Wyjście. Naukowe wyjaśnienie Biblii wiersz po wierszu. Андрей Тихомиров
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Wyjście. Naukowe wyjaśnienie Biblii wiersz po wierszu - Андрей Тихомиров страница 3
7 I rzekł Pan: ujrzałem cierpienie ludu mego w Egipcie, i usłyszałem jego wołanie od jego komorników; znam jego ucisk (potocznie nazywa się to populizmem).
8 i idę go uwolnić z ręki Egipcjan, i wyprowadzić go z tej ziemi do ziemi dobrej i długiej, gdzie płynie mleko i miód, do ziemi Kananejczyków, Hetytów, Amorejczyków, Ferezejczyków, Ewejczyków i Jebusejczyków. (To jest główny powód, dla którego Bóg chce, to znaczy człowiek-przejmowanie korzystnych ziem, na których odbywają się karawany, opłaca się kontrolować te ziemie i brać pieniądze za transport towarów).
9 A oto już do mnie dotarł krzyk synów Izraelskich, i widzę ucisk, jakim uciskają ich Egipcjanie. (Znowu populizm. Wszechmogący Bóg mógłby jednym ruchem «rozwiązać» wszystkie te problemy, an, Nie, Nie może. Oznacza to, że jest to zwykły człowiek, który postanowił wykorzystać Mojżesza jako przywódcę ludowego, a on sam ukrył się za kulisami, ogólnie rzecz biorąc, metoda czysto masońska).
10 idź więc: wyślę cię do Faraona; i wyprowadź z Egiptu lud mój, synów Izraelskich. (Sugestia do działania).
11 Mojżesz rzekł do Boga: kim jestem, abym poszedł do Faraona i wyprowadził z Egiptu synów Izraelskich? (Mojżesz wciąż się opiera).
12 I rzekł: będę z Tobą, a oto znak dla ciebie, że cię posłałem: kiedy wyprowadzisz lud z Egiptu, będziesz służył Bogu na tej górze. (Służba na górze, gdzie nikogo nie ma, nie jest niczym specjalnym).
13 I rzekł Mojżesz do Boga: oto przyjdę do synów Izraelskich i powiem im: Bóg ojców waszych posłał mnie do was. A oni mi powiedzą: jak ma na imię? Co mam im powiedzieć? (Mojżesz się poddaje).
14 Bóg rzekł do Mojżesza: Jam Jest, który jest. I rzekł: więc Powiedz synom Izraelskim: ten, który Mnie posłał do was. (Jahwe (Jahwe, Jehowa) – imię hebrajskiego Boga, które pojawia się w Starym Testamencie, Judaizm zabrania wierzącym wymawiania go, zamiast tego czytają i mówią «Adonai» («mój Pan» – to znaczy – mój Pan), pochodzenie słowa «Jehowa» jest związane z czasownikiem «HOWO», co oznacza «być», «istnieć». W rosyjskim tłumaczeniu synodalnym Starego Testamentu imię Jahwe jest prawie wszędzie zastępowane słowem «Pan», słowa o zbliżonym znaczeniu są również przekazywane w tłumaczeniach na inne języki).
15 I rzekł jeszcze Bóg do Mojżesza: powiedz więc synom Izraelskim: Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. Oto moje imię na wieki i Wspomnienie o mnie od rodu do rodu. (kolejny dowód na to, że człowiek Występuje pod imieniem Boga, on jako zwykły śmiertelnik prosi kogoś o coś dla kogoś).
16 Idź, Zbierz starszych Izraela i powiedz im: Pan, Bóg ojców waszych, ukazał mi się, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, I rzekł: odwiedziłem was i [ujrzałem], co wam się dzieje w Egipcie. (Mojżesz, zgodnie z planem lalkarzy, którzy działają w imieniu pewnego Boga, musi najpierw działać na szczyt Izraelitów, a ci z kolei wpływają na zwykłych plemion. Taktyka stosowana do dziś w celu wpływania na szerokie masy ludowe).
