасына исе китмәде.
Раушан (уңайсызланып). Ул мине атасы дип беләме соң?
Шәрифел. Әтиләрне сатып алып булмаганлыгын гына белә.
Тынлык.
Раушан. Микроскобы шәп, җен баласы! Инә сапларга шундый җайлы… Алмыйсыңмыни?
Шәрифел. Кирәкми. Яшәдек, саф яшәдек. Бер-беребезгә суган ярысы кадәр генә якынайдык та, җан яшьләнде. Тик араларга инфузорлар кертмәдек. Шулай булгач, микроскоп нәрсәгә?
Раушан. Рәхмәт, Шәрифел.
Шәрифел. Утын ярган өченме?
Раушан. Минем икегә ярылган җанымны кушканың өчен… Башкача килеп чыкса, миңа теге сынны кайтып ватасы гына калган иде.
Шәрифел (күкне күзәтә). Бөтен күкне болыт басып килә. Иртәгедән яңгырлар яварга тотыныр, ахрысы. Кояш сагындырыр инде. (Кемнедер күреп, тиз.) Бар, кайт инде, Раушан. Рәхмәт!
Раушан. Кояш чыгар анысы…
Җәваһирә күренә.
Җәваһирә. Кисеп бетердегезмени?
Раушан. Бетте. Мин кисәсе утыннар бетте инде монда.
Җәваһирә. Пөхтә кискәнсең: тигез, кыска. Җиңел, тиз ярыла торган итеп.
Раушан (әкрен). Үземә кискән шикелле.
Шәрифел. Яруын инде Рашат ярыр. (Кереп китә.)
Раушан (микроскоп суза). Мә, карчык.
Җәваһирә. Нәрсәгә?
Раушан. Инә сапларсың.
Җәваһирә. Биргәненә шөкер, моңарчы күзем бик яхшы күрде. (Ала.)
Раушан. Күрмәде, карчык. Син күп нәрсәне күрмәдең.
Җәваһирә. Әй Раушан! Күрмәсәң иде дә бит… Хатын-кызның моннан (микроскопны селки) очлырак күзе бар – күңеле, җаны. Бая син
