Wyjście. Naukowe wyjaśnienie Biblii wiersz po wierszu. Андрей Тихомиров

      35 i zatwardziało się serce faraona, a on nie puścił synów Izraelskich, tak jak mówił Pan przez Mojżesza. (Izraelici nigdy nie zostali zwolnieni).

      Rozdział 10

      1 I rzekł Pan do Mojżesza: wejdźcie do Faraona, albowiem zaostrzyłem serce jego i serce jego sług, aby objawić między nimi te znaki Moje, (znaki są potrzebne, aby potwierdzić wiarę i przyciągnąć nowych adeptów).

      2 i abyś mówił synowi twemu i synowi syna twego o tym, co uczyniłem w Egipcie, i o moich znakach, które w nim pokazałem, abyście wiedzieli, że jestem Panem. (Tak kształtuje się religia).

      3 Mojżesz i Aaron przyszli do Faraona i rzekli do niego: tak mówi Pan, Bóg Żydów: czy długo się nie pogodzisz przede mną? puść mój lud, aby mi służył; (znowu u faraona).

      4 a jeśli nie puścisz ludu mego, to jutro przyprowadzę szarańczę na twój obszar: (groźba szarańczy, więc już gdzieś się pojawiła).

      5 pokryje powierzchnię ziemi tak, że nie będzie można zobaczyć ziemi, i zjada wam resztki, które przetrwały z Gradu; zjada też wszystkie drzewa, które wyrastają na waszym polu, (szarańcza, jak owady stadne, niszczą całą roślinność).

      6 i wypełni domy twoje, domy wszystkich sług twoich i domy wszystkich Egipcjan, czego nie widzieli ojcowie twoi, ani ojcowie ojców twoich od dnia, w którym żyją na ziemi, aż do dnia dzisiejszego. [Mojżesz] nawrócił się i wyszedł od Faraona. (Teraz będziemy walczyć z szarańczą).

      7 wtedy rzekli mu niewolnicy faraona: czy długo będzie nas torturował? puść tych ludzi, niech pełnią służbę Panu, Bogu swemu; czy ty jeszcze nie widzisz, że Egipt ginie? (W Egipcie sytuacja najwyraźniej się pogarszała).

      8 i zwrócili Mojżesza i Aarona do Faraona, i rzekł do nich: Idźcie, czyńcie służbę Panu, Bogu waszemu; kto zaś, kto pójdzie? (Znowu wydaje się, że Puszcza).

      9 i rzekł Mojżesz: chodźmy z młodymi naszymi i starcami naszymi, z synami naszymi i córkami naszymi, z owcami naszymi i z wołami naszymi, bo mamy święto dla Pana. (Chodźmy wszyscy Tabor).

      10 [Faraon] rzekł do nich: niech tak będzie, Pan jest z wami! jestem gotów pozwolić ci odejść: ale dlaczego z dziećmi? widzisz, masz chudy zamiar! (Faraon nie puszcza dzieci).

      11 nie: idźcie [sami] mężczyźni i sprawujcie służbę Panu, tak jak o to prosiliście. I wypędzili ich od Faraona. (Tylko mężczyźni mogą iść).

      12 wtedy Pan rzekł do Mojżesza: rozciągnij rękę Twoją na ziemię Egipską, i niech szarańcza zaatakuje ziemię Egipską, i zje całą trawę ziemską [i] wszystko, co przetrwało z Gradu. (Tutaj pojawia się szarańcza).