17 i rzekł: wyprowadzę was z ucisku egipskiego do ziemi Kananejczyków, Hetytów, Amorejczyków, Ferezejczyków, Ewejczyków i Jebusejczyków, do ziemi, gdzie płynie mleko i miód. (Obietnice satysfakcjonującego i pomyślnego życia, jednak kosztem wypędzonych Narodów. Rzeki mleczne i miodowe-to wyrażenie oznacza jako figuratywną definicję beztroskiego, swobodnego życia. Początkowo oznaczało to wyrzucanie w ogromnej liczbie jaj podczas tarła, zamiatanie produktów płciowych ryb – dojrzałych jaj i mleka – nasienia ryb. Na przykład ogromne ławice śledzia co roku nadają się na Zachodnie Wybrzeże Norwegii do tarła. Każda samica śledzia składa do 50 tysięcy jaj. Za samicami idą samce i mierzą mleko. Podczas tarła woda u wybrzeży Norwegii staje się prawie biała. Naprawdę" morze mleka…«Jeszcze! W końcu cały śledź zbliżający się do brzegów niesie ze sobą 32 miliony centów mleka i kawioru. Niesamowita ilość norweskiego śledzia jest trudna do wyobrażenia! Miód płynie z boków, uli).
18 a oni posłuchają głosu twego, a Ty i starsi Izraelscy pójdziesz do króla Egipskiego, i powiesz mu: Pan, Bóg Żydów, powołał nas; więc wypuść nas na pustynię, na trzy dni drogi, aby złożyć ofiarę Panu, Bogu naszemu. (Kierunek prowokacji niezbędny do tajnego zamiaru).
19 Ale wiem, że król Egipski nie pozwoli Ci iść, jeśli nie zmusisz go mocną ręką; (kapłan-Bóg wie, że egipski faraon nie pozwoli na to działanie-prowokację).
20 i wyciągnę rękę moją i uderzę Egipt wszystkimi cudami moimi, które uczynię wśród jego; a potem was puści. (Muszą istnieć cuda, bez nich nie ma wiary w nadprzyrodzone).
21 i dam temu ludowi miłosierdzie w oczach Egipcjan; a kiedy pójdziecie, nie pójdziecie z pustymi rękami: (poza tym, co nadprzyrodzone, jest obiecane i całkiem materialne).
22 każda niewiasta będzie błagać u swojej sąsiadki i u tej, która mieszka w domu jej rzeczy srebrne, i rzeczy złote, i szaty, a Wy ubracie nimi synów waszych i córki wasze, i owińcie Egipcjan. (Dążenie do kradzieży i kradzieży, które w starożytności, a nawet teraz, uważano za waleczność-ukraść i nie złapać: nie złapany – nie złodziej!).
Rozdział 4
1 I odpowiedział Mojżesz i rzekł: a jeśli mi nie uwierzą i nie posłuchają głosu mego, i powiedzą: nie ukazał ci się Pan? (Konieczne są wszelkiego rodzaju znaki, które dowodzą pewnej «wyższej mocy»).
2 I rzekł mu Pan: co to jest w twojej ręce? Odpowiedział: różdżka. (Berło – z gr. skeptron-różdżka, jeden ze znaków władzy monarchicznej, prototyp kija-koparki starożytnego człowieka, a następnie z niego powstał, wraz z berłem, kij, Laska, miotła, badik, kij, Kluka itp.).
3 [Pan] powiedział: rzuć go na ziemię. Rzucił go na ziemię, a różdżka zamieniła się w węża, a Mojżesz uciekł od niego. (Przekształcenie różdżki w węża jest opisane w starożytnym egipskim papirusie Westcar. W tym przypadku chodzi o skupienie, różdżka Mojżesza zamienia się w węża – sekret w składanym pręcie, który został rozciągnięty na długość węża, a następnie mógł wejść w rowki i zwolnić na głowie węża. Ponadto różdżka – «magiczna różdżka» może służyć magikowi jako rozproszenie uwagi. Rozproszenia służą odwróceniu uwagi widzów od ujawnienia sekretu związanego z jakimś działaniem Magika, przedmiotem, miejscem, którego widzowie nie powinni zauważyć. Oto tylko niektóre z rozrywek: machanie ręką, obracanie ciała, głowy, wpatrywanie się – «gra» oczu, fałszywe ruchy z «magiczną różdżką»).
4 I rzekł Pan do Mojżesza: rozciągnij rękę twoją i weź go za ogon. Wyciągnął rękę swoją I wziął ją; i stał się różdżką w ręku jego. (Sugestia jest niezbędna, aby Mojżesz uwierzył czarnoksiężnikowi. Wszelkiego rodzaju magiczne sztuczki i stworzone