zag, dat Sela groot geworden was, en zij werd hem niet tot vrouw gegeven. (Speciale kleding bestond in de oudheid voor rouw, verschillende landen hebben verschillende rouwkleuren in Europa-zwart, in China-wit).
15 toen Judas haar zag, hield hij haar voor een hoer, omdat zij haar gezicht bedekt had. (Het gesloten gezicht van de vrouw betekende blijkbaar de opening van het onderste deel van het lichaam voor degenen die dat wilden).
16 Hij wendde zich tot haar en zei: «Ik zal bij je binnenkomen.«Want hij wist niet dat dit zijn schoondochter was. Zij zei: «wat geeft u mij als u bij mij komt?» (Prostitutie, een van de oudste beroepen).
17 Hij zei: Ik zal je een geitenbokje uit de kudde sturen. Zij zei: «Wilt u mij een aanbetaling geven terwijl u het verzendt?» (Een belofte is ook nodig, anders zal het bedriegen).
18 En Hij zeide: Wat onderpand zal ik u geven? En zij zeide: Uw zegel, en uw sjerp, en uw stok, die in uw hand is. En hij gaf het haar en ging tot haar in; en zij werd van hem ontvangen. (De zwangerschap is ook bekend).
19 En zij maakte zich op, en ging heen, en deed haar sluier af, en deed het kleed harer weduwschap aan. (De weduwe weer).
20 Juda stuurde een bokje van zijn vriend, de Adollamiet, om het pand uit de hand van de vrouw te nemen, maar hij vond haar niet. (Betaling).
21 En Hij vraagde de inwoners van die plaats, zeggende: Waar is de hoer, die te Enaim aan den weg was? Maar zij zeiden: Er was hier geen hoer. (Verduidelijking).
39: 12 zij greep hem bij zijn kleren en zei: Ga bij mij liggen.«Maar hij liet zijn kleren in haar handen, rende en rende naar buiten. (De vrouw bereidt een truc voor).
13 maar toen ze zag dat hij zijn kleren in haar handen had gelaten, rende ze weg (om zo ' n vrouw tegen te spreken!).
14 en zij riep haar huisgezin, en zeide tot hen: Ziet, Hij heeft een Jood tot ons gebracht, om ons te berispen. Hij kwam naar mij toe om bij mij te gaan liggen, maar ik schreeuwde met luide stem (een vrouw bereidt een trucje voor).
15 en als hij hoorde, dat ik riep, en riep, zo liet hij zijn klederen bij mij, en liep, en liep weg. (Insinuaties).
16 en zij hield zijn klederen bij zich, totdat zijn Heer in haar huis kwam. (De vrouw bereidt een truc voor).
17 en zij gaf hem dezelfde woorden te kennen, zeggende: De Hebreeuwse dienstknecht, dien gij tot ons gebracht hebt, is tot Mij gekomen, om mij te misbruiken. (Insinuaties).
18 maar toen ik mijn stem verhief en riep, liet hij zijn kleren bij mij achter en liep weg. (Insinuaties).
19 als nu zijn Heer de woorden zijner huisvrouw hoorde, die zij tot hem gesproken had, zeggende: Uw knecht heeft mij dit gedaan, zo werd hij van toorn ontstoken.
20 Toen nam zijn heer Jozef mee en zette hem in de gevangenis waar de gevangenen van de koning gevangen zaten. En hij zat daar in de gevangenis. (Jozef zit in de gevangenis).
41: 14 Toen zond Farao heen, en riep Jozef. En zij brachten hem haastig uit de gevangenis. Hij knipte zijn haar en veranderde zijn kleren en kwam bij de farao. Jozef werd bij de farao geroepen. 42 En Farao nam zijn ring van zijn hand af, en deed hem aan Jozefs hand; en hij kleedde hem met fijn linnen, en deed een gouden keten om zijn hals.; (Joseph is de Belangrijkste Ambtenaar van de staat, visson is een dure stof).
43 En Hij gebood hun, dat zij hem tot den tweeden hunner wagenen zouden brengen, en voor hem uitroepen: buig u Neder! En hij stelde hem over het gehele land Egypte. (Jozef is de Belangrijkste Ambtenaar van de staat).
44: 13 en zij scheurden hun klederen, en een iegelijk legde zijn last op zijn ezel, en keerde weder in de stad. (Kleding scheuren betekende een hoge mate van wanhoop tonen).
