ТАНЛАНГАН АСАРЛАР. Тоµир Малик

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - Тоµир Малик страница 7

Автор:
Жанр:
Серия:
Издательство:
ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - Тоµир Малик

Скачать книгу

сабабчи бґлган одамлар µаіида µеч гапирмаган эдилар. Фаіат бир марта хасталик пайтларида, йґілаб кирган шоир іґшнилари чиіиб кетгач, «Бу жуда бечора одам-да», дедилар. «Нимаси бечора?» деб сґрадим. «Бечоралиги – іґріоілигидан, – дедилар тоІам, – іґріоі бґлгани учун µам іамалганимда рґпарамга ґтириб олиб, кґзларини мґлтиллатиб ±лІон гувоµлик берган». Эшитганим шу. ¤ша шоир ґртоілари тоІам билан Сталинграддан то Берлинга іадар бирга жанг майдонларини кечиб боришган. Мени ажаблантирган нарса – тоІам іамоідан чиііанларидан кейин µам ґша шоир ва бош-іа ±лІончи гувоµлар билан дґстликларини давом эттирганлар. Аразлаб, юзкґрмас бґлиб кетмаганлар. Исломдаги одамнинг кечиримли бґлиши фазилатини мен шунда кґрганман.

      3. Биз іорала±тган одам ґттизинчи йиллар коммунист мутаассиблигига берилиб, айбланувчини чиндан «халі душмани» деб билса, орадан фурсат ґтиб, кґз олдидаги мутаассиблик іора пардаси йиртилиб, µаіиіат нурини кґргач, тавба іилган бґлса, уни іисман кечириш мумкин. Беайб – парвардигор. Шайтон йґлига кириб топилган гуноµ бґйинга олиниб, астойдил тавба іилинса, Аллоµ µам кечиради, дейдилар. Лекин… µаіиіатга ета олмай, ґша мутаассиблиги билан ґтиб кетган одамлар-чи? Бунга биз бир нима дея олмаймиз. Дийдор іи±матга іолган бґлса не ажаб?

* * *

      Бир ґрмонда болта пайдо бґлиб дарахтларни кеса бошлабди. ¤рмон аµли унга чора тополмай донишманд Эман µузурига борибдилар.

      – Болта деганларинг нимадан ишланган? – деб сґрабди Эман воіеадан огоµ бґлгач.

      – Болта деганимиз темирдан ишланган, – деб жавоб іилишибди.

      – Дастаси-чи, дастаси µам темирми? – деб сґрабди Эман.

      – Йґі, дастаси темир эмас, ±Іочдан.

      – Эµ, аттанг, дастаси ґзимиздан экан, энди болтани тґхтатишнинг µеч іандай иложи йґі, – деган экан донишманд Эман.

* * *

      Луімони Ґаким йґлда бора±тсалар бир уйдан нола эшитилибди. Кирсалар оІриіларга чидай олма±тган хаста одам дод дер эмиш. Табиблар келиб, «муолажадан наф йґі, бир-икки кун ичида узилади», дейишибди экан. Луімони Ґаким беморнинг билак томирини ушлаб кґриб дебдиларким;

      – Дардингга даво бор. Илон заµри сенга шифо бергай.

      – Илон заµрини мен іайдан топай? Бир бедаво бґлсам… Мени шу аµволда ташлаб кетаверасизми? Аллоµ менинг зоримни эшитиб, Луімони Ґакимга рґбарґ іилганида эди, у муµтарам зот мени ташламас эдилар, – дебди хаста.

      Луімони Ґаким бу нолани эшитгач «Зинµор ташламасман», дебдилару илонзорга бориб ±шроі бир илонни бґІзидан бґІиб тутибдилар. Шунда илон иттифоіо тилга кириб дебдики:

      – Эй Инсон фарзанди, сен нечун мени бґІа±тирсан? Аллоµнинг менга берган жабрлари камми эди?

      – Аллоµ сенга іандай жабрлар іилди? – деб сґрабдилар Луімони Ґаким.

      – Мени кґримсиз іилиб яратди, одамлар кґрсалар мендан іочадилар. Мени ертубан іилиб іґйди, судралиб юришга маµкум этди. Энди сен мени бґІиб жонимни

Скачать книгу