CAROLINE
(Birden iç gözlemde bulunur.)
Hepimiz iyi kadınlarız umarım? Birbirimizi pek de iyi tanımıyoruz.
(Çeşitli kalplerde belli şüpheler doğar.)
Yaz gündönümlerinde sıradışı bir şey yaşanır mı?
MATEY
Bilmiyorum.
JOANNA
Sanırım yaz gündönümü arifesindeyiz!
MATEY
Evet hanımefendi, doğru. Köylüler bunu biliyor. Hepsi bu gece kapılarını sürgüleyip evlerine kapandılar.
LEYDİ CAROLINE
Onun… onun yüzünden mi?
MATEY
Köylüleri korkutuyor. Hakkında hikâyeler anlatıyorlar.
ALICE
Neden korkuyorlar? Anlat bize.
(Telgrafı sallar.)
Yoksa…
MATEY
Tam olarak bir şey bilmiyorum, hanımefendi. Kendim yapmadım hiç. Benden yapmamı istedi ama olmaz dedim.
MABEL
Neyi yapmadın?
MATEY
(Zarif bir cazibeyle)
Hayır, hanımefendi. Bana sormayın, ne olur. Merhamet gösterin, hanımefendi. Ben kötü tabiatlı değilimdir. Beni mahveden hizmetçiliğe başlamam oldu. Kötü kimseler arasına savruluverdim istemeden. Şu dünyada yoksullar hep incecik bir çizgide yürür. Her şey sonraki adımınıza bağlıdır.
BAYAN COADE
(Hoşgörüyle)
Hakikaten öyle.
MATEY
(Güneşin dokunuşu altında)
Gençliğimde, hanımefendi, şehirde bir tezgâhtarlık işi teklif edilmişti bana. O işi kabul etseydim, bugün benden daha dürüst bir insan olamazdı. Her şeye sil baştan başlamak için dünyaları veririm.
(Söylediklerinde son derece samimidir. Gerçi, cesaret edebilseler bahçedeki çiçekler alaycı bir alkış tufanı koparırdı.)
BAYAN COADE
Çok üzücü bir durum, Bayan Dearth.
ALICE
Ben de onun adına üzüldüm ama yine de…
MATEY
(Gözlerini Leydi Caroline’a çevirir.)
Ne dediniz, leydim?
LEYDİ CAROLINE
(Kısaca)
Bana sorarsanız, yeri kodestir derim.
MATEY
(Çaresiz)
Bu konudan daha fazla söz etmezseniz hanımefendi, size değerli bir ipucu verebilirim.
ALICE
Sonunda konuşmaya başladın.
LEYDİ CAROLINE
Dinlemeyin onu.
MATEY
(Eğilerek)
Bana karşı en katı olan sizsiniz.
LEYDİ CAROLINE
Evet ve bununla gurur duyuyorum doğrusu.
MATEY
(Kendini unutur.)
Siz de yanlış yola sapabilirsiniz, hanımefendi.
LEYDİ CAROLINE
Ben mi? Hangi cüretle söylersin bunu!
(Fakat Matey’nin sözleri çiçeklerin pek hoşuna gitmiştir. Hatta akıllarına bir fikir gelmiştir.)
JOANNA
(Yemek odasına açılan kapının anahtar deliğinin yakınındadır.)
Erkekler ayağa kalkıyor.
ALICE
(Acele ederek)
Çok güzel, Matey; aynı fikirdeyiz. Tabii “ipucu” yeterince iyiyse.
LEYDİ CAROLINE
Pişman olacaksınız.
MATEY
Ben öyle düşünmüyorum, leydim. İpucu şu: Bu gece dışarı çıkmanızı isterse, yapmayın. Dilerseniz, bahçeye gidebilirsiniz. Bahçe iyidir.
(Buna gerçekten inanmaktadır.)
Ama yerinizde olsam, daha uzağa gitmezdim. Hiç değilse, bu gece.
BAYAN COADE
Ama daha önce uzağa gitmemizi söylemedi hiç. Bu gece neden böyle bir şey istesin?
MATEY
Bilmiyorum, hanımefendi ama hiçbiriniz gitmesin işte.
(Muzipçe)
Siz hariç leydim; siz gidin bence.
LEYDİ CAROLINE
Terbiyesiz!
(Bu tuhaf uyarıyı dikkate alırlar.)
ALICE
Yırtayım mı?
(Başlarıyla onaylarlar ve Alice telgrafı yırtar.)
MATEY
(Yutkunarak)
Teşekkürler, hanımefendi.
LEYDİ CAROLINE
Yollamalıydınız