45: 22 aan een iegelijk van hen gaf hij wisselklederen, en aan Benjamin gaf hij driehonderd zilverlingen en vijf wisselklederen;
49: 11 hij bindt zijn veulen aan den wijnstok, en de zoon van zijn ezel aan den wijnstok der beste druiven; hij wast zijn klederen met wijn, en zijn mantel met druivenbloed;
50: 10 en zij kwamen te Goren-hathad aan de Jordaan, en weenden aldaar met een groot en zeer sterk geween; en Jozef weende over zijn vader zeven dagen. (In de oudheid was het nodig om verdriet te tonen voor de overledene. Rouw-volgens de regel van talion, verdriet, rouwkleding, sluier, Vrouwelijk huilen (rouwenden) – dit zijn allemaal manieren om medelijden te veroorzaken voor de rouwende, manieren om verdriet, verdriet, wroeging te veroorzaken. Een persoon in verdriet Slaat op zijn borst, scheurt zijn haar, weigert te eten, probeert zichzelf te straffen en de komende eeuwige straf te vermijden of de straf te verzwakken waarop hij wacht op de dood van een geliefde).
Dierenhuiden-initial clothing
De huiden van verschillende dieren waren de eerste vormen van kleding van de oude mens. De huiden van verschillende dieren werden gesneden en dienden als een deken voor een persoon.
Stieren zijn bijvoorbeeld heel vaak te vinden in legendes en overtuigingen van verschillende volkeren. Het «woord over Igor ’s regiment» vermeldt «Busovo time», Bus in het Oudgrieks, bos in het Latijn – «stier, koe», aka Booz, Boos, God – Koning en commandant van de tribale verenigingen van slaven (mieren), uitgevoerd door de Goten in de IV eeuw samen met 70 andere leiders van verwante stammen. In de oude westerse Semitische talen,» aleph «betekende» Stier», en» bet " – " huis»(in het Hebreeuws,» aleph «en» bet», respectievelijk), vandaar de naam van de eerste Griekse letters» alpha «en» beta»(in de Byzantijnse uitspraak» vita»), het Russische woord"alfabet».
In het oude Egypte, was er, samen met andere dieren, de cultus van de stier, het was een van de meest prachtige en plechtige culten dat een dier ooit is geëerd met, de Memphis stier Apis werd beschouwd als een «dienaar van de god Ptah» en een symbool van vruchtbaarheid; hij leefde in een heilige stal recht in de belangrijkste tempel, waar hij werd verzorgd door speciale priesters. Na de dood van de stier, werd het gebalsemd en begraven in overeenstemming met een complexe plechtige ceremonie en met een enorme bijeenkomst van mensen. De priesters gingen toen op zoek naar zijn ontvanger, en hier zochten ze naar enkele moedervlekken – «goddelijke» tekens, alleen een zwarte stier werd herkend als een» pasgeboren Apis», die een witte vlek in de vorm van een driehoek op zijn voorhoofd had, een scarabee—vormige groei onder zijn tong, een vlek die leek op een adelaar op zijn ruggengraat, een tweekleurige op zijn staartwol, enz.; deze «goddelijke» tekens waren naar verluidt ongeveer 30. Toen zo ' n stier eindelijk werd gevonden, wat ongetwijfeld geen gemakkelijke taak was, werd hij plechtig begeleid naar een gereinigde Heilige stal, waar hij leefde met een harem van speciaal geselecteerde koeien tot aan zijn dood, de laatste stier leefde tot het moment dat Egypte een christelijk land werd. De cultus van het «Gouden Kalf» werd door de Joden geleend van de oude Egyptenaren, die de stier APIs aanbaden (hecatomb – in het oude Griekenland, het offer van honderd stieren aan de goden).
De langste 2e soera van de Koran heet «koe».
De oude Egyptische god Osiris werd meestal geïdentificeerd met de stier Apis Uit Memphis en met de stier Mnevis uit Heliopolis. Het is moeilijk te zeggen of deze stieren, net als roodharige ossen, incarnaties waren van Osiris als de geest van brood, of dat ze oorspronkelijk onafhankelijke godheden waren die later met Osiris versmolten. Deze twee stieren onderscheiden zich van andere heilige dieren wier cultus lokaal van aard was door het feit dat hun cultus overal wijdverspreid was. Wat de oorspronkelijke relatie van Apis met Osiris ook is, we hebben één feit met betrekking tot het eerste, dat op geen enkele manier kan worden genegeerd bij het bespreken van de gewoonte om God te doden. Hoewel de oude Egyptenaren deze Stier aanbaden als een echte god, met grote plechtigheid en diepe eerbied, stonden
