да чиқиб кетдим ва аввал уйга кириб, бир неча ой олдин битирув кечаси учун кийган костюм ва галстугимни кийдим. Ташриф қоғозларим етарли эканлигига ишонч ҳосил қилдим. Сўнг Санжай бир неча кун олдин ясаб, чоп этган бир нечта брошюраларни олдим.
Асабийлашган бўлсам ҳам, учрашув яхши ўтди. Ҳамма нарсани бепул қилишни таклиф қилаётганимиз уларга ёқиб тушди. Кейинги бир неча ҳафта давомида тушлик учун танаффусим борган сари чўзилди. Кун давомидаги кўп вақтимни палата билан учрашиб, улар қилаётган хизматимиздан мамнун эканлигига ишонч ҳосил қилиш билан ўтказардим. Санжай кечаси кўп вақтини мижжа қоқмай ўтказарди, чунки у туни билан веб-сайтни тайёрлаш билан машғул бўларди. Мен савдо ва мижозлар билан ишлашга жавобгар эдим, у бўлса маҳсулот ва дизайнга жавобгар эди. Биз яхши жамоа эдик.
Бир ой ичида савдо палатасининг веб-саҳифасини ишга туширдик. Энди пуллик мижозларни қабул қилишга тайёр эдик. Биринчи нишонимиз ўзимиз яшайдиган кўчадаги катта савдо маркази «Hillsdale» эди. Бу яхши танлов деб ўйладик, чунки биз уни мижоз сифатида рўйхатдан ўтказа олсак, у ердаги ҳар битта дўконга бориб, савдо марказининг ўзи ҳам мижозимиз эканлигини, шунинг учун улар ҳам биз билан ишлаши кераклигини айта олардик.
Кейинги бир неча ой давомида жуда оз вақтимни «Oracle» да ўтказдим, чунки «Hillsdale» савдо маркази ва бошқа кичик бизнес вакиллари билан учрашиш билан банд эдим. Ва ниҳоят, биз савдо марказининг веб-саҳифасини лойиҳалаш, бошқариш ва ўрнатиш учун уларни 2000 доллар тўлашга кўндирдик.
Биз буни уддаладик! Биринчи ҳақиқий пуллик мижозни қабул қилдик. Энди «Oracle» даги зерикарли кунлар билан хайрлашиб, ўзимизнинг доимий бизнесимизни бошқаришимиз мумкин эди.
Ва биз айнан шундай қилишга қарор қилдик.
Эрталаб раҳбаримга «Oracle» дан кетишим ҳақида айтмоқчи бўлганимда жуда асабийлашардим. Бир соат кутиб, ниҳоят, унинг офиси томон боришга ўзимда куч топдим. Унга янгилик ҳақида айтишга тайёр эдим. У хонасининг деразасидан менинг келаётганимни кўрди. Кўзимиз кўзимизга тушди. Юрагим борган сари тезроқ ураётганини ҳис қилдим. Кейин у бошқа томонга ўгирилди. Офисга назар ташлаб, у бошқа биров билан учрашиб турганини кўрдим, бундай пайтда мақсадимни айта олмасдим. Енгиллик ҳис қилдим ва офис ёнидан ўтиб, ўзимни гўё зал охиридаги ҳожатхонага кетаётгандай тутдим.
У ерда қўлимни ювиб ҳақиқатан ҳам ҳожатхонага келгандай туйилиши учун яна бир-икки дақиқа кутиб турдим. Кейин яна раҳбарнинг офиси ёнидан ўтиб, иш столимга келдим ва кейинги ярим соатни дўстларимга хат жўнатиш билан ўтказдим. Ўттиз дақиқа учрашув якунига етиши учун етарли вақт, деб ҳисобладим, шундай бўлса ҳам ишонч ҳосил қилиш учун яна ўн беш дақиқа кутишга қарор қилдим ва кейин яна раҳбарнинг офиси томон қадам ташладим.
Нимагадир иккинчи сафар олдингидан ҳам кўпроқ асабийлашаётган эдим. Менимча, бу хўжайиннинг учрашуви тугаганига ишончим комил эмаслиги учун бўлса керак. Агар у ҳали ҳам учрашувда бўлса, мен яна бир марта ўзимни ҳожатхонага кетаётгандай кўрсатишимга тўғри келади
