Rivoyat va ertaklar. USMON QO‘CHQOR

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Rivoyat va ertaklar - USMON QO‘CHQOR страница 3

Автор:
Жанр:
Серия:
Издательство:
Rivoyat va ertaklar - USMON QO‘CHQOR

Скачать книгу

oshib damodam,

      Qushday uchib yurarsan,

      O‘zib o‘zg‘ir shamoldan…

      Men-ku ketib boryapman,

      Shirin bolam, bol o‘g‘lim.

      Kel, ko‘zingdan bir o‘pay,

      Endi yaxshi qol, o‘g‘lim.

      Enang endi – ham enang,

      Ham mehribon otangdir.

      Endi otang – shu eling,

      Shu suyukli Vatandir.

      Yetimman deb o‘ksima,

      Senga shul o‘gitimdir:

      Otasi yo‘q yetimmas,

      Vatani yo‘q yetimdir”.

      Bola ko‘ngil, nelarni

      His etding sen shu damda?

      Angladingmi otadek

      Kuch borligin olamda?

      Ulg‘aydingmi bir onda,

      Yo irod berdi Tangri?

      Yo‘qsa nega teng-to‘shdek

      Quchoqlading otangni.

      Yo‘qsa yig‘lab-siqtamay,

      Nega chekmay oh-fig‘on,

      Shivirlading mardona:

      “Men roziman, otajon…”

      SHIROQNING XOTINI

      GULDURSUN BILAN

      VIDOLASHUVI

      “Men ruh bo‘lsam, duolaring

      Ruhga shodlik to‘ldirsin.

      Sahrodagi noyob guldek

      Sevdim seni, Guldursun.

      Tunlarda tun kabi uzun

      Sochlaringga ko‘mildim,

      Lablaringda o‘tdek yondim,

      Ko‘zlaringda cho‘mildim.

      Kipriklaring ko‘ksim aro

      O‘q bo‘lmoqqa chog‘landi.

      Qora qoshing ko‘zlarimga

      O‘rtuk bo‘lib bog‘landi.

      Ikki qo‘ling sirtmoq kabi

      Chirmashganda bo‘ynimga,

      Shirin ajal kirgan kabi

      Tuyulardi qo‘ynimga.

      Tonggacha shu ajal meni

      Yig‘latsin-u kuldirsin.

      Hayotim ham, o‘limim ham

      O‘zing eding, Guldursun.

      Adirlarda yalang oyoq

      Chopganlaring esimda.

      Kaftim ochib ming bitta fol

      Topganlaring esimda.

      Botayotgan kunga boqib,

      Tiz quchib oqshom payti

      Aytgan hazin qo‘shiqlaring

      Hamon jonni o‘rtaydi.

      Seni doim qizg‘ongan bir

      Yo‘lbars edim, sher edim.

      Ot choptirsang adirlarda,

      Farishtami, der edim.

      Sening shivir-shivirlaring

      Jonda to‘lqin otardi,

      Qulog‘imdan poyimgacha

      Qondek oqib yotardi.

      Bulutga bosh qo‘ygan kabi

      Boshim qo‘ysam tizingga,

      Jannat kabi edi dunyo,

      Jonim, mening ko‘zimga.

      Kundek o‘g‘il tug‘ilganda

      Mehring oqdi u tomon.

      Ilk bor sendan o‘ksinganim

      Esimda hali-hamon.

      Ezgin-ezgin allalaring

      Ezganida sahroni,

      Dami ichlariga tushib

      Ketardi bu dunyoning.

      Qo‘y, yig‘lama, yoshing artay,

      Kel, bir kulgin, kel, o‘ptir.

      Sening shuncha olamingga

      Bitta jonim ne bo‘pti?

      Tangrim o‘zi yaratgandir

      Sendek suluv jahonni.

      Hamda uni asrash uchun

      Mendek tanho qurbonni.

      O‘chog‘ingdan qo‘r o‘chmasin,

      Ko‘zingdan so‘nmasin nur.

      Sendan xabar olgani

      Har kecha ruhim kelur.

      Ot o‘rnini toy bosadi,

      O‘g‘limga ayt rostini.

      Farqlay bilsin og‘ir kunda

      Dushmanidan do‘stini.

      Qarg‘amagin, nolimagin,

      Uni guldek so‘ldirma.

      Yolg‘izligin bildirmagin,

      Yetimligin bildirma.

      Bog‘lab qo‘yma bovloq toydek,

      Ozod o‘ssin, hur o‘ssin.

      Ulg‘aymasin o‘kinch bilan,

      Yovqur-u mag‘rur o‘ssin.

      Mayli, g‘anim qo‘li bilan

      Tangrim meni o‘ldirsin.

      Lekin

Скачать книгу